Στη Σικελία, οι φυτείες με τις φιστικιές που παράγουν κελυφωτά φιστίκια, ή φιστίκια...
... Αιγίνης για εμάς, βρίσκονται σε ειδικό καθεστώς προστασίας όχι από τους ίδιους τους καλλιεργητές τους, αλλά από τους καραμπινιέρους.
Και ο λόγος είναι ότι πρόκειται για πολύτιμη πηγή εισοδήματος και εύκολο στόχο για τους επίδοξους κλέφτες, οι οποίοι προ ετών είχαν κατορθώσει να αφαιρέσουν 300 κιλά καρπού – το φιστίκι είναι ένας πανάρχαιος καρπός 7.000 ετών, που πρωτοκαλλιεργήθηκε στο Ιράν και ήρθε στη Μεσόγειο από τον Μεγαλέξανδρο.
Ο αξιωματικός της αστυνομίας Νικολό Μοράντι λέει ότι εκείνος και οι συνεργάτες του είναι ήδη προετοιμασμένοι για τον Σεπτέμβριο, οπότε και ξεκινάει η συγκομιδή. Τουλάχιστον έξι θα περιπολούν την ημέρα και μέχρι και δώδεκα το βράδυ, ενώ χρησιμοποιούν και ελικόπτερα.
Στη Σικελία, και συγκεκριμένα στις πλαγιές του ηφαιστείου της Αίτνας και πέριξ της πόλης Μπρόντε, καλλιεργείται η πιο ακριβή ποικιλία του φιστικιού, το οποίο στην Ιταλία ονομάζεται «πράσινο φιστίκι του Μπρόντε» ή «πιστάτσιο βέρντε ντι Μπρόντε». Οι φυτείες εκτείνονται σε 30 στρέμματα, η συγκομιδή ισοδυναμεί σχεδόν με το 1% της παγκόσμιας σοδειάς, ενώ η τιμή τους είναι η υψηλότερη.
Συχνά τα σιτσιλιάνικα φιστίκια αποκαλούνται «πράσινος χρυσός» και κοστολογούνται γύρω στα 15,50 ευρώ (τα συμβατικά φιστίκια Αιγίνης φθάνουν από 16 έως και 19 ευρώ το κιλό). Η τιμή των «πιστάτσιο βέρντε ντι Μπρόντε» είναι σχεδόν διπλάσια από εκείνη των αμερικανικών και ιρανικών φιστικιών, όπως αναφέρει το BBC, διότι έχουν καλύτερη γεύση και διατηρούν για μεγαλύτερο διάστημα το πράσινο χρώμα τους.
Οι πιστοποιημένοι καλλιεργητές του είναι 230 και η περιοχή Μπρόντε στη βορειοανατολική Σικελία υπόκειται στο καθεστώς της Ελεγχόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΕΟΠ). Δεδομένης της τιμής του καρπού και του ότι η παραγωγή είναι περιορισμένη και μόνον ανά διετία, αποτελεί στόχο των κλεφτών, που δρουν τη νύχτα, εξ ου και χρειάζεται η αστυνομική φύλαξη.
Το 2009 εκλάπησαν 300 κιλά αξίας 4.600 ευρώ με σημερινές τιμές κι έτσι ο δήμαρχος του Μπρόντε απευθύνθηκε στους καραμπινιέρους. Το 2017 η σοδειά έφθασε τους 1.250 τόνους, ενώ το 2015 είχε καλύτερη απόδοση, 1.400 τόνους.
Η συλλογή γίνεται όπως στην αρχαιότητα, δηλαδή με το χέρι μαζεύεται ένας ένας ο καρπός, και οι φιστικοπαραγωγοί διανυκτερεύουν σε παραπήγματα δίπλα στα δένδρα για να κάνουν την εργασία αυτή. Ο Μάριο Πρεστινιάνι, ένας από τους φιστικοπαραγωγούς, λέει ότι καθαρίζουν τα φιστίκια και μετά τα απλώνουν στον ήλιο να στεγνώσουν για τρεις ημέρες.
«Μετά τη δύση του ηλίου, τα μετακινούμε για να μην υγρανθούν τη νύχτα και τα προστατεύουμε από πιθανή πρωινή βροχή», συμπληρώνει. Στη συνέχεια αποθηκεύονται και μετά μεταφέρονται στα εργοστάσια επεξεργασίας.
Το 80% των ιταλικών φιστικιών διοχετεύεται στις εξαγωγές, με μεγαλύτερες αποδέκτριες τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιαπωνία, αναφέρει το BBC. Αντιστοίχως, η ελληνική παραγωγή φθάνει τους 9.500 τόνους και είναι η υψηλότερη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ενώ σε παγκόσμια κατάταξη βρίσκεται στην έκτη θέση.
Στην περιφέρεια του Μπρόντε το φιστίκι ισοδυναμεί με έσοδα 20 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, ενώ κάθε χρόνο διοργανώνεται διεθνές φεστιβάλ φιστικιού (κάτι ανάλογο γίνεται και στην Αίγινα).
Το φιστίκι δεν καταναλώνεται απλώς ως ξηρός καρπός, αλλά με ειδική επεξεργασία χρησιμοποιείται ευρέως στην ιταλική κουζίνα ως αλεύρι ή ως άλειμμα και πέστο. Πολύ ονομαστά είναι τα μακαρόνια με πέστο φιστικιού αλλά και το παγωτό φιστίκι.
