... της σημερινής Μυανμάρ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Περίπου 1.000 Ιάπωνες στρατιώτες πιστεύεται ότι έγιναν τροφή για τους κροκόδειλους του νησιού Ράμρι, όταν αποφάσισαν να διασχίσουν τους βάλτους της περιοχής κατά την διάρκεια της άτακτης υποχώρησής τους στις αρχές του 1945, καθώς καταδιώκονταν από βρετανικά στρατεύματα.
Η εκστρατεία των Βρετανών κι η υποχώρηση των Γιαπωνέζων
Ο πόλεμος βρισκόταν στην έναρξη της τελικής του φάσης, καθώς ήδη στο ευρωπαϊκό μέτωπο οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν φτάσει μέχρι τα σύνορα της Γερμανίας, ενώ οι Ιταλοί είχαν προ πολλού συνθηκολογήσει.
Η μοναδική αντίσταση από τις δυνάμεις του Άξονα λάμβανε χώρα στην νοτιοανατολική Ασία και στον Ειρηνικό ωκεανό, ωστόσο η ολοένα και μεγαλύτερη συμμαχική προέλαση προοικονομούσε και την τελική έκβαση της σύγκρουσης.
Οι Ιάπωνες βρίσκονταν σε εξαιρετικά δυσχερή θέση, καθώς στρατεύματα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας κατευθύνονταν προς βορρά, απειλώντας με περικύκλωση τα αυτοκρατορικά ιαπωνικά τμήματα στην χερσόνησο της Ινδοκίνας, ενώ κύρια στόχευση των Βρετανών ήταν η κατάκτηση της Βιρμανίας ώστε να μπορούν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους ολόκληρο τον κόλπο της Βεγγάλης.
Οι απελπισμένοι Ιάπωνες, ευρισκόμενοι στο δίλημμα της ατιμωτικής παράδοσης ή της άτακτης υποχώρησης επέλεξαν το δεύτερο, χωρίς ωστόσο να μπορούν να φανταστούν όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν.
Οι κρυφοί δολοφόνοι και το ανεπανάληπτο μακελειό
Ο μοναδικός ασφαλής δρόμος προς την νότια Κίνα βρισκόταν διαμέσου των βάλτων της περιοχής του νησιού Ράμρι, όμως όλοι αγνοούσαν ότι τα συγκεκριμένα τα έλη αποτελούσαν ιδανικό καταφύγιο για τους μεγαλύτερους θηρευτές της περιοχής και τους δολοφονικότερους κροκόδειλους της υφηλίου.
Εκατοντάδες κροκόδειλοι του αλμυρού νερού καραδοκούσαν κρυμμένοι κάτω από το νερό, μέχρι οι εξαντλημένοι και πανικόβλητοι Ιάπωνες να μπουν βαθιά μέσα στον βάλτο. Ακολούθησε ένα μακελειό άνευ προηγουμένου, καθώς οι Ιάπωνες προσπαθούσαν να αποφύγουν το μοιραίο, ωστόσο μόνο μερικές δεκάδες στάθηκαν τυχεροί.
