Αυτό σύμφωνα με...
... κάποια editorials των Globaltimes: "Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν πιέσεις στις σπάνιες γαίες", αναφέρει ένα άρθρο. "Η ανάγκη των ΗΠΑ για σπάνιες γαίες είναι ο άσος στο μανίκι του Πεκίνου", γράφει ένα άλλο.
"Χωρίς αξιόπιστο εγχώριο εφοδιασμό, οι ΗΠΑ στηρίζονται στις σπάνιες γαίες της Κίνας για να προμηθεύουν βιομηχανίες στρατηγικής σημασίας", αναγνωρίζει ο Hu Weijia, συντάκτης του δεύτερου editorial.
"Οι σπάνιες γαίες είναι ζωτικής σημασίας για πολλές σύγχρονες τεχνολογίες και για ένα ευρύ φάσμα συστημάτων όπλων που χρησιμοποιούνται από τον αμερικανικό στρατό, αλλά η Κίνα ελέγχει τη συντριπτική πλειοψηφία του παγκόσμιου εφοδιασμού", προσθέτει ο Weijia. "Θα χρειαστούν πολλά χρόνια αν οι ΗΠΑ θελήσουν να ανοικοδομήσουν τη δική τους βιομηχανία σπάνιων γαιών και να αυξήσουν την εγχώρια προσφορά της για να μειώσουν την εξάρτησή τους από τα ορυκτά της Κίνας".
Το διάστημα είναι μεγάλο, αρκετά μεγάλο ώστε η Κίνα να "κερδίσει έναν εμπορικό πόλεμο εναντίον των ΗΠΑ, στη διάρκεια του οποίου το μονοπώλιο της Κίνας στην παραγωγή σπάνιων γαιών θα βοηθήσει το Πεκίνο να ελέγξει τα όρια αντοχής του αμερικανικού κλάδου υψηλής τεχνολογίας".
Ο Ted Bauman, Ανώτερος Αναλυτής Ερευνών και Οικονομολόγος στο Banyan Hill Publishing, συμφωνεί. "Εάν οι Κινέζοι απαγόρευαν τις εξαγωγές και κατάφερναν να αντέξουν για έξι μήνες τους δασμούς των ΗΠΑ, θα μπορούσαν κάλλιστα να αναγκάσουν τον Trump να υποχωρήσει", λέει.
Πιστεύει, παρόλα αυτά, ότι είναι κακή ιδέα για την Κίνα να ρίξει αυτό το όπλο στο οπλοστάσιο του εμπορικού πολέμου γιατί "η Κίνα θα θεωρηθεί από τον υπόλοιπο κόσμο ως αναξιόπιστος εμπορικός εταίρος για τα κρίσιμα αυτά ορυκτά, οδηγώντας στην ταχεία ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών".
Στο μεταξύ, η Αμερική θα μπορούσε να αναζητήσει νέους προμηθευτές αλλού. "Μια άλλη πιθανή επίδραση θα μπορούσε να είναι η εύρεση ή η δημιουργία από τις ΗΠΑ μιας άλλης θέσης για δυνητική εξόρυξη αυτών των ορυκτών", λέει ο Jordan Awoye, Managing Partner της Awoye Capital. "Αυτό μπορεί δυνητικά να ανοίξει ευκαιρίες για αναδυόμενες χώρες και αγορές που θα γεμίσουν την τρύπα, όπως το Βιετνάμ ή το Μεξικό".
Ο Johan Gott, επικεφαλής της καταναλωτικής και λιανικής πρακτικής του παγκόσμιου συμβούλου διαχείρισης A.T. Ο Kearney, ανησυχεί ότι ο εμπορικός πόλεμος μπορεί να εξαπλωθεί πέρα από τα ορυκτά, στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται και στις δύο πλευρές του εμπορίου.
"Η Κίνα στο παρελθόν έχει στοχεύσει μεμονωμένες εταιρείες για να ασκήσει πίεση στις κυβερνήσεις των χωρών καταγωγής τους", λέει ο Gott. "Στην περίπτωση της εμπορικής διαμάχης ΗΠΑ-Κίνας, μέχρι στιγμής η Κίνα έχει παίξει τα χαρτιά της με εγκράτεια, καθώς αναγνωρίζει τους κινδύνους μιας κλιμάκωσης της διαμάχης. Οι ΗΠΑ έχουν επίσης ένα τρομερό οπλοστάσιο πέρα από τους δασμούς, όπως απέδειξαν πρόσφατες κυρώσεις σε εταιρικές οντότητες".
Ενώ δεν είναι ακόμη σαφές εάν η Κίνα θα υλοποιήσει την απειλή της να προσθέσει τις σπάνιες γαίες στο οπλοστάσιο που χρησιμοποιεί στον εμπορικό πόλεμο, ένα πράγμα είναι σαφές: οι επιχειρηματικοί κίνδυνοι για τις εταιρείες που ασχολούνται με το εμπόριο και από τις δύο πλευρές θα αυξηθούν όσο συνεχίζεται ο εμπορικός πόλεμος.
