Η κίνηση «Δεν Πληρώνω» δεν έχει πρωτότυπες ιδέες, ούτε εναλλαγές στις δράσεις της. Ανεβοκατεβάζει τις μπάρες στους σταθμούς διοδίων, πράγμα που κατάντησε μονότονο. Να πάρουν...
ιδέες από τους Τούρκους. Νεαρά ζευγάρια, που οργανώθηκαν μέσω κοινωνικών δικτύων, διαμαρτυρήθηκαν κατά της Δημόσιας Αρχής Συγκοινωνίας Κωνσταντινούπολης (İETT), ανταλλάσσοντας φιλιά, μέσα σε ένα λεωφορείο στο Ταξίμ.
Στη μουσουλμανική Τουρκία βέβαια, πρόκειται για ασυνήθιστο γεγονός που συνιστά πρόκληση. Γι’ αυτό και οδηγός αστικού λεωφορείου, κατέβασε από αυτό ένα νεαρό ζευγάρι, επειδή φιλιόταν. Εδώ φυσικά είναι μια συνηθισμένη κατάσταση. Ας το προχωρήσουν όμως, βρε αδελφέ, για να προκαλέσουν. Ας μη φιλιούνται μόνο, ας πάνε και παρακάτω. Τότε να δεις θόρυβος που θα γίνει.
Περισσότερα από 45 λεπτά καθυστέρηση είχε η αμαξοστοιχία Αθηνών - Θεσσαλονίκης. Η καθυστέρηση προκλήθηκε από μερικά καλώδια που είχαν «ξεχάσει» επάνω στις γραμμές οι υπάλληλοι του ΟΣΕ, μετά από εργασία που έκαναν εκεί. Ασήμαντο περιστατικό θα πείτε. Ναι, αλλά δείχνει την επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Θα μπορούσε να συμβεί σοβαρό ατύχημα, αν δεν γινόταν αντιληπτό το εμπόδιο. Αλλά πόσες φορές τιμωρήθηκε κάποιος για παράπτωμα σε δημόσια υπηρεσία; Κάτι πρέπει να γίνει μ’ αυτό το «ωχ μωρέ, σιγά, και τι έγινε;».
Γινόμαστε μάρτυρες καθημερινά με την αυξητική τάση των ανέργων, κυρίως νέων, και με τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται για να αντεπεξέλθουν στα καθημερινά έξοδα. Όμως (πάντα υπάρχει ένα όμως και ένα αλλά), παρακολουθώ προσεκτικά εδώ και έναν χρόνο, να δω κάποιον Έλληνα με «σεντόνι», ανάμεσα στους υπεράριθμους λαθροπωλητές. Δεν έχω δει.
Είναι άραγε ντροπή, την ώρα που δεν έχεις να φας, να κάνεις κάτι για να ζήσεις; Και δεν είναι ντροπή να συντηρείσαι από τη σύνταξη του παππού; Να θεωρήσω ότι υπάρχει η δικαιολογία, όπως μου είπαν, ότι τις θέσεις για τα «σεντόνια» τις ρυθμίζουν μαφίες, και δεν υπάρχει χώρος για οποιονδήποτε απρόσκλητο. Να το δεχθώ.
Προχθές όμως, πηγαίνοντας στην Αγιά Σοφιά για την Ανάσταση, δεν βρήκα ούτε έναν Έλληνα να πουλάει λαμπάδες. Έκανα τον κύκλο της Εκκλησιάς, είδα 20-25 μαυριδερούς τύπους πωλητές λαμπάδων, και κανέναν να μιλά σωστά ελληνικά. Ούτε εδώ, ένας από τους δεκάδες χιλιάδες άνεργους νέους που έχει η Θεσσαλονίκη, δεν θα μπορούσε να βγάλει ένα έκτακτο μεροκάματο; Ή προείχε η διασκέδαση στο μπαράκι; Για να μας εγκαταλείψει η κρίση, θα πρέπει να μας εγκαταλείψει και η νοοτροπία της απόκτησης του μέγιστου οφέλους με την καταβολή ήσσονος -ή καμιάς- προσπάθειας.
Την Τρίτη πραγματοποιήθηκε σε κέντρο εστίασης της Κατερίνης, εκδήλωση για την επέτειο της 21ης Απριλίου, από τους «Φίλους της Επαναστατικής Κυβερνήσεως 21ης Απριλίου 1967». Σκοπός των συγκεντρωθέντων ήταν να γιορτάσουν «τα επτά χρόνια, που σφραγίστηκαν ως χρυσά χρόνια». Λέγεται ότι οι παρευρισκόμενοι προσήλθαν με τα τανκς τους.
Εκείνη η χούντα όμως τέλειωσε. Μήπως ξέρει κανείς πότε θα γλιτώσουμε από τη χούντα του ΔΝΤ;
Καλλισθένης
