Έντονος σκεπτικισμός υπάρχει στις Βρυξέλλες, μετά τις τελευταίες ανακοινώσεις της Eurostat αναφορικά με το βάθος της ελληνικής ύφεσης. Κι αυτό γιατί, τελικά, όχι μόνο έφτασε στο -4,50%, παρά το γεγονός ότι υπήρχε μια μύχια ελπίδα ότι η κατάσταση θα ήταν καλύτερη, έστω κι οριακά, αλλά στο τέλος της «ημέρας» έκλεισε ακόμα χειρότερα. Διαμορφώθηκε στο -4,60%.
Κι εύλογα γεννάται το ερώτημα: Πώς τελικά θα καταστεί δυνατή η...
επίτευξη του στόχου που αναφέρεται στο Μνημόνιο και κάνει λόγο για επιστροφή της ανάπτυξης σε θετικό πρόσημο, επί ελληνικού εδάφους, από τα μέσα του δευτέρου εξαμήνου του 2011; Απάντηση, σε αυτή τη φάση, δεν μπορεί να δώσει κανείς.
Και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, δεν θα μπορεί να δώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στο υπουργείο Οικονομικών, πλέον, εναποθέτουν τις ελπίδες του για ανασύνταξη κι αναδιάρθρωση του σημερινού αρνητικού staus quo σε μια γενικότερη ευρωπαϊκή μεταστροφή του οικονομικού κλίματος προς το καλύτερο. Κι έτσι να επωφεληθεί και η χειμαζόμενη ελληνική οικονομία. Πόσες πιθανότητες όμως έχει να συμβεί κάτι τέτοιο; Και μπορεί η Ελλάδα να συνεχίσει να πορεύεται στη βάση των πιθανοτήτων;
