Κατά τη δημιουργία ενός κράτους, οι ιδρυτές του, πάντοτε θέλουν να το συνδέουν...
... με κάποιον ισχυρό, που να τους εκφράζει και τον παρουσιάζουν ως πρόγονο, είτε σε σχέση με την επικράτεια, είτε με τις παραδόσεις. Αυτό έκανε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία τον 1ο αιώνα π.Χ. που αναδύθηκε ως νέα παγκόσμια δύναμη σε βάρος της εξασθενημένης τότε Μακεδονίας μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Όπως είναι γνωστό, οι στρατηγοί του διάσημου στρατιωτικού ηγέτη απέτυχαν να διατηρήσουν το μεγαλύτερο και ισχυρότερο κράτος στην αρχαιότητα, τη Μακεδονία. Πολεμώντας μεταξύ τους, μοιράστηκαν το έδαφος της Μακεδονίας σε αρκετές χώρες που σταδιακά έχασαν τη δύναμη και αυτό ήταν ένα στοιχείο που χρησιμοποίησε η Ρώμη για να τους νικήσει εύκολα.
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, κατευθυνόμενη πρώτα προς τη Δύση και φθάνοντας στα αγγλικά νησιά, στράφηκε μετά προς την Ανατολή και ξεκίνησε από το δρόμο που άνοιξε ο Μέγας Αλέξανδρος.
«Όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέκτησε τη Μακεδονία, για να την υποτάξει, τη χώρισε σε τέσσερις περιφέρειες. Απαγόρευσε στις περιφέρειες να επικοινωνούν γλωσσικά και εμπορικά μεταξύ τους καθώς και τους συζυγικούς δεσμούς. Οι Ρωμαίοι απαγόρευσαν τη μακεδονική γλώσσα (ο Σκοπιανός καθηγητής προφανώς εννοεί την ελληνική γλώσσα γιατί δεν υπήρχε καμία ‘μακεδονική’), επιβάλλοντας τη λατινική.
Οι Μακεδόνες προσπάθησαν να εξεγερθούν αλλά απέτυχαν», σημειώνει ο Δρ Αλεξάνταρ Ατανασόφσκι, καθηγητής βυζαντινολογίας στο τμήμα Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κυρίλλου και Μεθοδίου των Σκοπίων.
Μετά από 20 χρόνια η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατάργησε αυτές τις περιοχές και κήρυξε τη Μακεδονία επαρχία της. Οι Ρωμαίοι άρχοντες, σύμφωνα με τον Ατανασόφσκι, χειρίστηκαν επιδέξια τον μακεδονικό πληθυσμό παραπλανώντας τον ότι εκπροσωπούν την ιδέα του Αλεξάνδρου της Μακεδονίας και ότι θα εκπληρώσουν το όνειρό του για την κατάκτηση της Περσίας.
Μέρος της χειραγώγησης των Ρωμαίων αυτοκρατόρων ήταν οι γιορτές αφιερωμένες στον Μακεδόνα Ηγεμόνα. Οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τα γενέθλια του Αλεξάνδρου και την ημέρα του θανάτου του διοργάνωναν αγώνες προς τιμήν του και αυτά έκαναν τους Μακεδόνες να αποδεχθούν τους Ρωμαίους ως κληρονόμους του Αλεξάνδρου της Μακεδονίας. Και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αφομοιωθούν από τους Ρωμαίους.
Ο καθηγητής Ατανασόφσκι αναφέρεται στη συνέχεια στους αυτοκράτορες του Βυζαντίου και τονίζει ότι όλοι είχαν τον τίτλο του Ρωμαίου Αυτοκράτορα αν και πολλοί δεν είχαν πάει ποτέ στη Ρώμη. Ο ίδιος θα τονίσει ότι οι Βυζαντινοί είχαν αναγνωρίσει το βουλγαρικό κράτος κατά τον μεσαίωνα «και το έκαναν σκόπιμα αυτό για να μην αναστήσουν τη μνήμη της αρχαίας Μακεδονίας, αλλά, να διατηρήσουν την άποψη ότι το Βυζάντιο ήταν κληρονόμος της αρχαίας Μακεδονίας».
Τη βυζαντινή διπλωματία, σύμφωνα με τον καθηγητή των Σκοπίων, την κληρονόμησαν οι Έλληνες. Ο Ατανασόφσκι λέει ότι οι Έλληνες υιοθέτησαν το Βυζάντιο ως δικό τους και κατά συνέπεια όλη την αρχαία κληρονομιά, την αρχαία λογοτεχνία, την αρχαία φιλοσοφία και κατάφεραν να ανατρέψουν τη Μακεδονία.
Αν και στα ιστορικά αρχεία αναφέρεται ως Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι Έλληνες κάνουν την εξίσωση μεταξύ Ρωμαίων και Ελλήνων, που σύμφωνα με τον καθηγητή είναι ανακριβής. Ο Ατανασόφσκι λέει ότι η Ελλάδα δίνει πολλά χρήματα για να διαδώσει την κατασκευασμένη ιστορία της σε όλον τον κόσμο.
[Πηγές: denesen, βαλκανικό περισκόπιο]
