Θα βιώσουμε ταραγμένη προεκλογική περίοδο

Τα πρώτα σημάδια της διχαστικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ορατά, και προοιωνίζουν τι μέλλει να συμβεί όσο πλησιάζει ο χρόνος των εκλογών, και όσο οι δημοσκοπήσεις φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ να πλησιάζει μόλις το 20%.

Είναι γεγονός πλέον, ότι τίποτε...


... από όσα υπολόγιζε ο ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει με την Συμφωνία των Πρεσπών και τις παροχές-φιλοδωρήματα, δεν του προσέδωσε τι το θετικό. Απεναντίας, στην μεν Συμφωνία των Πρεσπών, οι επαινετικοί λόγοι των Δυτικών που ενθουσιάστηκαν με την εισδοχή των Σκοπίων στον ΝΑΤΟ, αδιαφορούντες για την παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας εκ μέρους της Ελλάδας -δεν είναι η πρώτη φορά, άλλωστε- μάλλον αρνητικά λειτούργησαν για το κόμμα και τον κ. Α. Τσίπρα.

Φανταζόταν ίσως ότι οι έπαινοι των Δυτικών θα τον καθιέρωναν και ως ηγετική πολιτική προσωπικότητα στην Ελλάδα. Δεν έλαβε υπόψη, ότι αυτοί στους οποίους απευθυνόταν, δεν μπορούν να αντιληφθούν, γιατί επιδαψιλεύουν τόσες τιμές στον πρωθυπουργό, όσοι μέχρι εχθές εθεωρούντο από τον ίδιο, αδίστακτοι καπιταλιστές και δολοφόνοι των λαών. Εντάχθηκε η ελληνική Αριστερά στην Λέσχη των εκμεταλλευτών; Και αν οι καπιταλιστές έγιναν ομογάλακτοι του ΣΥΡΙΖΑ, ποιος είναι τότε ο αντίπαλος της Αριστεράς;

Αλλά και οι δήθεν παροχές, φέρνουν αρνητικό αποτέλεσμα, επειδή απέχουν παρασάγγες οι υποσχετικοί προεκλογικοί λόγοι του πρωθυπουργού με τα έργα. Η καταφανής -και συνηθισμένη- ασυνέπειά του, έγινε πάλι αντιληπτή στην περίπτωση της απόδοσης των αναδρομικών, που κατέληξε σε μια μεγάλη κοροϊδία. Και οι λίγοι που δεν είχαν αντιληφθεί τι σημαίνει Αριστερά, το αντελήφθησαν.

Το τελευταίο όπλο του πρωθυπουργού είναι ίσως να πάμε στις εκλογές με ανοιχτό το θέμα της Novartis. Όλες οι μέχρι τώρα έρευνες της ελληνικής δικαιοσύνης, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα στον κ. Πολάκη και τους συν αυτώ. Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στο υπουργείο Υγείας ο αναπληρωτής υπουργός, μας προϊδέασε περί ενός μεγάλου σκανδάλου, με ενόχους πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς, χωρίς μέχρι τώρα να βρεθεί ούτε μια απόδειξη.

Όμως ο κ. Πολάκης επιμένει, και θα επιμένει μέχρι την παραμονή των εκλογών. Ότι η αντιπολίτευση τον κατηγορεί και θα τον κατηγορεί ότι ρίχνει τόνους λάσπης, δεν τον ενδιαφέρει, ούτε φυσικά το ΣΥΡΙΖΑ. Το αντιδεξιό μένος, με την επί δεκαετίες πλύση εγκεφάλου ότι για όλα τα δεινά φταίει η Δεξιά -κι ας μη υπήρξε Δεξιά στην Ελλάδα μεταμολεμικά, πλην μιας μικρής χρονικής διάρκειας επί Παπάγου- έχει εμπεδωθεί.

Είναι δε ειρωνεία, ότι κατά τα χρόνια της ένοπλης εξέγερσης της Αριστεράς κατά του ελληνικού κράτους, κεντρώοι και σοσιαλιστές κυβερνούσαν, από το 1944 έως και το 1952. Ούτε η ΕΡΕ, ούτε η Ν.Δ. το ανέδειξαν, αλλά και ούτε αντιμετώπισαν όπως έπρεπε το σλόγκαν του ΠΑΣΟΚ, "Ο Λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά". Η έλλειψη αποστομωτικής απάντησης, είναι που δημιούργησε το αντιδεξιό σύνδρομο.

Είναι επίσης ειρωνεία, ότι και σήμερα ακόμη αφήνεται η Αριστερά να παριστάνει ότι ανήκει στον προοδευτικό χώρο, ενώ έχει ήδη φανεί, ότι πρόκειται για την πιο οπισθοδρομική ιδεολογικοπολιτική παράταξη, με αυταρχικότητα στην διακυβέρνηση, με σαφείς ενδείξεις αδιαφάνειας, αλλά και με πλήρη άγνοια της πολιτικής, όπως αυτή διαμορφώνεται στον σύγχρονο κόσμο. Έμειναν στον Στάλιν, στον Κάστρο και στον Μαδούρο.

Με όλα αυτά, μένει μόνον ο διχασμός του λαού, προσφιλής μέθοδος του κ. πρωθυπουργού, που δεν χάνει ευκαιρία σε κάθε λόγο του να χωρίσει τους Έλληνες σε αριστερούς προοδευτικούς και δεξιούς αντιδραστικούς. Ο αντ’ αυτού -του πρωθυπουργού- κ. Πολάκης δήλωσε προ ημερών «Μόνο κολλημένοι ακροδεξιοί που ονειρεύονται την κόκκινη μηλιά δεν θέλουν να ψηφιστεί η Συμφωνία των Πρεσπών».

Ο κ. Πολάκης, είναι αυτός που ήθελε τα σύνορα με την Αλβανία ως την Θεσσαλία, και είναι αυτός που χαρακτηρίζει τον Μ. Θεοδωράκη ακροδεξιό. Και δεν έχει προσέξει, ότι ακόμη και η κα. Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι ενάντια στην Συμφωνία των Πρεσπών. Κι αυτή ακροδεξιά;

Όσο πλησιάζει ο καιρός των εκλογών, τόσο θα εντείνεται ο διχαστικός λόγος της Αριστεράς, όχι για να κερδίσει τις εκλογές -η Μέρκελ δεν την  χρειάζεται άλλο, έκανε την δουλειά της- αλλά για να περιστοιχίσει σε στεγανά τους εναπομείναντες παραπλανηθέντες ψηφοφόρους της.
Ο Μακεδών