Η μεταπολεμική μας ιστορία είναι "πορεία χαμένων ευκαιριών"
Κατά
τον στρατηγικό σχεδιασμό (είναι βέβαιο πως θα το γνωρίζει άριστα ο κ.
Καρανίκας) μεταξύ των άλλων παραμέτρων...
... που απαιτούνται να ισχύουν για την
υλοποίηση μιας απόφασης, είναι η αξιοποίηση του κατάλληλου χρόνου (του σωστού timing, όπως λέμε… στα ελληνικά).
Είναι
γνωστή η ρήση και πολυχρησιμοποιούμενη "πιάσε την ευκαιρία από τα μαλλιά". Είναι τόσο σοφό το νόημά της,
που θα έπρεπε να υπάρχουν αναρτημένες πινακίδες μ’ αυτήν τη φράση σε όλα τα γραφεία
του υπουργείου εξωτερικών. Διότι, δυστυχώς, όλη η μεταπολεμική μας ιστορία δεν
είναι τίποτε άλλο παρά "πορεία
χαμένων ευκαιριών".
Στην
αρχαία Ρώμη, όπου το Καπιτώλιο ήταν γεμάτο με αγάλματα θεών (ως και το άλογό
του είχε θεοποιήσει ο Καλιγούλας) υπήρχε και το άγαλμα της θεάς Ευκαιρίας.
Απεικόνιζε μια γυναικεία μορφή, ολόγυμνη, με ξυρισμένο το πίσω μισό μέρος της
κεφαλής. Μαλλιά υπήρχαν μόνο στο πρόσθιο. Κι επειδή ως γνωστόν "ο πνιγμένος από τα μαλλιά
πιάνεται", επειδή από όποιο άλλο μέρος
του σώματος τον πιάσεις -ιδιαίτερα αν είναι γυμνός- θα ξεγλιστρήσει και θα σου
ξεφύγει, κατά τον ίδιο τρόπο, όταν περνά από εμπρός σου η θεά Ευκαιρία, μόνον τότε
από τα μαλλιά μπορείς να την πιάσεις. Αν σε προσπεράσει, το πίσω μέρος της
κεφαλής δεν έχει μαλλιά, επομένως σου ξέφυγε.
Μπορεί
να έρθει άλλη στο μέλλον. Όχι όμως αυτή. Και όχι τώρα. Η ζημία, επομένως, είναι
δεδομένη, αν δεν γίνει εκμετάλλευση της ευκαιρίας την κατάλληλη στιγμή. Όλα
αυτά, με αφορμή την δυσαρέσκεια, έως εχθρότητα προς την Τουρκία που υπάρχει αυτήν
την στιγμή στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Το διαμορφούμενο κλίμα δεν είναι κατάλληλο
γι’ αυτήν να προβεί σε "παλικαριές", αφού εκτός των άλλων είναι συγκεντρωμένη όλη η προσοχή
της στην παρεμπόδιση αφενός αυτόνομου κουρδικού κράτους στο Ιράκ, αφετέρου
αυτόνομης ενιαίας περιοχής στην Συρία από τους εκεί Κούρδους.
Προ ημερών, ο πρόεδρος της Συρίας,
Άσαντ, ξεκαθάρισε ότι συμμετοχή στην επανοικοδόμηση της Συρίας θα έχουν μόνον
οι εταιρίες των χωρών που τον υποστήριξαν. Η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να
βρίσκεται εντός των ευνοημένων χωρών, επειδή άφρονες, αδαείς πολιτικοί -πώς
αλλιώς να τους χαρακτηρίσω, και εννοώ τους κ.κ. Βενιζέλο και Αβραμόπουλο- είχαν
δηλώσει δημοσίως, από την θέση του επικεφαλής του ελληνικού ΥΠΕΞ, ότι
εστιάζεται το ενδιαφέρον μας στην ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ.
Ποτέ
δεν μπόρεσα να κατανοήσω τι ήταν αυτό που τους οδήγησε να δεσμεύσουν έναν λαό,
χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος να προβούν σε τέτοιες δηλώσεις. Εκτός και εάν
ήθελαν να επιδείξουν φιλοαμερικανισμό προ εξαργύρωση, επειδή και ο διαχειριστής
της αμερικανικής κυβέρνησης Ομπάμα είχε τοποθετηθεί ομοίως, ή ακόμη να
επιδείξουν φιλόφρονα διάθεση προς τον Νταβούτογλου επειδή ήταν σφοδρός πολέμιος
του Άσαντ. Ίσως και από άγνοια της πολιτικής.
Όποιο
και να ήταν το κίνητρο, θεωρώ ότι ακολούθησαν προσωπική πολιτική, χωρίς να τους
ενδιαφέρουν οι συνέπειες. Δεν έλαβαν υπόψη ούτε τους "Ρουμ Ορθοδοξ", που έχουν φιλελληνική διάθεση και αναρτούν την βυζαντινή
σημαία με τον δικέφαλο αετό. Και οι οποίοι θα αποτελούσαν μια φιλελληνική όαση
στη Μέση Ανατολή. Ούτε η ελλαδική Εκκλησία τους πλησίασε, με αποτέλεσμα ο
Πατριάρχης Αντιοχείας να απευθύνεται στο Πατριαρχείο της Μόσχας. Σ’ αυτήν την περίπτωση προσθέσαμε μια ακόμη
χαμένη ευκαιρία.
Νομίζω
ότι άμεσα -χωρίς την παραμικρή χρονοτριβή- πρέπει να ανακοινώσουμε στη διεθνή
κοινότητα την οριοθέτηση της ΑΟΖ (Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης) μας. Η οποία
θα ενωθεί με αυτήν της Κύπρου και θα αποκλειστεί οριστικά η Τουρκία από τη
Μεσόγειο. Τώρα, πάνω τη σύγχυση που επικρατεί στην περιοχή. Ο λόγος είναι
προφανής. Η μη οριοθέτηση της ΑΟΖ από τις ελληνικές κυβερνήσεις οφείλεται στο
φόβο της αντίδρασης της Τουρκίας. Μας το είπε άλλωστε στην περίπτωση της
υφαλοκρηπίδας, ότι αν την επεκτείνουμε θα αποτελέσει αιτία πολέμου (casus belli).
Αν αυτή
τη στιγμή, οριοθετήσουμε την ΑΟΖ, τι θα πράξει η Τουρκία; Θα επιτεθεί σε χώρα
του ΝΑΤΟ, η οποία διαθέτει τις βάσεις της, αεροπλάνα και πλοία στην υπηρεσία
του; Την ώρα δηλαδή που εμείς, μαζί με το ΝΑΤΟ βρισκόμαστε σε μια εκστρατεία, η
Τουρκία -που ήδη βρίσκεται σε δυσμένεια- θα επιτεθεί σε νατοϊκή χώρα; Και το
ΝΑΤΟ θα επιτρέψει δημιουργία καταστάσεων σε βάρος μας, οι οποίες μπορούν λόγω
δυσαρέσκειας, να δημιουργήσουν ρωγμή στη Συμμαχία και εκτ΄ςο από την Τουρκία να
χάσει και την Ελλάδα;
Ποιο θα
είναι το αποτέλεσμα; Δεν είναι περισσότερο από βέβαιο, ότι το ΝΑΤΟ θα επέμβει
για να αποτρέψει ένα τέτοιο επεισόδιο, ειδικά -το ξανατονίζω- όσο διαρκεί η
υπάρχουσα κατάσταση, διότι θα θεωρηθεί ένα πισώπλατο κτύπημα, όχι κατά μίας
χώρας, αλλά κατά του ίδιου του ΝΑΤΟ;
Ο
Μακεδών
