Θα φανεί περίεργος ίσως ο τίτλος, αλλά κατά κανόνα πίσω από
την είδηση υπάρχει και άλλη είδηση, πολλές φορές πολύ σημαντική. Πίσω λοιπόν
από τα σκάνδαλα, με επικοινωνιακό κίνητρο...
... υπάρχει το σκάνδαλο της δημιουργίας
του "σκανδάλου", με τους εμπνευστές
και εκτελεστές να μένουν ατιμώρητοι.
Αναφέρομαι κατ’ αρχάς, στο σκάνδαλο της προηγούμενης
δεκαετίας, αποκληθέν του Βατοπεδίου. Δημοσιεύματα, δηλώσεις, καταγγελίες,
διαρροές, δημιούργησαν ένα νοσηρό κλίμα τόσο στην πολιτική όσο και στην
εκκλησιαστική ζωή. Κοντά δύο χρόνια παρακολουθούσαμε τις "αποκαλύψεις" θεωρουμένων εγκύρων
δημοσιογραφικών καλάμων, αλλά και την οργίλη καταγγελία της αντιπολίτευσης για
κυβερνητική διαφθορά.
Μετά από πέντε χρόνια ενασχόλησης της Δικαιοσύνης με το
μεγάλο "σκάνδαλο" δεν βρέθηκε ένοχος
κανείς από τους εμπλεκομένους. Όμως οι αθωωτικές αποφάσεις είναι άγνωστες στο
πολύ κοινό, ενώ είναι πασίγνωστες οι κατηγορίες. Τόνοι λάσπης εκτοξεύθηκαν κατά
πολιτικών και ιερωμένων, υπολήψεις σπιλώθηκαν και πρόσωπα στιγματίστηκαν στα
μάτια του αγνοούντος λαού. Οι κατηγορίες προβάλλονταν με πηχυαίους τίτλους σε
πρωτοσέλιδα, οι αθωώσεις με ψιλά γράμματα στις εσωτερικές σελίδες.
Εκείνο που δεν έγινε ποτέ γνωστό, είναι ποια ποινή
επιφυλάχτηκε σ’ αυτούς που συνειδητώς ή μετ’ αφελείας δημιούργησαν το "σκάνδαλο Βατοπεδίου", πολιτικοί και
δημοσιογράφοι. Στα γραφεία μας ακούγονταν αμοιβές πολύ υψηλές στα εκτελεστικά
όργανα της σπίλωσης, κάποιες αναφορές έκανε ο Τύπος, και μέχρι εκεί.
Ο πραγματικός όμως σκοπός της δημιουργίας όλου αυτού του
θορύβου, διττός μάλιστα, επιτεύχθηκε. Δεν ξαναπάτησε Ρώσος επίσημος στο
Βατοπέδι, του οποίου η δυναμική ελαττώθηκε, ενώ παραλλήλως υπέστη ένα ακόμη
πλήγμα η κυβέρνηση Καραμανλή, που είχε το "θράσος"
αφενός να διαπραγματεύεται με τους Ρώσους την κατασκευή του South Stream, και αφετέρου να
εμποδίζει -ομού με την κυβέρνηση Σαρκοζί- την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.
Τα εργαλεία -πολιτικοί και δημοσιογράφοι- που
χρησιμοποιήθηκαν και εν γνώσει τους παραπλάνησαν τον λαό, απολαμβάνουν σίγουρα
τα ανταλλάγματα των κόπων τους. Μπορούν μάλιστα να παριστάνουν και τους
κυνηγούς των διεφθαρμένων, αφού κανείς δεν αποκάλυψε τον ρόλο τους.
Η προχθεσινή συζήτηση -ο Θεός να την κάνει- στην Βουλή δίνει
πάλι την ευκαιρία για ένα επικοινωνιακό σόου, και από τις δύο πλευρές. Θα
στείλουν επιλεγμένα τα μηνύματα στον λαό, ο οποίος αηδιασμένος από την δυσωδία
της πολιτικής ζωής, ελάχιστη σημασία έδωσε στα διαδραματισθέντα στην Βουλή. Το
έδειξαν οι τηλεθεάσεις. Στο 2,6% η τηλεθέαση που σημείωσε η μετάδοση της
συνεδρίασης της Βουλής, ενώ την ίδια ώρα το Survivor έσπασε τα κοντέρ με
ποσοστό 45%.
Από κυβερνητικής πλευράς επιδιώχθηκε η σπίλωση πολιτικών της
αντιπάλων, με μόνη την υπόσχεση ότι θα -πότε;- υπάρξουν τεκμήρια ενοχής τους.
Πώς όμως χωρίς αυτά, με καταγγελίες αναπόδεικτες μαρτύρων, φτάσαμε στην
Προανακριτική; Είναι χρήσιμη όμως η καταδίκη των κατηγορουμένων από την κυβέρνηση,
και όχι από τη Δικαιοσύνη.
Τι είπα ανωτέρω; Η λάσπη βρομίζει. Τι θα κερδίσουν αυτοί που
θα αθωωθούν μετά από πέντε, ίσως και περισσότερα χρόνια; Η σκοπιμότητα της
σπίλωσης, φαίνεται και από το γεγονός, ότι η λειτουργία της Προανακριτικής, θα
διαρκέσει μόνον ένα μήνα. Ούτε να μελετήσει κάποιος τις χιλιάδες σελίδες δεν θα
έχει χρόνο.
Από την άλλη πλευρά, οι κατηγορούμενοι από την κυβέρνηση
πολιτικοί, ναι μεν εκμεταλλεύθηκαν την απουσία αποδείξεων στις καταγγελίες και
εμφάνισαν εαυτούς ως αθώους, και ενδεχομένως είναι κάποιοι, αλλά δεν εξήγησαν
σε ποιες ενέργειες προέβησαν για την αποκάλυψη του σκανδάλου επί υπουργίας τους.
Επειδή, στην ύπαρξη σκανδάλου στα φαρμακευτικά, συμφωνούν όλοι. Συμπολίτευση
και αντιπολίτευση. Πώς γίνεται να μη υπάρχει ούτε πολιτική ευθύνη;
Πληθώρα τα δημοσιεύματα από τις υπερτιμολογήσεις, σε
φάρμακα, υλικά και υπηρεσίες. Αλλά, και μια απλή γνώση να έχει ο υπουργός
αντιλαμβάνεται αυτό που έχει αντιληφθεί σύμπας ο ελληνικός λαός. Κι ακόμη
χειρότερα. Ελάχιστα άλλαξε η κατάσταση σήμερα. Ένα πράγμα μόνον θα ρωτήσω: Πώς
συμβαίνει οι αξονικοί τομογράφοι των νοσοκομείων να είναι κατά κανόνα "χαλασμένοι", ενώ της ίδιας
εταιρίας λειτουργούν απρόσκοπτα στις ιδιωτικές κλινικές; Δεν απορεί κανείς στο
υπουργείο;
Ο Μακεδών
