Συμπληρώνεται οσονούπω ένα έτος από την υπογραφή της
επαίσχυντης Συμφωνίας των Πρεσπών, και ο Ζάεφ το διήλθε αβρόχοις ποσίν, λόγω
της προτεραιότητας που είχε τεθεί, αφενός για την αλλαγή του Συντάγματος, αφετέρου...
... για την εκλογή του Προέδρου.
Αυτά τώρα τελείωσαν, όπως και το σόου με την επίσκεψη του
Πάπα, και οι Σκοπιανοί βρίσκονται αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα. Οι
υποσχέσεις, ότι με την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ελπίδα έναρξης ενταξιακών
διαπραγματεύσεων στην Ε.Ε., απεδείχθη ότι δεν είναι αρκετές για να στρέψουν
τους ψηφοφόρους προς το κόμμα του.
Απεναντίας, η έκδηλη δυσαρέσκεια αποτυπώθηκε στο αποτέλεσμα
της εκλογής Προέδρου, όπου ο κυβερνητικός υποψήφιος Στέβο Πεντάροφσκι έλαβε
ποσοστό 51,61% [με συνεργασία τεσσάρων κομμάτων, του SDSM του Ζάεφ, του DUI του
Αλί Αχμέτι και άλλων δυο αλβανικών], υπερισχύσας της μακεδονίζουσας Γκορντάνα
Σιλιάνοφσκα, που έλαβε το 44,73% τω ψήφων.
Αν αφαιρεθούν οι ψήφοι των Αλβανών, που κατευθύνθηκαν
αποκλειστικώς στον κυβερνητικό υποψήφιο, τότε οι μακεδονίζοντες παρουσιάζονται
περισσότεροι των σοσιαλδημοκρατών του Ζάεφ. Αν στις εθνικές εκλογές, πάρουν τα
ίδια ποσοστά, εξαιρουμένων των ψήφων των Αλβανών, τότε το VMRO-DPMNE εκλέγεται
ως πρώτο κόμμα.
Με δεδομένη την υποχρεωτική σύμπραξη αλβανικού κόμματος -ως
προτάσσει το Σύνταγμα- για το σχηματισμό κυβέρνησης, το σημερινό σκηνικό
ανατρέπεται. Ίσως αναρωτηθεί κάποιος, αν το μεγαλύτερο αλβανικό κόμμα, του Αλί
Αχμέτι, το οποίο σήμερα συγκυβερνά με τον Ζάεφ, θα είναι πρόθυμο να συμπράξει
με τον Χριστιάν Μίτσκοσκι, ηγέτη του VMRO-DPMNE.
Κανένα πρόβλημα, αφού ο Αχμέτι είχε στηρίξει επί χρόνια την
κυβέρνηση του Γκρούεφσκι. Αν πάρουν οι Αλβανοί αυτά που θέλουν, είναι αδιάφορο
γι’ αυτούς ποιος Σλάβος θα είναι πρωθυπουργός. Και δεν θα έχει ούτε ο Μίτσκοσκι
πρόβλημα να προβεί σε παραχωρήσεις, αφού ό,τι ζητούσαν το έχει ήδη ικανοποιήσει
ο Ζάεφ.
Φαίνεται επομένως, ότι μεγάλη είναι η δυσαρέσκεια των Σλάβων
των Σκοπίων από την πολιτική Ζάεφ στα δύο κύρια ζητήματα που τους απασχολούν.
Την οικονομική ανάπτυξη και την πάταξη της διαφθοράς. Δεν είδαν κάποια αλλαγή
με τα όσα έπραττε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Να ληφθεί επί πλέον υπόψη, ότι πολλοί που υποστήριξαν τον
Ζάεφ στην αλλαγή της ονομασίας, δεν συμφωνούσαν κατά βάθος, αλλά κυριάρχησε η
επιθυμία της πιθανής ένταξης στην Ε.Ε. προς απόκτηση του πολυπόθητου
διαβατηρίου της Ένωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι άνω των 100.000 μακεδονιζόντων
απέκτησαν βουλγαρικό διαβατήριο. Άφησαν στην άκρη τον μακεδονισμό, και
θυμήθηκαν ότι είναι Βούλγαροι.
Για κάποιο διάστημα ακόμη, ίσως η προσμονή για καλύτερες
ημέρες επισκιάσει την δυσαρέσκεια, λόγω του ότι η Ε.Ε. δια του Επιτρόπου
Γιοχάνες Χαν υποσχέθηκε οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις να αρχίσουν τον Ιούνιο.
Αλλά αυτό, από μόνο του, δεν θα αλλάξει την οικονομική
κατάσταση στην χώρα, δεδομένης της πραγματικότητας ότι τυχούσα ένταξη θα συμβεί
μετά από αρκετά χρόνια, πλην του ότι ήδη επτά χώρες της Ευρώπης δεν συμφωνούν
με περαιτέρω διεύρυνση της Ε.Ε. συμπεριλαμβάνουσα τις χώρες των Δυτικών
Βαλκανίων.
Ο Ζάεφ, λοιπόν, είναι αντιμέτωπος με τα πραγματικά
προβλήματα της χώρας του, για τα οποία όμως επί ένα έτος ούτε κατ’ ελάχιστο
επέτυχε να ελαχιστοποιήσει τις δυσμενείς επιπτώσεις στη ζωή των Σκοπιανών. Δεν
θα είναι ήρεμο το μέλλον.
Ο Μακεδών
