Ιδρυτικό μέλος του κινήματος BDS στην Ελλάδα...
... μιλά στο Sputnik. Δύο αντικρουόμενες εικόνες έρχονται αυτή τη στιγμή από το Ισραήλ. Από τη μια, ένας φαντασμαγορικός, λαμπερός διαγωνισμός, η Eurovision 2019. Και από την άλλη, πόλεμος, συγκρούσεις, θάνατος και ατελέσφορες διπλωματικές ενέργειες.
Οι Παλαιστίνιοι ζητούν διπλωματική αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους στα εδάφη της Δυτικής Όχθης, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και της Λωρίδας της Γάζας. Το Ισραήλ αρνείται να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη ως ανεξάρτητη πολιτική και διπλωματική οντότητα.
«Με διοργανώσεις όπως η Eurovision, το Ισραήλ προσπαθεί να δείξει ένα καλό πρόσωπο, αλλά στην πραγματικότητα αιματοκυλίζει τους Παλαιστινίους», επισημαίνει στο Sputnik η Μαριέττα Σιμεγιάτου, εκ των ιδρυτικών μελών του κινήματος BDS στην Ελλάδα, που υποστηρίζει γενικότερα τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, ενώ αυτή τη στιγμή προωθεί μποϋκοτάζ του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision.
«Πώς μπορούν οι καλλιτέχνες να παίξουν τα τραγούδια τους, όταν ακριβώς έξω από τον τόπο διοργάνωσης θα υπάρχουν τα στρατεύματα κατοχής, θα βρίσκεται σε παράταξη ένα πλήρως στρατιωτικοποιημένο κράτος και σε πολύ μικρή απόσταση θα υπάρχει το Τείχος της ντροπής; Πώς θα μείνουν αμέτοχοι οι καλλιτέχνες όταν θα βλέπουν δίπλα τους τη βία του πολέμου;» προσθέτει.
Το BDS, όπως εξηγεί η ίδια, είναι ένα παγκόσμιο κίνημα που συγκροτείται από την κοινωνία των πολιτών και προήλθε μετά από κάλεσμα της Παλαιστινιακής κοινότητας των πολιτών. Είναι, συνεχίζει, αντίθετο με κάθε μορφή ρατσισμού συμπεριλαμβανομένου του αντισημιτισμού και στρέφεται εναντίον κρατικών φορέων ή οντοτήτων.
Το ελληνικό «παρακλάδι» του ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2018, με τη συλλογή υπογραφών από ακαδημαϊκούς, πανεπιστημιακούς και ερευνητές και στόχο το ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ του Ισραήλ, τη συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα και προγράμματα διδασκαλίας με σκοπό να ασκηθεί πίεση στο κράτος και να σταματήσουν οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων.
Διατηρεί την ανεξαρτησία του από κάθε πολιτικό σχηματισμό. Όσοι συμμετέχουν, διατηρούν το ενδιαφέρον τους για την παλαιστινιακή υπόθεση. Οι δράσεις αφορούν ακαδημαϊκό, επιχειρηματικό, και πολιτιστικό μποϊκοτάζ, όπως δηλαδή στη Eurovision, από την οποία θέλουν απόσυρση της συμμετοχής της Ελλάδας.
«Ακόμα και την ύστατη στιγμή, ζητάμε να αποσυρθεί η Ελλάδα από τη Eurovision και η ΕΡΤ, η δημόσια τηλεόραση της Ελλάδας, να μη μεταδώσει τον διαγωνισμό», επισημαίνει η Μαριέττα Σιμεγιάτου.
Οι Παλαιστίνιοι έχουν απευθύνει έκκληση προς τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU), τα συμμετέχοντα κράτη, τους καλλιτέχνες και το ευρύτερο κοινό να μποϊκοτάρουν τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 2019.
Ανάμεσα στις παγκόσμιες επιτυχίες του κινήματος, ήταν ότι η διεθνούς φήμης τραγουδίστρια Λάνα Ντελ Ρέι και άλλοι 18 καλλιτέχνες αποσύρθηκαν από το ισραηλινό φεστιβάλ μουσικής Meteor, ενώ η εθνική ποδοσφαιρική ομάδα της Αργεντινής, με επικεφαλής τον Μέσι, ακύρωσε την επίσκεψή της στο Ισραήλ.
Το διεθνές δίκαιο αναγνωρίζει τη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, της Γάζας και των γειτονικών υψωμάτων της Συρίας ως κατεχόμενα εδάφη από το Ισραήλ. Σύμφωνα με το κίνημα BDS, στο πλαίσιο της στρατιωτικής κατοχής του, το Ισραήλ κλέβει τη γη και αναγκάζει τους Παλαιστίνιους να ζουν σε γκέτο, τους περικυκλώνουν με σημεία ελέγχου, εποικισμούς και παρατηρητήρια, και ένα παράνομο τείχος απαρτχάιντ.
«Το Ισραήλ επέβαλε μια μεσαιωνική πολιορκία στη Γάζα, μετατρέποντάς την στη μεγαλύτερη φυλακή στον κόσμο. Το Ισραήλ πραγματοποιεί τακτικά επιθέσεις μεγάλης κλίμακας στη Γάζα, οι οποίες καταδικάζονται ευρέως ως εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», όπως αναφέρει το κίνημα.
Στα εγκλήματα αυτά, το κίνημα κατατάσσει τον βίαιο εκτοπισμό των παλαιστινιακών κοινοτήτων από τη γη τους, τη φυλετική βία εναντίον τους και την εθνοκάθαρση περισσότερων από το ήμισυ των αυτόχθονων κατοίκων της Παλαιστίνης.
«Αυτή τη στιγμή στόχος είναι να αρθεί το καθεστώς απαρτχάιντ, όπως έγινε στο κράτος της Νοτίου Αφρικής που το μποϊκόταραν καλλιτέχνες και ακαδημαϊκοί με επιτυχία. Κάτι αντίστοιχο θέλουμε να γίνει και εδώ» επισημαίνει η Μαριέττα Σιμεγιάτου. Προσπαθούν με τον ακτιβισμό τους να πείσουν τη διεθνή κοινότητα.
«Το θέμα που τίθεται είναι ότι το πρόβλημα διαιωνίζεται από τις κυβερνήσεις που συμπράττουν με το Ισραήλ οπότε η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη. Είναι χρέος της, να παρέμβει», προσθέτει η Μ. Σιμεγιάτου.
Μεταξύ άλλων ζητούν τον σεβασμό, την προστασία και την προώθηση των δικαιωμάτων των παλαιστινίων προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους και στις περιουσίες τους, όπως ορίζεται στο ψήφισμα 194 του ΟΗΕ. Το τέλος της κατοχής και τον αποικισμό όλων των αραβικών χωρών και την αποσυναρμολόγηση του Τείχους.
«Απώτερος στόχος είναι να τεθεί τέλος στην παράνομη και απάνθρωπη κατοχή, την πολιορκία της Γάζας. Να αναγνωριστούν τα θεμελιώδη δικαιώματα των αραβοπαλαιστινίων πολιτών και να σεβαστεί το κράτος του Ισραήλ, τα δικαιώματα των παλαιστινίων προσφύγων», τονίζει το μέλος του κινήματος.
Την ίδια ώρα το κίνημα BDS επιδιώκει να ασκήσει πίεση προς ελληνικές εταιρείες για την απόσυρση της συμμετοχής από τους ισραηλινούς διαγωνισμούς. «Όπως την εταιρεία ΣΤΑΣΥ για την κατασκευή τραμ στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη από το Ισραήλ», αναφέρει η Μαριέττα Σιμεγιάτου.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του info-war.gr η ΣΤΑΣΥ Α.Ε. επιβεβαίωσε ότι οι ελληνικές εταιρίες συνεχίζουν να συμμετέχουν στην κοινοπραξία που όχι απλώς διεκδικεί τη νέα γραμμή, αλλά και την επέκταση της ήδη υπάρχουσας - η οποία έχει στηλιτευθεί εδώ και χρόνια από πλήθος φορέων του ΟΗΕ.
«Απώτερος στόχος είναι ο ίδιος ο λαός να φέρει την ειρήνη στο Ισραήλ», αναφέρει το μέλος του κινήματος. Το τρέχον ερώτημα όμως παραμένει: «Πώς θα μείνουν απαθείς οι συμμετέχοντες απέναντι στο αίμα»;
