Πολλά πράγματα λέγονται και
γίνονται σ’ αυτόν τον τόπο, χωρίς να υπάρχει η δέουσα αντίδραση. Όχι από αυτούς
που δεν καταλαβαίνουν, αλλά από τους πεπαιδευμένους, οι οποίοι ακούν και βλέπουν
αλλά δεν αντιδρούν. Αλίμονο όμως...
... σε μια κοινωνία, όταν αντί για κοινωνία
πολιτών, καταντά κοινωνία θεατών.
Και αυτό συμβαίνει στην σημερινή
Ελλάδα, με την αποχή, είτε λόγω αποφυγής αντίκρουσης λανθασμένων μηνυμάτων,
είτε με την άρνηση προσέλευσης στις κάλπες.
Δηλώνει ο πρωθυπουργός και
επαναλαμβάνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι ενδιαφέρονται για τους πολλούς. Ο
Αριστοτέλης, αυτού του είδους την "δημοκρατία" την αποκαλούσε οχλοκρατία, και την έθετε στα αρνητικά των πολιτευμάτων,
όταν οι πολλοί στρέφονται εναντίον των λίγων. Και την πραγματική δημοκρατία,
την αποκαλούσε "πολιτεία", όταν οι άρχοντες εργάζονται για το καλό όλων, και όχι για
τμήμα της κοινωνίας.
Όπως και το αντίθετο. Οι λίγοι, οφείλουν να εργάζονται για
το καλό όλων, και αποκαλούσε αυτό το πολίτευμα "αριστοκρατικό", ενώ όταν οι λίγοι εργάζονται για
τους λίγους, τότε πρόκειται για ολιγαρχία.
Το μήνυμα λοιπόν του Α. Τσίπρα, ότι το ενδιαφέρον του
εστιάζεται στους πολλούς και όχι σε όλους, είναι αντιδημοκρατικό, διχαστικό,
οχλοκρατικό. Όχι μόνον δεν ταιριάζει σε σύγχρονες κοινωνίες, αλλά είναι εχθρός
οιασδήποτε προόδου, επειδή στρέφει τους πολλούς εναντίον των λίγων, την στιγμή
που εκ των ολίγων παράγεται το εισόδημα για να ζουν οι πολλοί.
Θα ήταν ορθό, να καταφερθεί
εναντίον των λίγων, αυτών που εκμεταλλεύονται τους πολλούς, ενδιαφερόμενος για
την πάταξη της διαφθοράς. Αλλά, αυτό το πολιτικό εργαλείο το χρησιμοποίησε στις
προηγούμενες εκλογές, και επειδή δεν έχει να παρουσιάσει κάποιο θετικό έργο επ’
αυτού, απεναντίας μάλιστα υπάρχει πληθώρα αδιαφανών διαδικασιών της κυβέρνησης,
έβγαλε από τα συρτάρι ένα από τα κομμουνιστικά εργαλεία της προ Σοβιετικής
Ένωσης εποχής.
Το μήνυμα των κομμουνιστών στην
Ελλάδα ήταν "λαοκρατία", που αργότερα εξευγενίστηκε και μεταβλήθηκε σε "λαϊκή κυριαρχία" επί ΠΑΣΟΚ. Τα αποτελέσματα
με τους πρασινοφρουρούς, είναι γνωστά, όπως γνωστό είναι και πού οδήγησαν.
Εμπαιγμός προς τα λαϊκά στρώματα στα οποία δίδεται απλώς η ψευδαίσθηση ότι θα
ζήσουν καλύτερες ημέρες, και λησμονούν τα γεγονότα και τις καταστάσεις που
οδήγησαν στην πενία.
Γιατί θέλει ο Α. Τσίπρας, μόνον
τους πολλούς εναντίον των λίγων; Επειδή τα έωλα επιχειρήματά του δεν πείθουν
φυσικά τους λίγους, και επειδή οι πολλοί χειραγωγούνται εύκολα, με φανταχτερές
λέξεις-εικόνες. Οι λίγοι, οι μικροί, μικρομεσαίοι και μεσαίοι επιχειρηματίες
και επαγγελματίες, αυτοί που όπως είπα ανωτέρω, δίνουν θέσεις εργασίας σε
συμπολίτες τους, γνωρίζουν ποια είναι η αληθινή κατάσταση.
Με υποσχέσεις για διορισμούς και
βόλεμα, ξεχνιούνται όλες οι καταστροφικές παρεμβάσεις στην κοινωνία του ΣΥΡΙΖΑ,
στη δικαιοσύνη, στην παιδεία, στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά και στην
αδιαφάνεια πράξεων, και στον τραμπουκισμό ενίων υπουργών.
Είναι μεγάλη η ευθύνη της
πνευματικής ελίτ, που δεν ενημερώνει τον λαό για τα διχαστικά μηνύματα. Αλλά
είναι και μεγάλη η ευθύνη των απεχόντων, οι οποίοι αρνούμενοι την ψήφο τους,
επιτρέπουν να αναδειχθούν πρόσωπα του πολιτικού περιθωρίου και να αναλάβουν
ηγετικές θέσεις.
Να ξαναθυμίσω, το νόμο του
Σόλωνος, περί ατιμίας, δηλαδή στέρησης των τιμών σε όποιον απέχει από τα κοινά,
Καθίστατο ά-τιμος: «άτιμον είναι τον εν στάσει μηδετέρας μερίδος γενόμενον». Δεν
μπορείς στην κρίση να είσαι αμέτοχος. Ή από εδώ θα είσαι ή από εκεί, αν είσαι
πολίτης, λέγει ο Σόλων. Αλλιώς στερείσαι τις τιμές που απορρέουν από την
ιδιότητα του πολίτη.
Ο Μακεδών
