26 Ιουνίου 2019

Η πρωτοβουλία στα χέρια του Ερντογάν

Όπως συμβαίνει συνήθως, η Ελλάδα τρέχει πίσω από τα γεγονότα, χωρίς ποτέ η ίδια να τα προδιαγράφει. Έτσι, παρακολουθούμε πότε το ένα τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο, πότε το άλλο, προσπαθώντας να μαντέψουμε τις κινήσεις τους, και...


... αναλισκόμενοι σε αναμενόμενες κυρώσεις, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως αυτές δεν πρόκειται να συνεισφέρουν κάτι, για πολλούς λόγους.

Είναι κοινή η πεποίθηση των αναλυτών, ότι τα οψέποτε αποφασιστούν μέτρα κατά της Τουρκίας, θα αποτελούν συμβολικής σημασίας αντιδράσεις. Όχι μόνον η Βρετανία και η Ολλανδία, αλλά και βαλκανικές χώρες όπως η Βουλγαρία και Ρουμανία, δεν θα στραφούν κατά της Τουρκίας για δικούς τους λόγους η κάθε μία.

Ο Μπορίσοφ έχει έλθει σε συνεννόηση με τον Ερντογάν, και όπως θα έχετε παρατηρήσει οι λαθρομετανάστες μόνον μέσω του Έβρου έρχονται στην Ευρώπη. Προς την Βουλγαρία δεν υπάρχουν ροές. Δεν έχει λόγο ο Μπορίσοφ να στραφεί κατά της Τουρκίας και να δει να εισέρχονται στη χώρα του χιλιάδες μετανάστες, ούτε να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις των 600 χιλιάδων Τούρκων που ζουν στην Βουλγαρία.

Επομένως, κυρώσεις σοβαρές από πλευράς Ευρώπης, ας μη περιμένουμε. Ούτε φυσικά από τις άλλες χώρες με τις οποίες ο Ν. Κοτζιάς επί χρόνια πραγματοποιούσε συναντήσεις, χωρίς μέχρι στιγμής να αντιληφθούμε ποιο είναι τελικά το θετικό αποτέλεσμα, που υπονοούσαν οι θριαμβολογίες των πολιτικών μας.

Προ ημερών, ο Α. Τσίπρας, εντάσσοντας για πρώτη φορά τα θέματα εξωτερικής πολιτικής σε προεκλογικό αγώνα -η απελπισία οδηγεί σε παρακρούσεις- απηύθυνε απειλές προς την Άγκυρα ότι υπάρχει το πολεμικό ναυτικό μας να επέμβει αν υπάρξει επιθετική κίνηση στην ελληνική ΑΟΖ. Αυτό που είπε, είναι το αυτονόητο. Θα μπορούσε μια εχθρική ενέργεια από την πλευρά της Τουρκίας να μείνει αναπάντητη;

Όμως, εκείνο που δεν έλαβε υπόψη ο Α. Τσίπρας, είναι ότι η Τουρκία θα προβεί σε έρευνες στην δική τους ΑΟΖ, πέριξ του Καστελόριζου. Πώς θα συμβεί αυτό; Προχωρώντας στην μονομερή ανακήρυξη της υποτιθέμενης δικής της ΑΟΖ, ενώνοντας την με την επίσης υποτιθέμενη ΑΟΖ της Λιβύης. Θα προβεί δηλαδή σε ενέργεια, την οποία εμείς αρνούμαστε επί σειρά ετών, υπήκοντες στις συμβουλές του κ. Ροζάκη-Ροζενστάιν, ο οποίος επέβαλε την άποψή του, ότι μόνον κατόπιν συνεννοήσεως με την Τουρκία πρέπει να ανακηρύξουμε ΑΟΖ, ερχόμενος σε αντίθεση με πληθώρα ειδικών, που επιμένουν στην από πλευράς μας μονομερή ανακήρυξη.

Σε περίπτωση μονομερούς ανακηρύξεως ΑΟΖ, με το γειτονικό κράτος να φέρει αντιρρήσεις, η υπόθεση οδηγείται στα δικαστήρια. Γνωρίζουμε ότι κατά κανόνα οι αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων είναι πολιτικές -και σε κάποιες περιπτώσεις αντιφατικές μεταξύ τους, όπως συνέβη μεταξύ δικαστηρίων Χάγης και Αμβούργου για το Δίκαιο της θάλασσας-, και όπως επίσης γνωρίζουμε η διαδικασία είναι χρονοβόρος.

Στην υποτιθέμενη περίπτωση που μας δικαιώσει το Δικαστήριο, ο χρόνος που θα περάσει είναι αρκετός για να διεξάγει έρευνες η Τουρκία στην δική μας ΑΟΖ. Αν θα την διώξουμε -που δεν θα φύγει- ήδη θα έχει πετύχει τον σκοπό της. Και όλα αυτά, επειδή η ελληνική πολιτεία δεν φρόντισε επί 20 χρόνια τουλάχιστον, να ενδυναμώσει ακόμη περισσότερο το αξιόμαχο του ελληνικού στρατεύματος. Και περιμένουμε από τους ξένους να μας βοηθήσουν. Γιατί να το κάνουν; [εδώ έχει θέση η βυζαντινή παροιμία: «Ουαί τω μη τοις ιδίοις όνυξι ξυομένω» / Αλίμονο σ' αυτόν που δεν έχει νύχια να ξυστεί].

Στον τουρκικό Τύπο, φέρεται ότι ο αντιναύαρχος και διοικητής επιχειρήσεων του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας, Cihat Yaycı, δήλωσε πως η Άγκυρα έχει βάλει μπρος τις διαδικασίες για την ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, έτσι ώστε να βρεθούν όλοι προ τετελεσμένων και να αποκτήσει και επίσημη νομική δικαιοδοσία στην περιοχή των ενεργειακών κοιτασμάτων.

Κι εμείς μένουμε στις πομπώδεις εξαγγελίες. Για να επιβεβαιωθεί άλλη μια βυζαντινή παροιμία: «Λόγοι με ρήτορος, έργα δ’ αλέκτορος».
Ο Μακεδών