... από την περιοχή οδηγεί σε απρόσεκτες κινήσεις.
Γνωρίζουν φυσικά οι Δυτικοί πως στην Αλβανία είναι άθλια η πολιτική ζωή, η οποία επηρεάζει και την κοινωνική - οικονομική σε όλες τις εκφάνσεις τους. Σε ζοφερή κατάσταση αναφέρεται η ετήσια έκθεση των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ, που δημοσιοποίησε πριν από λίγο καιρό ο αλβανικός Τύπος.
Αναφέρεται εκεί, ότι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα Δυτικά Βαλκάνια, ιδίως στην Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο, δεν ήταν ποτέ σε τόση κακή κατάσταση -τουλάχιστον στα 30 χρόνια της μετακομμουνιστικής περιόδου- με δράσεις αντίθετων ξένων δυνάμεων, ιδιαίτερα της Ρωσίας και της Τουρκίας και σε ελάχιστο βαθμό από την Κίνα.
Η υψηλή διαφθορά, η κακή οικονομική κατάσταση και η πολιτική αστάθεια, τόσο στην Αλβανία όσο και στο Κοσσυφοπέδιο, αποτελούν ένα αδύνατο σημείο και πεδίο δράσης και εκμετάλλευσης -ελλείψει αλβανικής πολιτικής και οικονομίας- για αντι-αλβανισμό (anti-shqiptare) της Ρωσίας, της Σερβίας, της Τουρκίας, της Ελλάδας και άλλων. Είναι ομολογουμένως περίεργο που αναφέρεται σε ελληνικό αντι-αλβανισμό, χωρίς να παραθέτει στοιχεία που να το βεβαιώνουν. Εγώ απεναντίας, υπερβολική ανοχή διαπιστώνω εκ μέρους μας.
Επομένως, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο αντι-αλβανισμός των χωρών που παρατίθενται ανωτέρω, η Δύση ενισχύει απερίσκεπτα τον αλβανικό επεκτατισμό, που αποτελεί και άλλοθι για απόκρυψη στον λαό της καταλήστευσής του από οργανωμένα αλβανικά και αλλοδαπά συμφέροντα.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι και στην περίπτωση της Αλβανίας, παρατηρείται ανάλογο λάθος όπως και στην περίπτωση της Τουρκίας. Ότι δηλαδή η Δύση επιβάλλει θεσμούς και τρόπο διοίκησης κατά τα δικά της πρότυπα, μη λαμβάνοντας υπόψη τον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και δράσης των λαών αυτών. Και όμως, ο Γουσταβ Λε Μπον, πριν από 120 χρόνια, συνιστούσε στους ισχυρούς: «Κάθε επιτυχημένος θεσμός που μεταφέρεται σε άλλη χώρα, πρέπει να προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες συνθήκες ης χώρας αυτής».
Αυτό δεν συμβαίνει με τους Αλβανούς της Βαλκανικής, οι οποίοι αντί να αξιοποιήσουν την πλουσιοπάροχη προσφορά της Δύσης, και να εκσυγχρονίσουν τις κοινωνίες τους, την εκμεταλλεύονται για προσωπικό και εθνικό όφελος.
Ο καθηγητής στην Έδρα νεοελληνικών στο Πανεπιστήμιο Αργυρόκαστρου, Παναγιώτης Μπάρκας, σε άρθρο για την πολιτική κρίση στην Αλβανία που δημοσιεύθηκε στην αλβανική εφημερίδα "ΤΕΜΑ", σημειώνει, μεταξύ άλλων ότι οι Δυτικοί γνωρίζουν καλά την κατάπτωση του αλβανικού πολιτικού συστήματος. Γράφει:
«Μερικές φορές οι ίδιοι έχουν κλείσει τα μάτια μπροστά στις αμαρτίες των Αλβανών πολιτικών. Και το έχουν κάνει για τους δικούς τους σκοπούς, ώστε οι αμαρτίες αυτές να είναι θηλιά στο λαιμό της ντόπιας πολιτικής ηγεσίας.
» Οι πολιτικές παρατάξεις στην Αλβανία, θέλουν, οι Δυτικοί να έρθουν και να μεσολαβήσουν το ταχύτερο για την επίλυση της κρίσης. Προσπαθούν μάλιστα να τους εκφοβίσουν με "πολιτική αστάθεια στη χώρα και την ευρύτερη περιοχή" και να τους πείσουν ότι είναι αναντικατάστατοι.
» Οι δύο παρατάξεις "καταγγέλλουν" στους Δυτικούς τον πολιτικό αντίπαλο. Η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για το οργανωμένο έγκλημα τη διαφθορά, το βρώμικο χρήματα, τη δυσλειτουργία του κράτους δικαίου κ.ά. H κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση για διασυνδέσεις με τη Ρωσία και υπονόμευση των δυτικών συμφερόντων στη Βαλκανική.
» Μοναδική εγγύηση για την επιτυχία είναι οι Δυτικοί. Για τις τύχες αυτής της χώρας, αποφάσιζαν πάντα οι Μεγάλοι ενώ ο εσωτερικός παράγοντας ήταν υπάκουος διότι ήθελε την εξουσία. Μόλις ανέβαινε στην εξουσία, συμπεριφέρεται, λες και ήταν το κέντρο του κόσμου. Και με τέτοια νοοτροπία, οι πολιτικές κρίσεις ανακυκλώνονται».
Αυτή ακριβώς η φράση "μόλις ανέβαινε στην εξουσία, συμπεριφέρεται, λες και ήταν το κέντρο του κόσμου" είναι και το κλειδί της κατανόησης του προβλήματος. Ένας λαός, που για αιώνες συμπεριφέρεται μ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα αλλάξει μέσα σε λίγες δεκαετίες, και μάλιστα με δημοκρατικές διαδικασίες, που του είναι παντελώς άγνωστες.
Ο Μακεδών
