28 Μαΐου 2019

Ο Α. Τσίπρας παίζει την καριέρα του

Δεν καταλαβαίνω το υποστηριζόμενο ότι ο Α. Τσίπρας αναγκάστηκε να πάει στις εθνικές εκλογές. Τι σημαίνει αυτό το αναγκάστηκε; Τι και ποιος τον ανάγκασε, άραγε; Ο Τσακαλώτος υποστήριξε...


... ότι οι εκλογές πρέπει να διεξαχθούν τον Οκτώβριο, επειδή στα επόμενα eurogroup ελπίζει πως θα επιτύχει κάποια θετικά αποτελέσματα, ενισχυτικά της προεκλογικής προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Φλαμπουράρης με την σειρά του δήλωσε πως η μεγάλη διαφορά δεν σημαίνει ότι πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να οδηγηθεί σε εκλογές. Παρόμοιες απόψεις εξέφρασαν και άλλα στελέχη της Αριστεράς. Γιατί δεν τους άκουσε ο Τσίπρας;

Τι μπορεί να ελπίζει, όταν αφενός η αποκαλούμενη Προοδευτική Συμμαχία δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, και αφετέρου είδε ο πρωθυπουργός να εξανεμίζεται και το 3% του ΣΥΡΙΖΑ. Πόσο απέμεινε, όταν το λεηλάτησαν ο Βαρουφάκης, ο Λαφαζάνης η Ζωή, και ίσως και κάποια περιθωριακά κόμματα; Αλλά και η προσπάθεια να προσεταιριστεί ψηφοφόρους από την Κεντροαριστερά, κι αυτή απέτυχε, αφού το ΚΙΝΑΛ αύξησε την εκλογική του δύναμη.

Και δε είναι μόνον αυτά. Έχασε την μάχη και στις κοινωνικές ομάδες, που τις θεωρούσε δεξαμενές του κόμματος, προς τις οποίες είχε συνεχώς στραμμένο το ενδιαφέρον του. Τους νέους, τους συνταξιούχους και τους δημοσίους υπαλλήλους. Και στις τρεις αυτές κατηγορίες πολιτών η Ν.Δ. υπερίσχυσε.

Οι παλαιοκομματικές μέθοδοι, της παροχής επιδομάτων, περισσότερο ενόχλησαν, παρά ωφέλησαν τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού ένιωσαν τον εμπαιγμό και δεν επηρεάστηκαν από τα εκφοβιστικά και απειλητικά μηνύματα, ότι η Ν.Δ. θα τους αφαιρέσει τα προνόμια και θα προβεί σε απολύσεις. Το ψέμμα, λένε, έχει κοντά ποδάρια.

Αλλά, ο Α. Τσίπρας, δεν φαίνεται ποτέ να αναρωτήθηκε, πώς συνέβη και εκτινάχθηκε από το 3% ο ΣΥΡΙΖΑ στο 36%. Ποιοι και γιατί ήσαν αυτοί που συνέβαλαν στην προώθηση αυτή; Μάλλον πίστεψε ότι οφειλόταν στις ηγετικές του ικανότητες, γι’ αυτό και πολιτευόταν πάντα με έπαρση και αλαζονεία.

Μάλιστα δε, δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο όταν χάνει την ψυχραιμία του. Λένε, ότι ο πραγματικός χαρακτήρας του ανθρώπου στις δύσκολες στιγμές φαίνεται. Ο πραγματικός χαρακτήρας του Α. Τσίπρα, που προσπαθεί να τον κρύψει, αλλά όχι με επιτυχία, μπορεί να διαπιστωθεί, από ένα απαράδεκτο για πολιτισμένους ανθρώπους γεγονός, που συνέβη όταν ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στον πρόεδρο της Ν.Δ. Κ. Μητσοτάκη του είπε «είσαι λίγος για να μιλάς σε μένα».

Δεν μπορούσα να το πιστέψω όταν το άκουσα. Έχει ενδιαφέρον να μας κοινοποιήσει ο Α. Τσίπρας, εκτός από τις κομματικές, ποιες περγαμηνές έχει στον κοινωνικό, επαγγελματικό και επιστημονικό στίβο; Δεν πρόκειται απλώς για αγενή συμπεριφορά. Πρόκειται για δείγμα αυταρχικού, αντιδημοκρατικού χαρακτήρα.

Με όλα αυτά, και άλλα τόσα αρνητικά, γιατί να εξαγγείλει διεξαγωγή εκλογών, ενώ θα έλεγε κάποιος ότι είναι "χαμένος από χέρι"; Έχω την αίσθηση ότι ο Α. Τσίπρας, πήρε αυτήν την απόφαση, για αποκλειστικά προσωπικούς λόγους. Παίζει το τελευταίο του χαρτί, με την ελπίδα ότι κάτι θα πετύχει ώστε να μη κινδυνεύσει με εκπαραθύρωση από την ηγεσία του κόμματος. Η ιστορία της Αριστεράς καταδεικνύει ότι εκδιώκονται οι ηγέτες που αποτυγχάνουν [15 γενικοί γραμματείς εκδιώχθηκαν από το ΚΚΕ, με βαρείς χαρακτηρισμούς] για να διασωθούν οι υπόλοιποι.

Ίσως, λοιπόν, για να προλάβει την εκπαραθύρωση, προκήρυξε σύντομα εκλογές για να μεταστραφεί η εσωτερική ανησυχία των στελεχών του κόμματος για την αποτυχημένη πολιτική Τσίπρα, της μετενσάρκωσης του κόμματος σε παλαιό ΠΑΣΟΚ, και τον κίνδυνο να χάσουν τις καρέκλες και το βόλεμα, και να στραφούν όλοι σε προεκλογικό αγώνα.

Ίσως να πίεσε και η Ευρώπη για διενέργεια εκτάκτων εκλογών, λόγω των ήδη ανησυχητικών μηνυμάτων ότι κλυδωνίζεται πάλι η οικονομία της Ελλάδας. Η Ευρώπη τράβηξε το χαλί από τον Σαμαρά, όταν το θέρος του 2014, παρά τις εισηγήσεις προχώρησε σε παροχές προεκλογικού χαρακτήρα.

Η μόνη ελπίδα του Α. Τσίπρα, είναι να υπάρξει μεγάλη αποχή, με τους αστούς ψηφοφόρους να πιστεύουν πως η νίκη είναι εξασφαλισμένη και να ξεχυθούν στις παραλίες. Έλεγαν παλαιότερα, ότι οι Αριστεροί αναβάλλουν και την κηδεία τους, για να ψηφίσουν το κόμμα. Οι αστοί έχουν άλλη νοοτροπία, που ευνοεί τη Αριστερά.
Ο Μακεδών