24 Μαΐου 2019

Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη με την Αριστερά

Είναι αυταπόδεικτο πλέον, και για όσους είχαν αυταπάτες, ότι καμιά αριστερή διακυβέρνηση στον κόσμο, όλες τις εποχές, δεν μπόρεσε να οδηγήσει σε ευημερία τον λαό της [δεν εντάσσω στην Αριστερά την Σοσιαλδημοκρατία...


... προς άρση κάθε παρεξήγησης].

Και δεν μπορεί, επειδή προτάσσει την εφαρμογή της μαρξιστικής ιδεολογίας για άκρατο κρατικισμό, ακόμη και σήμερα, όπου η διάλυση του σταλινικού μοντέλου της Σοβιετικής Ένωσης δεν επηρέασε καθόλου τον τρόπος σκέψη της.

Και δεν παίζει κανένα ρόλο, ότι ο πρωθυπουργός και πολλοί σύντροφοί του είναι, ή ζουν μεγαλοαστικά. Σημασία έχει ότι για να έχουν πολιτικό μέλλον πρέπει να πωλούν αριστεροσύνη, επειδή αλλιώς πώς θα διαφέρουν από τα αστικά κόμματα; Και με την αριστεροσύνη επηρεάζουν τις μάζες.

Και ενώ πολλά μαρξιστικά κόμματα στην Ευρώπη προσαρμόστηκαν στην υπάρχουσα κατάσταση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προσκολλημένοι στον σοβιετισμό, που τους εμποδίζει να λάβουν τα σωστά μέτρα για την ανάπτυξη της οικονομίας.

Υπενθυμίζω, τι είπε ο πρωθυπουργός για την "Δημοκρατία της Αριστεράς", δηλαδή τα σοβιέτ, την δικτατορία του προλεταριάτου [την οποία σήμερα αποκαλεί "κόμμα των πολλών, για να μη καταλαβαίνει ο κόσμος περί τίνος πρόκειται], στην ομιλία του στο "Ευρωπαϊκό Συνέδριο για τις Ανισότητες":

«Κάποτε ο Λένιν, μιλώντας σε νέους σοσιαλιστές στην εξορία, είπε ότι η επανάσταση θα γινόταν, αλλά η δική του γενιά δεν θα την προλάβαινε. Ήταν Ιανουάριος του 1917. Εννιά μήνες αργότερα, ο Λένιν βρισκόταν στην Πετρούπολη και η επανάσταση ήταν γεγονός». Ποιο μήνυμα έστειλε; Ότι η επανάσταση για την επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου, στην Ελλάδα, δεν θα συμβεί την επόμενη γενιά, όπως διαπίστωνε ο Λένιν, και τον διόρθωσε ο Τσίπρας, αλλά θα πραγματοποιηθεί τώρα από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Βεβαίως, πολλές φορές έχω γράψει εδώ, ότι η "δικτατορία του προλεταριάτου" ήταν απλώς δικτατορία των γραφειοκρατών του κόμματος και της νομενκλατούρας, και ο σταλινισμός μια στυγνή και αιματοβαμμένη δικτατορία. Ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει αυτόν τον δρόμο, διαστρέφοντας βασικές έννοιες της Δημοκρατίας, την οποία -κατά δήλωση του πρωθυπουργού- θεωρεί έναν απλό θεσμό, στην υπηρεσία του σταλινικού πολιτεύματος.

Αξίες, με τις οποίες πορεύονται τα σοβαρά κράτη, όπως η νομιμότητα, η τάξη, η ασφάλεια, η αξιολόγηση, η ιεράρχηση, η αριστεία κλπ, θεωρήθηκαν συντηρητικές έννοιες, για να αντικατασταθούν από τις δήθεν προοδευτικές της Αριστεράς. Η ελευθερία κατέληξε σε ελευθεριότητα, η τάξη σε αταξία και γενικά η διεκδίκηση πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών κατέληξαν είτε σε ανομία και αξιακό αλαλούμ, είτε σε κατάχρηση δικαιώματος.

Ο μαρξιστής απορρίπτει όλα όσα πιστεύει ο μέσος Έλληνας. Πέραν της δημοκρατίας, απορρίπτει την εθνική συνείδηση και ως εθνομηδενιστής στη θέση της επιλέγει τον διεθνισμό. Και από την στιγμή που απορρίπτει την έννοια του έθνους, απορρίπτει και κάθε εθνική πολιτική [έτσι προέκυψε η Συμφωνία των Πρεσπών] προκειμένου να εφαρμόσει μία κρατική πολιτική που έχει ως βάση την πάλη των τάξεων. Οι πολλοί εναντίον λίγων.

Προκειμένου δε να ξεγελάσουν τον λαό, εφεύραν δικές τους έννοιες για τον πατριωτισμό, για να καλύψουν το όνειδος του εθνομηδενισμού, που τους προσήψε ο Μίκης Θεοδωράκης. Είχε πει ο Α. Τσίπρας, ότι στον ΣΥΡΙΖΑ εννοούν διαφορετικά τον πατριωτισμό. Και προ ημερών μας έδωσε ως δείγμα, πολλά στοιχεία περί του ποια είναι η πατρίδα. Ένα μόνο θα αναφέρω, επειδή όλα είναι αμπελοφιλοσοφίες, που δεν έχουν καμιά σχέση με τις κοινωνικές επιστήμες.

Είπε ο πρωθυπουργός, ότι πατρίδα είναι αυτή που θα σου δώσει δουλειά για να ζεις αξιοπρεπώς. Αν δηλαδή βρω δουλειά στη γη των Παπούα, και ζω αξιοπρεπώς, εκεί είναι η πατρίδα μου. Αυτό μου λέγει.

Προς δε τους ημιμαθείς διεθνιστές, που χρησιμοποιούν ως επιχείρημα της ανωτέρω φράσης του πρωθυπουργού, μια παραλλαγμένη διαπίστωση του Θουκυδίδη, ότι πάσα γη τάφος, άρα πατρίδα είναι όλος ο κόσμος, αν άνοιγαν κάποιο βιβλίο Ελλήνων, θα διαπίστωναν ότι ο Θουκυδίδης έγραψε «Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος», που σημαίνει πως ο θάνατος των επιφανών ανθρώπων έχει οικουμενική διάσταση.

Για τους επιφανείς μίλησε. Των οποίων η εμβέλεια της προσωπικότητας είναι πέρα από τα στενά όρια της τοπικής γης. Αυτοί οι λίγοι, με τα μεγάλα κατορθώματα, έχουν παγκόσμια απήχηση.
Ο Μακεδών