... που το Ιράν πέρασε τα δύσκολα χρόνια του εμπάργκο τέτοιες βίαιες φιλόδοξες διαδηλώσεις δεν είχαν ξεσπάσει και γίνονται τώρα που η χώρα έχει αρχίσει να αποκτά πρόσβαση στις διεθνείς αγορές και επιχειρεί να κερδίσει από την συμφωνία που είχε συνάψει ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος Μ.Ομπάμα. Μια συμφωνία την οποία επιχειρεί να ακυρώσει τώρα ο νυν πρόεδρος Ν.Τραμπ.
Για να γίνει αυτό χρειάζεται μια μεγάλη αφορμή. Μια βίαιη (αναγκαστική) καταστολή των δήθεν δυνάμεων της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης» ή των «μαχητών της ελευθερίας» (κάποιων ποιητικό τίτλο θα βρει η Νέα Τάξη να προσδώσει) θα είναι το ιδανικό για να χρησιμοποιηθεί για αυτόν τον σκοπό.
Και έτσι εκ νέου εμπάργκο, εκ νέου κυρώσεις με τελικό στόχο μια αμερικανική στρατιωτική επέμβαση κατά του Ιράν ώστε να εκπέσει το αντιαμερικανικό status quo αν και το Ιράν είναι πολύ μεγάλο μέγεθος ακόμα και για τις ΗΠΑ.
Μία τέτοια επέμβαση θα ήταν πάρα πολύ φιλόδοξη. Σίγουρα την ζητάει το Ισραήλ το οποίο μόνο την Τεχεράνη φοβάται στην περιοχή. Το Ισραήλ πολύ θα ήθελε μια αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη και μια άμεση αποδυνάμωση του Ιράν αλλά αυτό είναι περισσότερο ευκταίο για το Τελ Αβίβ παρά εφικτό.
Άλλωστε η Ρωσία δεν θα άφηνε το Ιράν στην τύχη του για πολλούς λόγους. Πρώτα απ΄όλα υπήρξαν σύμμαχοι στην Συρία και μαζί ακύρωσαν τους αμερικανικούς σχεδιασμούς. Δεύτερον η Rosneft εκμεταλλεύεται και πουλάει το ιρανικό πετρέλαιο για λογαρισμό της Τεχεράνης. Τρίτον όμως και πολύ σπουδαιότερο: Το Ιράν προστατεύει εκ του νότου την ρωσική επικράτεια, αποτελεί ανάχωμα και δεν επιτρέπει την ολική της περικύκλωση από τις δυνάμεις του «νυν κακού» στην σημερινή εποχή του νέου Ψυχρού Πολέμου όπου οι όροι έχουν αντιστραφεί.
Στον πρώτο Ψυχρό Πόλεμο είχαμε την χριστιανική Δύση εναντίον της άθεης, κομμουνιστική Σοβ.Ένωσης. Τώρα όμως έχουμε την άθεη και παντελώς ανήθικη πλέον Δύση, με υπό συνειδησιακή κατάρρευση κοινωνίες, να στρέφεται εναντόν της ορθόδοξης Ρωσίας και όσων μαζί της αντιστέκονται στην λαίλαπα αυτού που ονομάζεται ως Νέα Τάξη Πραγμάτων. Συνεπώς η Μόσχα δεν μπορεί και δεν δύναται να αφήσει το Ιράν στην μοίρα του.
Οι δε «Φρουροί της Επανάστασης» είναι πάρα πολύ ισχυροί για να μην καταστείλουν την «εξέγερση» αυτή. Μια «εξέγερση» η οποία λαμβάνει χώρα σε μια εποχή που οικονομικά είναι πολύ καλύτερη από πριν. Να θυμίσουμε επίσης ότι το Ιράν είναι η μόνη από τις μουσουλμανικές χώρες της περιοχής το οποίο έχει σε καλύτερη θέση την γυναίκα.
Η γυναίκα στο Ιράν καταλαμβάνει όλα τα δημόσια αξιώματα, όπως και αυτό του υπουργού, ενώ θεωρητικά, εάν το επιλέξει αυτό ο ιρανικός λαός, μπορεί να γίνει και πρόεδρος της χώρας. Φυσικά υπάρχει αυστηρός ενδυματολογικός κώδικας, αλλά παρόλα αυτά είναι από τις πιο χειραφετημένες μουσουλμάνες γυναίκες και χαίρει σεβασμού και προστασίας από τους ιρανικούς νόμους.
Κι όμως η «εξέγερση» λαμβάνει χώρα εκεί και όχι σε άλλες χώρες όπως κάποιος απόλυτα φυσιολογικά θα περίμενε. Αλλά το ίδιο δεν έγινε και στην Συρία; Μια πλούσια χώρα, με θρησκευτική ελευθερία, με απόλυτα χειραφετημένες γυναίκες (όπου ντύνονταν όπως ήθελαν) με μεσαία τάξη, με οικονομική άνεση κατέληξε να γίνει ένα ρημαδιό. [nikosxeiladakis]
