Είναι εκπληκτικό το πώς πέρασαν τέσσερα χρόνια, με πλήρη
κυβερνητική αδιαφορία για την προσέλκυση επενδυτών. Θα έλεγα μάλιστα, ότι σε
πολλές περιπτώσεις δεν υπήρξε αδιαφορία, αλλά σκοπιμότητα.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς, θύμισε...
... κάπως -επί τα χείρω- τα
πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, όταν ο Ανδρέας
Παπανδρέου δήλωνε ότι δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης. Κολεκτίβες ήθελε
ο Ανδρέας, με βάση τους συνεταιρισμούς, κοινωνικές επιχειρήσεις εξήγγειλε η
κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στην πρώτη περίπτωση χάθηκε κι αυτή η δυναμική των
Συνεταιρισμών, στην δεύτερη δεν είδαμε ούτε καν σε σχέδιο πως θα είναι οι
Συριζαίικες κολεκτίβες.
Και όχι μόνον αυτό, αλλ’ ενώ ο Ανδρέας υποβάθμισε τα
γκαρσόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ υπερηφανεύεται για αύξηση του τουρισμού, χωρίς να
αποκαλύπτει την αλήθεια, ότι αφενός η αύξηση του εισρεόμενου συναλλάγματος δεν
είναι ανάλογη του αριθμού των τουριστών, αφετέρου τα ποσά για την εξυπηρέτηση
των τουριστών είναι τεράστια, σε υποδομές αλλά και εισαγωγές προϊόντων. Πέραν
του ότι η αύξηση είναι ευκαιριακή, λόγω των δυσμενών συνθηκών που επικρατούν σε
ανταγωνιστικές χώρες της περιοχής.
Το γεγονός, λοιπόν, είναι ότι η οικονομία της Ελλάδας
στηρίζεται σε ξύλινα πόδια, αφού εν μέσω παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, η
κυβέρνηση ονειρεύεται σοβιετικές κολεκτίβες και εμποδίζει μέχρι εξαλείψεως την
ιδιωτική επιχειρηματικότητα. Τα συμπλέγματα δεκαετιών κυριαρχούν [Αλλά ούτε
κολεκτίβες ήταν ικανή να ιδρύσει].
Θυμούμαι μάλιστα τον ανεκδιήγητο Γιώργο Παπανδρέου,
ο οποίος προεκλογικώς είχε υποσχεθεί ότι θα έφερνε επενδύσεις επειδή… είχε
γνωριμίες. [Είναι προφανής η ελλιπής πολιτική αντίληψη του ανδρός, αλλά ο μισός
περίπου λαός του εμπιστεύθηκε την διακυβέρνηση της χώρας].
Με την υπάρχουσα κατάσταση, η ανάπτυξη θα αποτελέσει όνειρο.
Έγραψε εχθές η voria.gr: «Επιβεβαιώνεται τόσο από
Έλληνες όσο κι από ξένους ουδέτερους παρατηρητές, ότι η ελληνική οικονομία
συρρικνώθηκε αλλά ποτέ δεν μεταρρυθμίστηκε, κατά τη διάρκεια όλης αυτής της
κρίσιμης περιόδου. Και κάπως έτσι φαίνεται να χάθηκε οριστικά η ευκαιρία της
καλύτερης επόμενης μέρας για τη χώρα μας».
Και κοντά σ’ αυτά, έχουμε και την πίεση της Δύσης να μη
δεχόμαστε επενδύσεις από Κινέζους και Ρώσους. Ο πρωθυπουργός βεβαίως
διαβεβαίωσε από την Κίνα, ότι ο δρόμος για τις κινεζικές επενδύσεις στην Ελλάδα
είναι ανοικτός. Δεν ξέρω αν τον πίστεψαν, μια και η άρνηση για επένδυση
εκατοντάδων εκατομμυρίων της Cosco
στον Πειραιά είναι πρόσφατη, προερχόμενη είτε για ικανοποίηση μικροκομματικών
συμφερόντων των αυτοδιοικητικών του ΣΥΡΙΖΑ, είτε -γιατί όχι- σε απαίτηση των
Δυτικών εταίρων μας.
Είναι όμως χαρακτηριστική η δήλωση Έλληνα διπλωμάτη στο
Politico, ότι δίχως δυτικές επενδύσεις στην Ελλάδα δεν μπορούμε να απορρίψουμε
την Κίνα. Συγκεκριμένα, το Politico αναφερόμενο στο ταξίδι του Πρωθυπουργού στο
Πεκίνο, επισημαίνει ότι η Ελλάδα ανήκει στην ομάδα των ευρωπαϊκών χωρών που με
την ενθάρρυνση της Κίνας κινείται προς την κατεύθυνση σύσφιξης των δεσμών με το
Πεκίνο.
Ο συντάκτης του ενημερωτικού δελτίου, αναζητώντας τις
αιτίες, συνομίλησε με διπλωμάτη στην Αθήνα, ο οποίος επεσήμανε ότι η Ελλάδα
βρίσκεται στα σύνορα της Ευρώπης με την ασιατική ήπειρο και είναι κυριολεκτικά
το κύριο σημείο εισόδου για το εμπόριο της Κίνας με την περιοχή, από το
κινεζικά ελεγχόμενο λιμάνι του Πειραιά.
Αλλά, πρόσθεσε, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας στέλνει και ένα
μήνυμα προς τις πρωτεύουσες και τις εταιρείες της ΕΕ: «Εάν δεν υπάρχουν δυτικές επενδύσεις, απλώς
δεν μπορούμε να απορρίψουμε την Κίνα», δήλωσε ο διπλωμάτης. «Ειδικά όταν
κερδίζουν διαγωνισμούς, σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ».
Δεν ερωτήθηκε γιατί δεν προθυμοποιούνται οι Δυτικοί να
επενδύσουν στην Ελλάδα. Τι πράττει η Ελλάδα για να τους προσελκύσει; Αναφέρθηκε
ανωτέρω από το άρθρο της voria.gr, ότι «ποτέ δεν
μεταρρυθμίστηκε, κατά τη διάρκεια όλης αυτής της κρίσιμης περιόδου». Θα
επιτρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ, άραγε, ως αντιπολίτευση, να γίνουν οι αναγκαίες
μεταρρυθμίσεις, τις οποίες αρνήθηκε να τις υλοποιήσει ως κυβέρνηση;
Ο Μακεδών
