Αναλυτικότερα, οι Έλληνες κατέχουμε την πρώτη θέση σε όσους δηλώνουν δυσαρεστημένοι «από την οικονομική κατάσταση στη χώρα τους», αλλά επίσης από «την προσωπική τους επαγγελματική κατάσταση», σε όσους προβλέπουν «επιδείνωση» τόσο της εργασιακής όσο και της οικονομικής κατάστασης στη...
χώρα τους, σε όσους πιστεύουν ότι στην «αγορά εργασίας τα χειρότερα έπονται», σε όσους δηλώνουν πως «δεν εμπιστεύονται τα πολιτικά κόμματα» της χώρας τους, σε όσους εκφράζουν «καχυποψία» για τον θεσμό των Ηνωμένων Εθνών, σε όσους θεωρούν πως «η ΕΕ οδεύει προς τη λάθος κατεύθυνση».
Το αξιοσημείωτο είναι πως οι Έλληνες εμφανιζόμαστε να έχουμε αφοριστική άποψη για τον προσανατολισμό της ΕΕ, μολονότι δηλώνουμε ότι «δεν είμαστε ενημερωμένοι για τα ευρωπαϊκά θέματα» σε ποσοστό 70%, όταν ο μέσος όρος των Ευρωπαίων πολιτών βρίσκεται στο 66%.
Κατά τα λοιπά, δηλώνουμε ότι «κατανοούμε τη λειτουργία της ΕΕ» (56%), αλλά εκτιμούμε σε πολύ υψηλό βαθμό (δεύτεροι στην κλίμακα) ότι «τα συμφέροντα της χώρας μας δεν λαμβάνονται καλά υπόψη στην ΕΕ», ενώ τέλος πιστεύουμε ότι το πνεύμα λειτουργίας της ΕΕ είναι κατεξοχήν «τεχνοκρατικό» και (σε μικρότερο βαθμό) ότι η ΕΕ είναι «δημοκρατική», «προστατευτική», «αναποτελεσματική» και «μοντέρνα».
Στο υψηλότερο ποσοστό (74%) οι υποστηρίζουμε την ανάγκη θέσπισης μιας «κοινής εξωτερικής πολιτικής και δηλώνουμε ότι «αισθανόμαστε πιο ασφαλείς» ως πολίτες της ΕΕ.
Σε ό,τι αφορά το ευρώ, οι υποστηρίζουμε την ΟΝΕ και το ενιαίο νόμισμα (κατά 64% με κοινό μέσο όρο 58%), ενώ τελικά προσβλέπουμε στην ΕΕ για να σωθούμε από την οικονομική κρίση - οι Έλληνες προσδοκούμε τη σωτηρία μας από την ΕΕ (37%), από την ελληνική κυβέρνηση (17%), το G20 (10%), το ΔΝΤ (7%) και τις ΗΠΑ (4%).
Θέλουμε να αποφασίζει η εθνική μας κυβέρνηση σε θέματα φορολογίας, συντάξεων, συγκοινωνιών, παιδείας, υγείας, γεωργίας και αλιείας, ενώ θέλουμε να αποφασίζει η κυβέρνησή μας από κοινού με την ΕΕ σε θέματα έρευνας, τρομοκρατίας, περιβάλλοντος, ενέργειας, περιφερειακής συνοχής κ.α.
Τέλος, οι εκφράζουμε τη δυσπιστία μας κατά σειρά: για τα πολιτικά κόμματα (93%), τις μεγάλες επιχειρήσεις (79%), την τηλεόραση (78%), την εθνική κυβέρνηση (76%), τον ΟΗΕ (74%), την εθνική Βουλή (73%), τον Τύπο (71%), τα εργατικά σωματεία (65%), το ραδιόφωνο (61%), την ΕΕ (60%), τα εκκλησιαστικά ιδρύματα (58%), τη δικαιοσύνη (56%) και το Διαδίκτυο (41%).
Aπό nooz.gr
