6 Ιουνίου 2019

Με ξύλινα πόδια ο τουρισμός στην Ελλάδα

"Στην Ελλάδα οι αριθμοί ευημερούν αλλά οι πολίτες πένονται"

Πάρα πολλές φορές εδώ, έγινε αναφορά στις παραπλανητικές ανακοινώσεις των υπουργών Τουρισμού, που δίνουν εντυπωσιακούς αριθμούς για τις αφίξεις τουριστών, χωρίς όμως...


... να εξηγούν στον ελληνικό λαό, ούτε ότι το εισπραττόμενο συνάλλαγμα δεν είναι ευθέως ανάλογο με την αύξηση του αριθμού των τουριστών, ούτε πόσα είναι τα έξοδα για την διαβίωσή τους, που αφορούν εισαγωγές προϊόντων, βλάβη των υποδομών, αλλά και ότι στα ξενοδοχεία με τα βραχιολάκια, είναι ασήμαντο το όφελος από την λειτουργία τους.

Μένει μόνον η εντύπωση των αριθμών. Έλεγε γι’ αυτούς ο Γεώργιος Παπανδρέου, παππούς, ότι "στην Ελλάδα οι αριθμοί ευημερούν αλλά οι πολίτες πένονται".

Σύμφωνα με μελέτη της διαNEOσις, το 17% περίπου των αφίξεων της ευρωπαϊκής αγοράς γίνεται σε περίπου 40 ελληνικά λιμάνια. Ομως, το μερίδιο της χώρας σε έσοδα δεν ξεπερνά το 4% για το έτος αναφοράς. Πόσο όμως κοστίζουν οι υποδομές και οι υπηρεσίες που απασχολούν; Και πόσο επιβαρύνονται οι προορισμοί περιβαλλοντικά αλλά και σε όχληση; Επιπλέον, η κρουαζιέρα στην Ελλάδα δεν αποδίδει.

«Η κρουαζιέρα φέρνει το 10% των τουριστών που έρχονται κάθε χρόνο, αλλά μόνο το 3% των συνολικών τουριστικών εσόδων», επισημαίνει χαρακτηριστικά η έρευνα της διαNEOσις. Σε κάποια μέρη, όμως, με προεξάρχουσα τη Σαντορίνη, τα προβλήματα που δημιουργεί έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και αναφέρονται ως διεθνή παραδείγματα υπερτουρισμού.

Στην Σαντορίνη τα προβλήματα που δημιουργεί η αύξηση του τουριστικού ρεύματος είναι τεράστια. Στην έκθεση που έγινε για λογαριασμό της TRAN Committee του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αναφέρεται μεν ότι η ετήσια οικονομική δραστηριότητα από τον τουρισμό στο νησί υπολογίζεται πως ανέρχεται στο ένα δισεκατομμύριο ευρώ, αλλά έχει πολλές δυσμενείς επιπτώσεις.

Ενδεικτικά αναφέρεται, η διείσδυση τουριστών σε γειτονιές αμιγούς κατοικίας, ο υψηλός αριθμός κρουαζιερόπλοιων, ο υψηλός αριθμός τουριστών ανά κάτοικο, περιβαλλοντικά ζητήματα, τουρίστες που παραπονούνται για τους ... τουρίστες και κυκλοφοριακή συμφόρηση και συμφόρηση των δημόσιων συγκοινωνιών.

«Η ανάρμοστη συμπεριφορά τουριστών στη Σαντορίνη έχει αναφερθεί ως ένα κρίσιμο πρόβλημα» σημειώνει η μελέτη της TRΑN Committee. Η συνολική συμφόρηση είναι πρόβλημα για τους ίδιους τους τουρίστες, ενώ προβλήματα υπάρχουν τόσο σχετικά με την κυκλοφορία, τη συμφόρηση των πεζών, τη διάθεση των αποβλήτων όσο και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, την έλλειψη νερού και ενέργειας, την πολιτιστική εκτόπιση και τον πολλαπλασιασμό των βραχυπρόθεσμων μισθωμάτων τύπου Airbnb.

«Αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη μελλοντική ελκυστικότητα του προορισμού», προειδοποιεί η έκθεση. Στη Σαντορίνη δοκιμάζονται σκληρά όχι μόνον οι ίδιοι οι τουρίστες με την ταυτόχρονη συγκέντρωσή τους ελέω κρουαζιέρας σε σημεία με ιδιαίτερα περιορισμένη φέρουσα ικανότητα, αλλά και οι υποδομές του νησιού (όπως δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμιο) και τα δίκτυα κοινής ωφελείας, οι πολιτισμικές και άλλες παραδόσεις του νησιού, η ίδια η τοπική κοινωνία και οι εποχικά μη γηγενείς εργαζόμενοι και οι παραδοσιακές καλλιέργειες, των οποίων οι εκτάσεις έχουν θυσιαστεί για την ανάπτυξη τουριστικών και άλλων συναφών συγκροτημάτων και κτιρίων.

Ανάλογα είναι τα συμβάντα και σε άλλες περιοχές. Κι αυτό οφείλεται στο γεγονός, ότι δεν υπάρχει τουριστική πολιτική προσέλκυσης τουριστών υψηλών εισοδημάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ευρώπη, εισπράττοντας τα λιγότερα χρήματα ανά τουρίστα, σχεδόν τα μισά από ό,τι η Κύπρος. Αλλά για λόγους εντυπωσιασμού, γίνεται λόγος μόνον για τον αριθμό τουριστών.

Πέραν των άλλων, η αύξηση προσέλευσης τουριστών, οφείλεται και στο γεγονός ότι Τουρκία και Αίγυπτος για μεγάλο χρονικό διάστημα, για τους γνωστούς δικούς τους εσωτερικούς και εξωτερικούς λόγους, είχαν απολέσει μεγάλο αριθμό τουριστών, μέρος των οποίων προτίμησε την Ελλάδα, αλλά η τουριστική τους αγορά επανέρχεται όπως παλιά.

Δεν μπορεί μια χώρα να στηρίζει την ανάπτυξή της μόνον στον τουρισμό και την ναυτιλία. Είναι ευάλωτοι και οι δύο τομείς σε εξωτερικούς παράγοντες. Η ανάπτυξη μιας χώρας πρέπει να αξιοποιεί κάθε παραγωγικό τομέα, και ιδίως πρέπει να απαλλαχτεί από ανεφάρμοστες ιδεοληψίες.
Ο Μακεδών