Τον περασμένο Δεκέμβριο το Μαξίμου κοιτούσε το μέλλον με σχετική αισιοδοξία. Παρά το γεγονός ότι επέκειτο η Συμφωνία των Πρεσπών και άπαντες γνώριζαν το κόστος, στην Ηρώδου Αττικού θεωρούσαν πως υπήρχαν...
... «άσοι στο μανίκι» του πρωθυπουργού που κατά το κοινώς λεγόμενο «θα του βγουν».
Βρισκόμαστε πλέον στις αρχές Μαρτίου και αυτοί οι «άσοι», παρά το ότι έπεσαν στο τραπέζι, «δεν βγήκαν» και ο Αλ. Τσίπρας οδεύει προς τις εκλογές με τα «όπλα» του εξουδετερωμένα και τις δεξαμενές περιορισμένες.
Πρώτον, η πολυδιαφημισμένη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση δεν εξελίχθηκε στην «τομή» που φαντάζονταν στην κυβέρνηση και σε κάθε περίπτωση δεν φαίνεται να αφήνει το αποτύπωμά της στη δημόσια συζήτηση. Ενα τόσο κομβικό θεσμικό θέμα εξελίχθηκε τελικά σε μια αμοιβαία προσπάθεια «αλληλοεξουδετέρωσης» μεταξύ των δύο βασικών μονομάχων της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Και παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων να γίνει κάτι διαφορετικό, αυτό που έμεινε στο φινάλε της κοινοβουλευτικής συζήτησης ήταν το πολιτικό πόκερ γύρω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Χαρακτηριστικό, πως ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στην τελευταία του ομιλία στη Βουλή για το θέμα, επέλεξε μια πολιτική ντρίμπλα, ζητώντας από τη Ν.Δ. να δεσμευτεί για τον αν θα στηρίξει τον κ. Πρ. Παυλόπουλο ή όχι.
Χειρότερα εξελίχθηκε η έτερη θεσμική τομή, αυτή του διαχωρισμού Κράτους - Εκκλησίας ή έστω των διακριτών ρόλων. Η οργανωμένη αντίδραση των κληρικών για τη μισθοδοσία τους –καθώς στο άλλο θέμα, της εκκλησιαστικής περιουσίας, υπάρχει μεγαλύτερη σύμπνοια– δεν φαίνεται να υπολογίστηκε ορθά και τούτη την ώρα μοιάζει ιδιαιτέρως πιθανό η «ιστορική συμφωνία» να οδηγηθεί σε ναυάγιο.
Οι επιλογές που εξετάζονται ως επικρατέστερες είναι δύο: είτε να προχωρήσει η συμφωνία με μια συντεταγμένη όμως οπισθοχώρηση της κυβέρνησης στο θέμα της μισθοδοσίας, καθώς η ρήξη δεν εξετάζεται, είτε να προκριθεί ένας «εξαντλητικός διάλογος» και η κυβέρνηση να πάει σε εκλογές με το θέμα ανοικτό.
Σε κάθε περίπτωση η συγκεκριμένη κυβερνητική πρωτοβουλία αφενός δεν εξελίχθηκε όπως πίστευαν στο Μαξίμου, κάτι που πλήττει το «προοδευτικό προφίλ» πάνω στο οποίο δομήθηκε όλη η λογική της συμφωνίας, και αφετέρου «ξύνει πληγές» με την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια ώρα στο ζήτημα της οικονομίας, που πολλοί εντός του Μαξίμου το θεωρούν το «συγκριτικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης», ήρθε πρόσφατα η έκθεση της Κομισιόν, που αλλοίωνε το κεντρικό μήνυμα. Η Ηρώδου Αττικού θεωρεί πως η συγκεκριμένη εξέλιξη ήταν μακράν η χειρότερη του τελευταίου διαστήματος, εξ ου και η άμεση πυρόσβεση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος εκμαίευσε νέα δήλωση Μοσκοβισί, πως «είμαστε εκτός μνημονίων».
Η επόμενη μεγάλη δοκιμασία είναι οι 120 δόσεις. Η κυβέρνηση μοιάζει αποφασισμένη να προχωρήσει σε αυτό το βήμα ακόμα και χωρίς την έγκριση των εταίρων. Με αυτό στο μυαλό, ο κ. Τσίπρας είπε στον κ. Μοσκοβισί πως «δεν υπάρχει κάποια οδηγία που εμείς πρέπει να ακολουθούμε, αλλά συμβουλές». Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί και ως μελλοντική «ελεγχόμενη μονομερής ενέργεια».
Στη Βόρεια Ελλάδα
Τέλος, δεν έχουν εξελιχθεί όπως θα επιθυμούσε ο πρωθυπουργός ούτε το ζήτημα των Πρεσπών ούτε οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Ειδικά για τις Πρέσπες, είναι παγιωμένη πλέον η άποψη πως η συμφωνία δεν «επικοινωνήθηκε» σωστά. Τα περισσότερα στελέχη που έχουν μιλήσει στον Βορρά παρασύρονται από μια συγκρουσιακή λογική, αντιδρούν σπασμωδικά στις διαμαρτυρίες, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να «βυθίζεται» όλο και πιο πολύ στη Βόρεια Ελλάδα.
Χθες το βράδυ ο πρωθυπουργός από τους Δελφούς και το 4ο Οικονομικό Φόρουμ εστίασε, πρώτον, στη μεταμνημονιακή εποχή και στην «ανάκαμψη της κοινωνίας» και, δεύτερον, στην ισχυροποίηση της Ελλάδας στο διεθνές περιβάλλον προτάσσοντας τη συμφωνία των Πρεσπών.
... «άσοι στο μανίκι» του πρωθυπουργού που κατά το κοινώς λεγόμενο «θα του βγουν».
Βρισκόμαστε πλέον στις αρχές Μαρτίου και αυτοί οι «άσοι», παρά το ότι έπεσαν στο τραπέζι, «δεν βγήκαν» και ο Αλ. Τσίπρας οδεύει προς τις εκλογές με τα «όπλα» του εξουδετερωμένα και τις δεξαμενές περιορισμένες.
Πρώτον, η πολυδιαφημισμένη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση δεν εξελίχθηκε στην «τομή» που φαντάζονταν στην κυβέρνηση και σε κάθε περίπτωση δεν φαίνεται να αφήνει το αποτύπωμά της στη δημόσια συζήτηση. Ενα τόσο κομβικό θεσμικό θέμα εξελίχθηκε τελικά σε μια αμοιβαία προσπάθεια «αλληλοεξουδετέρωσης» μεταξύ των δύο βασικών μονομάχων της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Και παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων να γίνει κάτι διαφορετικό, αυτό που έμεινε στο φινάλε της κοινοβουλευτικής συζήτησης ήταν το πολιτικό πόκερ γύρω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Χαρακτηριστικό, πως ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στην τελευταία του ομιλία στη Βουλή για το θέμα, επέλεξε μια πολιτική ντρίμπλα, ζητώντας από τη Ν.Δ. να δεσμευτεί για τον αν θα στηρίξει τον κ. Πρ. Παυλόπουλο ή όχι.
Χειρότερα εξελίχθηκε η έτερη θεσμική τομή, αυτή του διαχωρισμού Κράτους - Εκκλησίας ή έστω των διακριτών ρόλων. Η οργανωμένη αντίδραση των κληρικών για τη μισθοδοσία τους –καθώς στο άλλο θέμα, της εκκλησιαστικής περιουσίας, υπάρχει μεγαλύτερη σύμπνοια– δεν φαίνεται να υπολογίστηκε ορθά και τούτη την ώρα μοιάζει ιδιαιτέρως πιθανό η «ιστορική συμφωνία» να οδηγηθεί σε ναυάγιο.
Οι επιλογές που εξετάζονται ως επικρατέστερες είναι δύο: είτε να προχωρήσει η συμφωνία με μια συντεταγμένη όμως οπισθοχώρηση της κυβέρνησης στο θέμα της μισθοδοσίας, καθώς η ρήξη δεν εξετάζεται, είτε να προκριθεί ένας «εξαντλητικός διάλογος» και η κυβέρνηση να πάει σε εκλογές με το θέμα ανοικτό.
Σε κάθε περίπτωση η συγκεκριμένη κυβερνητική πρωτοβουλία αφενός δεν εξελίχθηκε όπως πίστευαν στο Μαξίμου, κάτι που πλήττει το «προοδευτικό προφίλ» πάνω στο οποίο δομήθηκε όλη η λογική της συμφωνίας, και αφετέρου «ξύνει πληγές» με την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ.
Την ίδια ώρα στο ζήτημα της οικονομίας, που πολλοί εντός του Μαξίμου το θεωρούν το «συγκριτικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης», ήρθε πρόσφατα η έκθεση της Κομισιόν, που αλλοίωνε το κεντρικό μήνυμα. Η Ηρώδου Αττικού θεωρεί πως η συγκεκριμένη εξέλιξη ήταν μακράν η χειρότερη του τελευταίου διαστήματος, εξ ου και η άμεση πυρόσβεση από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος εκμαίευσε νέα δήλωση Μοσκοβισί, πως «είμαστε εκτός μνημονίων».
Η επόμενη μεγάλη δοκιμασία είναι οι 120 δόσεις. Η κυβέρνηση μοιάζει αποφασισμένη να προχωρήσει σε αυτό το βήμα ακόμα και χωρίς την έγκριση των εταίρων. Με αυτό στο μυαλό, ο κ. Τσίπρας είπε στον κ. Μοσκοβισί πως «δεν υπάρχει κάποια οδηγία που εμείς πρέπει να ακολουθούμε, αλλά συμβουλές». Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί και ως μελλοντική «ελεγχόμενη μονομερής ενέργεια».
Στη Βόρεια Ελλάδα
Τέλος, δεν έχουν εξελιχθεί όπως θα επιθυμούσε ο πρωθυπουργός ούτε το ζήτημα των Πρεσπών ούτε οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Ειδικά για τις Πρέσπες, είναι παγιωμένη πλέον η άποψη πως η συμφωνία δεν «επικοινωνήθηκε» σωστά. Τα περισσότερα στελέχη που έχουν μιλήσει στον Βορρά παρασύρονται από μια συγκρουσιακή λογική, αντιδρούν σπασμωδικά στις διαμαρτυρίες, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να «βυθίζεται» όλο και πιο πολύ στη Βόρεια Ελλάδα.
Χθες το βράδυ ο πρωθυπουργός από τους Δελφούς και το 4ο Οικονομικό Φόρουμ εστίασε, πρώτον, στη μεταμνημονιακή εποχή και στην «ανάκαμψη της κοινωνίας» και, δεύτερον, στην ισχυροποίηση της Ελλάδας στο διεθνές περιβάλλον προτάσσοντας τη συμφωνία των Πρεσπών.