Στη λογική «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», και παραβλέποντας αποφάσεις των Διδασκαλικών Συλλόγων Ξάνθης και Ροδόπης καθώς και...
... ομόφωνων ψηφισμάτων νηπιαγωγών της περιοχής, ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Γαβρόγλου επιχειρεί να παρακάμψει τις αντιδράσεις εκπαιδευτικών της Θράκης, για την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας σε νηπιαγωγεία μειονοτικών οικισμών.
Σύμφωνα με την σχετική απόφαση θα καθίσταται υποχρεωτικό για τους νηπιαγωγούς έξι σχολικών μονάδων της περιοχής, που θα πρέπει να αποδεχτούν την τοποθέτηση συνεργάτη- διερμηνέα δίπλα τους, ο/η οποίος/α θα προέρχεται από τη μειονότητα και θα γνωρίζει την τουρκική γλώσσα.
Το πιλοτικό πρόγραμμα του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, που χρηματοδοτείται με 400 χιλιάδες ευρώ από το ΕΣΠΑ, επιχειρεί να εισάγει πιλοτικά την τουρκική «μητρική» γλώσσα -όπως τη χαρακτηρίζει- σε τρία νηπιαγωγεία στη Ροδόπη και τρία στην Ξάνθη, αριθμός που διπλασιάζεται την επόμενη σχολική περίοδο με στόχο να εφαρμοστεί στη συνέχεια σε όλα τα νηπιαγωγεία μειονοτικών περιοχών.
Σε ποια «μητρική» όμως γλώσσα θα συνεννοούνται με τα παιδιά -οι «βοηθοί» νηπιαγωγοί που θα διοριστούν- στα νηπιαγωγεία που λειτουργούν στα πομακοχώρια και σε οικισμούς Ρομά;
Οι τουρκόφρονες, που επιδιώκουν μεθοδικά την αφομοίωση και τον εκτουρκισμό των μη τουρκογενών μουσουλμάνων της μειονότητας, ζητούν επιτακτικά να εισαχθεί αποκλειστικά και μόνο η τουρκική γλώσσα στα δημόσια νηπιαγωγεία, με το επιχείρημα πως διαθέτει γραπτό λόγο που θα διδαχθούν στη συνέχεια τα παιδιά στα μειονοτικά σχολεία.
Παραβλέπουν όμως εσκεμμένα, πως τα τουρκικά για τα νήπια αυτά είναι άγνωστη γλώσσα, αφού στο σπίτι και στο χωριό μιλούν την πομακική ή τη ρομανί. Έτσι το παιδιά στο νηπιαγωγείο θα έρχεται αντιμέτωπο όχι μόνο με την επίσημη γλώσσα του κράτους, την ελληνική, αλλά και την τουρκική που του είναι εντελώς ξένη έως εκείνη τη στιγμή.
«Έχει γίνει κάποια έρευνα που να αποδεικνύει πως οι νηπιαγωγοί δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους και τα νήπια δεν μαθαίνουν καλά την ελληνική γλώσσα. Θα πρέπει να έχουμε κάποιο συνεργάτη για να μας κάνει το διερμηνέα μεταξύ νηπίου και νηπιαγωγού και μήπως υποβαθμίζεται ο ρόλος της νηπιαγωγού.
» Πουθενά δεν διευκρινίζεται από πού απορρέει επιστημονικά η ανάγκη ειδικά για έναν τέτοιο συνεργάτη - διερμηνέα και ποιος ακριβώς θα είναι ο ρόλος του. Θεωρούμε ως αντιπαιδαγωγική την οποιαδήποτε παρέμβαση και παρουσία μέσα στις αίθουσες των νηπιαγωγείων, προσωπικού που απλά θα κληθεί να παίξει το ρόλο του ενδιάμεσου – διερμηνέα μεταξύ νηπίων και νηπιαγωγού. Τέτοια περίπτωση θα αποτελεί εμπόδιο στη άμεση επαφή και παιδαγωγική αλληλεπίδραση του νηπίου με τον/την νηπιαγωγό και στην ανάπτυξη του», λέει στο ΘΕΜΑ η κυρία Γιώτα Βενετοπούλου, μέλος του Δ.Σ. της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, που προχώρησε μάλιστα και σε σχετικό ψήφισμα.
Πάγιο αίτημα της Άγκυρας
Οι σκληρό-πυρηνικοί της μειονότητας θεωρούν την είσοδο της τουρκικής γλώσσας στα δημόσια νηπιαγωγεία, ως «πρώτο βήμα» για τη λειτουργία στο μέλλον καθαρά μειονοτικών, που δεν προβλέπονται σήμερα από τη Συνθήκη της Λωζάνης, και αποτελεί πάγιο αίτημα της Άγκυρας, στο πλαίσιο χειραγώγησης του μουσουλμανικού πληθυσμού.
Προκειμένου μάλιστα –έως σήμερα- ν’ αποτρέψουν γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους σε δημόσια-ελληνόφωνα νηπιαγωγεία, μειονοτικοί σύλλογοι –με τη χρηματοδότηση του προξενείου Κομοτηνής- προχώρησαν τα προηγούμενα χρόνια σε λειτουργία παράνομων-νηπιαγωγείων στην περιοχή, στο πλαίσιο δημιουργίας παράλληλων δομών στην Θράκη.
Οι εισαγγελικές παρεμβάσεις ωστόσο, έβαλαν στο πάγο το σχέδιο εξάπλωσης «prive» τουρκόγλωσσων νηπιαγωγείων και φαίνεται πως οι «πιέσεις» πλέον ασκούνται –μέσω των μειονοτικών βουλευτών- στην Αθήνα για κατ’ αρχήν είσοδο της τουρκικής γλώσσας στα δημόσια νηπιαγωγεία, κάτι που φαίνεται να έχει δρομολογηθεί.
Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη ανακοίνωση του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας Θράκης», που αναφέρει: «Εμείς η «Μουσουλμανική – «Τούρκικη» Μειονότητα της Δυτικής Θράκης», αιτούμαστε από την Ελληνική κυβέρνηση τη λειτουργία «Δίγλωσσων Μειονοτικών Νηπιαγωγείων». Σε αυτά τα αναφερόμενα «Δίγλωσσα Νηπιαγωγεία», η βασική εκπαίδευση πρέπει να γίνεται στη μητρική γλώσσα της Μειονότητας, δηλαδή τη «Τούρκικη», και η επίσημη γλώσσα της χώρας μας, δηλαδή τα «Ελληνικά» να διδάσκονται ως δεύτερη γλώσσα».
