... στη μητέρα του και στη γιαγιά και τον παππού του το μεγάλο του «μυστικό».
«Ο παπάς κάνει άσχημα πράγματα με μένα», είπε τότε στους δικούς του. Ο Μάρεκ είχε επιλέξει όμως τη «λάθος μέρα» για να αποκαλύψει τη φρίκη που ζούσε. Την ημέρα εκείνη ο κομμουνιστής στρατηγός Γιαρουσέλσκι κήρυττε τη χώρα σε κατάσταση πολέμου.
Η λέξη «πόλεμος» κυριαρχούσε στα στόματα όλων και ξυπνούσε και στους οικείους του Μάρεκ τις φρικτές μνήμες της γερμανικής Κατοχής. Μέσα στον πανικό της ημέρας κανείς δεν έδωσε τη δέουσα σημασία στην εξομολόγηση του νεαρού. Σήμερα «το καταλαβαίνω αλλά για πολλά χρόνια δεν τους συγχωρούσα», λέει σήμερα.
Έτσι όμως έπρεπε να αντιμετωπίσει μόνος το βαθύ τραύμα. Στα 14 άρχισε να πίνει και έγινε αλκοολικός. Για τα επόμενα 30 σχεδόν χρόνια δεν ξαναμίλησε σε κανέναν για την σεξουαλική κακοποίηση από τον ιερέα του χωριού. Έσπασε τη σιωπή του τελικά σε ηλικία 43 ετών και ξεκίνησε θεραπεία, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα διότι οι φρικτές μνήμες δυστυχώς δεν σβήνουν.
Τρία χρόνια διαθεσιμότητα στον ιερέα
Ακόμη και σήμερα, στα 51 του χρόνια, όπως λέει, συνεχίζει να βλέπει εφιάλτες με τη σεξουαλική του κακοποίηση. Κατά τη διάρκεια της μέρας περνάει διάφορες περίεργες φάσεις, όπως λέει. Ορισμένες φορές αισθάνεται την ανάγκη απλά να αγκαλιάσει τον εαυτό του. «Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αγκαλιάσω τον 13χρονο μέσα μου τον οποίο τότε δεν βοήθησε κανείς.Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ να τον αγαπήσω».
Η ποινή που επιβλήθηκε στον παπά; Τέθηκε απλώς σε τριετή διαθεσιμότητα. Σήμερα εργάζεται και πάλι ως πνευματικός. Η δίκη του εκκρεμεί.
Όντας πλέον απεξαρτημένος εδώ και 15 χρόνια, ο Μάρεκ Λιζίνσκι ίδρυσε πριν από μερικά χρόνια μια οργάνωση για την προστασία θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης. Μια από τις πιο δύσκολες υποθέσεις που κλήθηκε να διαχειριστεί ήταν εκείνη του Μάριους Μιλέβσκι. Δράστης ήταν ο παπάς στον οποίο εξομολογούνταν όλη η οικογένεια. Έτσι γνώριζε τα πάντα για όλους και κυρίως για τη δεινή οικονομική κατάσταση της οικογένειας και μπορούσε να τα αξιοποιήσει για να πετύχει τους σκοπούς του. «Με κάλεσε στο σπίτι του», θυμάται σήμερα ο Μάριους.
«Με ρώτησε αν ήθελα να κάνω μπάνιο. Του είπα ναι, αφού στο σπίτι δεν είχαμε καν νερό. Άρχισα να αισθάνομαι άβολα όταν ξεκίνησε να με πλένει. Και τότε με ανάγκασε για πρώτη φορά σε στοματικό σεξ», λέει ο σήμερα 28χρονος.
Ο παπάς τον κακοποιούσε επί εννέα χρόνια. Γιατί δεν μίλησε νωρίτερα σε κάποιον; «Ποιος θα πίστευε ένα παιδάκι από μια οικογένεια αλκοολικών;».
Με όπλο τις συνεχείς απειλές
Πρόκειται για ένα κλασικό παράδειγμα, σχολιάζει ο Μάρεκ Λιζίνσκι. Οι παιδόφιλοι ιερείς αναζητούν πολύ στοχευμένα τα θύματά τους και στη συνέχεια απειλούν τα παιδιά λέγοντάς τους «αν μιλήσεις θα πεθάνει η μαμά σου» ή «αν μιλήσεις θα πας στην κόλαση». Πρόκειται για «πνευματική κακοποίηση», όπως λέει.
Στην υπόθεση του Μάριους Μιλέβσκι ο παιδόφιλος ιερέας αθωώθηκε τελικά από το Εκκλησιαστικό Δικαστήριο. Ενώπιον πολιτικού δικαστηρίου όμως κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση. «Τουλάχιστον με στήριξε το κράτος», λέει ο Μιλιέβσκι. «Αισθάνομαι ανακουφισμένος».
Τα περισσότερα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από ιερείς στην Καθολική Εκκλησία θεωρούν την κακοποίησή τους το ίδιο τραυματική με την αντίδραση της Εκκλησίας που συνήθως αμφισβητεί τους ισχυρισμούς τους.
Μέχρι και σήμερα οι Μάρεκ και Μάριους δεν βρήκαν ούτε έναν ιερέα που να τους πει ξεκάθαρα ότι πιστεύει τις διηγήσεις τους. Εκτός από έναν. «Του είπα ότι ως παιδί έπεσα θύμα ενός παιδόφιλου ιερέα. Η έκφραση του προσώπου του άλλαξε και έγινε σκυθρωπή. Τότε δάκρυσε. Το πρόσωπό του ‘εξερράγη' και μου φίλησε το χέρι», λέει σήμερα φανερά συγκινημένος ο Μάρεκ Λιζίνσκι.
«Για πρώτη φορά μετά από 38 χρόνια αισθανόμουν ελεύθερος, απαλλαγμένος από ένοχα συναισθήματα. Σήμερα μου γράφουν και άλλα θύματα ότι τους συγκίνησε η κίνηση αυτή. Επί πέντε χρόνια προσπαθούσα να γίνω δεκτός από τα ανώτερα κλιμάκια της Εκκλησίας στην Πολωνία. Αδιαφορούσαν και με έβριζαν. Ήταν η πρώτη φορά που ένας πνευματικός μου έδειξε ότι με πιστεύει και ότι με σέβεται».
Ο πνευματικός αυτός ήταν ο Πάπας Φραγκίσκος. Η συνάντηση έγινε προ ημερών στις 20 Φεβρουαρίου. Είναι η δεύτερη ημερομηνία που δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ στη ζωή του ο Μάρεκ Λιζίνσκι. [Deutsche Welle]
