Στις τελευταίες (Φεβρουάριος ε.έ.) προτάσεις του ειδικού μεσολαβητή του ΟΗΕ, για το θέμα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων, κ. Νίμιτς, υπάρχει μια παράγραφος που προκάλεσε ανησυχία στον επιχειρηματικό κόσμο. Προβλέπεται ότι «κανένα κράτος δεν θα έχει αποκλειστικά δικαιώματα, πολιτικά είτε εμπορικά, στα ονόματα “Μακεδονία” ή “Μακεδονικός” μόνο του». Αυτό σημαίνει, ότι το κράτος των Σκοπίων αποκτά...
... με τη δική μας υπογραφή -αν συμφωνήσουμε με τον όρο αυτόν-, το δικαίωμα χρήσης του εμπορικού τίτλου «μακεδονικός» για τα προϊόντα του. Και θα είναι θέμα πλέον των επιχειρήσεων να αποκτήσουν προτεραιότητα στην κατοχύρωση διεθνώς του τίτλου.
Ακόμη όμως, και στην περίπτωση που ελληνικές επιχειρήσεις το έχουν πράξει, η σύγχυση που θα δημιουργηθεί στο διεθνές καταναλωτικό κοινό, ως προς την προέλευση του «μακεδονικού» προϊόντος είναι προφανής, εφόσον καμιά από τις δύο χώρες «δεν θα έχει αποκλειστικά δικαιώματα», όπως προτείνει ο κ. Νίμιτς.
Ήδη υπήρξε πρόβλημα με την ονομασία «Μακεδονικός Οίνος». Ο σκοπιανός τύπος έγραψε: «Η ονομασία ‘μακεδονικός οίνος’ προστατεύεται από την Ελλάδα. Είναι ασαφές πια, με ποιο όνομα, θα πρέπει τα κρασιά μας να εξάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Και τούτο διότι οι γερμανικές αρχές διαπίστωσαν ότι στα σουπερμάρκετ πωλείται κρασί με ετικέτα που αναγράφει ‘μακεδονικό’ και ήταν από τα Σκόπια. Θέλοντας να βεβαιωθούν για το εάν αυτό είναι νόμιμο, απευθύνθηκαν στην Κομισιόν, της οποίας η Γενική Διεύθυνση Γεωργίας απάντησε, ότι ο όρος «μακεδονικός» για τα κρασιά είναι κατοχυρωμένος από την Ελλάδα ήδη από το 1989.
Το θέμα το «σήκωσε» η Deutsche Welle και η Κομισιόν αναγνώρισε ότι θα πρέπει στο μέλλον να γίνονται πιο αυστηροί έλεγχοι. Γιατί αναδύθηκε το θέμα μετά από 21 χρόνια; Διότι το ‘μακεδονικό’ κρασί από τα Σκόπια εισαγόταν στη Γερμανία σε περιορισμένες ποσότητες και αφορούσε φθηνά κρασιά. Μόλις οι Σκοπιανοί αποφάσισαν να επεκταθούν στην ευρωπαϊκή αγορά με μεγαλύτερες ποσότητες και ακριβότερες μάρκες, προκλήθηκε το ενδιαφέρον για έρευνα.
Το δυσάρεστο είναι, ότι από το 1989 η ελληνική πολιτεία δεν σκέφθηκε ότι έχει καθήκον προστασίας των ελληνικών επιχειρήσεων. Και φαίνεται, ότι μια απόφαση που είχε ληφθεί τον Απρίλιο ε.έ., να ξεκινήσει δικαστικός αγώνας, μετατέθηκε για τις ελληνικές καλένδες μετά την αλλαγή της υπουργού κας Μπατζελή. Για την ιστορία αναφέρουμε, ότι είχε προηγηθεί συνάντηση της Διευθύντριας του Τμήματος Οίνου του Υπουργείου με εκπροσώπους του Συνδέσμου Ελληνικοί Οίνου, όπου τέθηκαν φυσικά και άλλα ζητήματα προς επίλυση.
Μπορεί, βέβαια, να κατοχυρώσαμε την ονομασία «μακεδονικός οίνος», αλλά υπάρχει πληθώρα άλλων προϊόντων που είναι απροστάτευτα. Οι δε γείτονες, φαίνεται ότι έχουν συνδυάσει την επιχειρηματικότητα με την προπαγάνδα της κυβέρνησής τους, διότι προ λίγων μηνών εμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη φορτηγό, μεταφέροντας καφέ με ονομασία της συσκευασίας του… «Πέλλα», παραπέμποντας στην πρωτεύουσα της αρχαίας Μακεδονίας. Ποιος καταναλωτής, του εσωτερικού ή του εξωτερικού, δεν θα παραπλανηθεί;
Έχει επομένως και οικονομική-επιχειρηματική διάσταση το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων. Και το έλλειμμα της ελληνικής πολιτείας καλείται να το αντιμετωπίσει ο ίδιος ο επιχειρηματικός κόσμος. Καλό θα είναι να δραστηριοποιηθούν τα Επιμελητήρια προς αυτή την κατεύθυνση, διότι σε λίγο θα αγοράζουμε μακεδονικά προϊόντα από το Κουμάνοβο, νομίζοντας ότι είναι Ελλήνων παραγωγών.
Ο Μακεδών
Για την αντιγραφή «Σάρισσα»
