... στην οποία -ούτε λίγο ούτε πολύ- καταγγέλλεται, ότι η Ελλάδα είχε τρόπο να επιλύσει δίχως κόστος το πρόβλημα και δεν το έκανε!
Ως αποτέλεσμα, παραμένει υπεύθυνη για την ανάκτηση παρανόμων κρατικών επιδοτήσεων ύψους περίπου 250 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία με τους τόκους έχουν φτάσει το αστρονομικό ποσό των 600 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο ασφαλώς δεν πρόκειται ποτέ να ανακτηθεί.
Υπεύθυνο για τις παράνομες κρατικές επιδοτήσεις είναι το ίδιο το ελληνικό Δημόσιο, χρήματα τα οποία δόθηκαν δυο δεκαετίες προ της εμπλοκής της σημερινής ιδιοκτησίας του ναυπηγείου, από την οποία ζητείται να πληρώσει τις αθλιότητες του διαχρονικά αμαρτωλού ελληνικού κράτους.
Σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται η εταιρία, «η δήθεν οφειλή των κρατικών ενισχύσεων θα ικανοποιούταν απλώς με την μεταβίβαση ιδιοκτησίας (προς πώληση) όλων των εμπορικών περιουσιακών στοιχείων των Ελληνικών Ναυπηγείων». Υπενθυμίζεται ότι αποδέκτης των παράνομων κρατικών ενισχύσεων ήταν το πολιτικό και ΟΧΙ το στρατιωτικό τμήμα του ναυπηγείου.
Παρά ταύτα, σε μια προσπάθεια να πετάξει την «καυτή πατάτα» από πάνω της η τότε ελληνική κυβέρνηση (του Γιώργου Παπανδρέου, με υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου) συμφώνησε να απαγορεύσει κάθε εξαγωγική δραστηριότητα του στρατιωτικού τμήματος για 15 χρόνια, ακυρώνοντας στην πράξη τον λόγο ανάληψης της ευθύνης του ναυπηγείου από την Privinvest του Ισκαντάρ Σάφα!
Έκτοτε, η Ελλάδα σύρεται εξαιτίας των κυβερνήσεών της στα διεθνή δικαστήρια όπου καταδικάζεται, δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις, ενώ οι δικαστικές περιπέτειες, παρά την πρώτη καταδίκη να μην έχει τελειώσει, αφού κάθε καινούργια κίνηση της Ελλάδας, οδηγεί σε νέα προσφυγή και διεθνή διασυρμό της χώρας, η οποία υποτίθεται αναζητά επενδύσεις από το εξωτερικό.
Τελευταία… «εφεύρεση» της ελληνικής πλευράς (κυβέρνηση Τσίπρα που ακατανόητα εξακολουθεί την αυτοκαταστροφική για την Ελλάδα πορεία των προηγούμενων) είναι η πεποίθηση ότι οι αποφάσεις διεθνών δικαιοδοτικών οργάνων, στην αρμοδιότητα των οποίων έχει συμφωνήσει η ελληνική πλευρά, μπορούν να ακυρωθούν με απόφαση μονομελούς ελληνικού δικαστηρίου! Βάσει μιας τέτοιας απόφασης, τοποθετήθηκε ειδικός διαχειριστής στον Σκαραμαγκά…
Μετά αναρωτιόμαστε γιατί μας εγκαλούν για τις επιδόσεις μας στον τομέα της απονομής Δικαιοσύνης οι δανειστές μας, ζητώντας «μεταρρυθμίσεις»… Εάν ισχύει το επιχείρημα της εταιρίας ότι υπήρχε τρόπος «αναίμακτης» επίλυσης της υπόθεσης με την πώληση-εκποίηση του πολιτικού τμήματος του ναυπηγείου και δεν έγινε, αυτό θα ήταν αντικείμενο δικαστικής διερεύνησης σε μια ευνομούμενη πολιτεία.
