Οι υπέροχες νίκες των ελληνικών όπλων στη Βόρειο Ήπειρο και Μακεδονία, η μάχη της Κρήτης, η λαμπρή...
... εθνική Αντίσταση και οι ένδοξες επιχειρήσεις των Ενόπλων μας Δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, αποτέλεσαν για το Έθνος κορυφαία εισφορά στην ελευθερία και δίκαια περηφανεύονταν ο ελληνικός λαός, για την συμβολή του στη Νίκη του Ελεύθερου Κόσμου.
Ενώ όμως δεν είχαν κατασιγάσει οι θριαμβευτικοί πανηγυρισμοί, ενώ δεν είχε κοπάσει ο εθνικός ενθουσιασμός, οι δυνάμεις του σκότους και της βίας καπηλευόμενοι την Εθνική Αντίσταση, έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιό τους για κατάληψη της εξουσίας.
Ολόκληρη η Ελλάδα, η τρισχιλιετής ιστορία της, η δόξα και το μεγαλείο της είχαν περιοριστεί στον γύρω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, στην πλατεία του Συντάγματος Χωροφυλακής και στον ιστορικό χώρο του Γουδί. Όλες οι ελπίδες των Πανελλήνων είχαν εναποτεθεί στους ηρωικούς αυτούς υπερασπιστές.
Δυστυχώς από καθαρά πολιτική σκοπιμότητα, η εθνική-σωτήρια αυτή μάχη του Ηρωικού Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, εντάχθηκε στις εμφυλιοπολεμικές συρράξεις, ενώ ο Ανταρτοπόλεμος άρχισε αργότερα και έτσι δεν γιορτάζεται επίσημα η επέτειος από το Ελληνικό Κράτος, όπως παλαιότερα.
Σαν να ήταν η μάχη αυτή μια απλή συμπλοκή του περιβόητου λήσταρχου Γιαγκούλα με κάποιο απόσπασμα της Χωροφυλακής. Σήμερα μόνο ο Σύνδεσμος Αποστράτων Χωροφυλακής - Αστυνομίας Αθηνών σε κάθε επέτειο της μάχης τιμά το γεγονός αυτό και συγκεντρώνονται οι απόστρατοι συνάδελφοι και φίλοι και ψάλλουν ένα ταπεινό τρισάγιο στη μνήμη τους, στον ιστορικό εκείνο χώρο του Μακρυγιάννη, όπου τα 150 παλικάρια μας, υπακούοντες στη νόμιμη κυβέρνηση «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» έδωσαν το πολυτιμότερο αγαθό που είχαν: τη ζωή τους!
Και μη ξεχνάμε πως στην Πολεμική Σημαία του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη έχει απονεμηθεί ο Πολεμικός Σταυρός! Η Ανωτέρα Πολεμική διάκριση!
Η απελπισία είχε απλωθεί παντού, όταν από τον χώρο του Συντάγματος Χωρ/κής Μακρυγιάννη ακούστηκε μια φοβερή ιαχή «Δεν θα περάσουν».
Τα βλέμματα του κόσμου ολόκληρου τότε στράφηκαν προς αυτό. Εκεί στηρίζονταν οι προσδοκίες όλων. Ο μικρός αυτός χώρος ήταν η καρδιά της Ελλάδας. Η πτώση θα σήμαινε πτώση της Ελλάδας και θα επηρέαζε τη μοίρα της Ευρώπης.
Οι ηρωικοί υπερασπιστές του Συντάγματος Χωρ/κής Μακρυγιάννη, πεντακόσιοι (500) περίπου χωρ/κες, υπό τις διαταγές του ηρωικού Συνταγματάρχη Χωρ/κής Σαμουήλ, γνώριζαν καλά τί αντιπροσώπευαν. Στάθμισαν τις ευθύνες τους έναντι της Ιστορίας, της Ελλάδας και της ανθρωπότητας και έλαβαν την μεγάλη, την ιστορική απόφαση «δεν θα περάσουν».
Με απαράμιλλη αυτοθυσία παρά τις δυσχέρειες, την ασύγκριτη αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου, την έλλειψη εφοδίων και επικοινωνιών, έδωσαν τον υπέρ πάντων αγώνα. Κράτησαν και νίκησαν. Μετέβαλαν με τον ηρωισμό τους τον χώρο αυτό σε άλλο «Χάνι της Γραβιάς» και απέσπασαν τον θαυμασμό του Ελληνικού Λαού και την ευγνωμοσύνη της Πατρίδας.
Οι εκατόν πενήντα εννέα (159) νεκροί της μάχης του Μακρυγιάννη μνήμονες και συνεχιστές της παράδοσης υπέρ της Πατρίδας και της Ελευθερίας αγωνίσθηκαν, θυσιάσθηκαν και έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι ακολουθώντας το παράδειγμα εκείνων.
Σαν ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης επιβάλλεται να θυμόμαστε τη μάχη του Μακρυγιάννη, όπως ακριβώς θυμόμαστε και τους άλλους μεγάλους σταθμούς της ιστορίας μας, χωρίς μίσος, χωρίς πάθη αλλά με αίσθηση ευθύνης για τούτο τον τόπο.
