Είναι ένα από το απότοκα της κρίσης: Οι υποδομές της χώρας βρίσκονται πλέον στο χειρότερο δυνατό σημείο τους. Αρκεί μια δυνατή βροχή...
... για να παρασύρει δρόμους, να ρίξει γέφυρες, να φτιάξει ρέματα και να πνίξει ανθρώπους.
Κυριολεκτικά. Μέχρι και πριν δέκα χρόνια, μέσα στην παραζάλη του νεοπλουτισμού και της σπατάλης, πού και πού, περίσσευαν κάποια κονδύλια, για να συντηρηθούν όλα τα παραπάνω ή τουλάχιστον κάποια από αυτά, για να μην χάνονται ψυχές.
Από το 2010 και μετά όμως όλα είναι παρατημένα στην τύχη τους. Γιατί, εκτός από λεφτά, δεν υπάρχει και διάθεση ή για την ακρίβεια επικρατεί μια αίσθηση διάλυσης. Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι αυτό που βιώνουμε κάθε φορά που ακούμε ότι «χαλάει ο καιρός». Έφτασε πλέον βασική γραμμή άμυνας για τους περισσότερους να είναι το ...σταύρωμα και η προσφυγή στα θεία. Υπερβολή; Καθόλου. Για σκεφτείτε το.
Βεβαίως, το κακό είχε αρχίσει πολύ πριν. Απλώς, τώρα, κορυφώθηκε. Έτσι για την ιστορία μόνο να γράψουμε ότι για τις περισσότερες από τις υποδομές της Κρήτης, όπου πνίγονται άνθρωποι με την πρώτη μπόρα, υπήρχε ημερομηνία λήξης, αφού φτιάχτηκαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία πριν από 50 και 60 χρόνια κι έφτασε το τέλος τους. Το οποίο τελευταία επιταχύνθηκε ακριβώς επειδή δεν γίνεται ούτε συντήρηση.
Από τον δολοφονικό συνδυασμό αυτών των δύο παραμέτρων λοιπόν φτάσαμε να μετράμε σήμερα τους νεκρούς. Κι αν δεν γίνει κάτι άμεσα και κυρίως αποφασιστικά, τότε τα χειρότερα έπονται. Η πρόβλεψη; Το πιθανότερο είναι ότι οι καλύτερες μέρες θα αργήσουν πολύ να ξανάρθουν. Δεν υπάρχει η διάθεση και κυρίως το χρήμα. Δεν υπάρχει επίσης η πολιτική βούληση.
Στους μήνες που μεσολαβούν, μόνο, έως τις επόμενες εκλογές θα δημιουργηθεί μια επίπλαστη εικόνα βελτίωσης του κλίματος, καθώς θα βαδίζουμε προς τις κάλπες και η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να φτιάξει κλίμα. Θα κάνει δηλαδή ό,τι και οι άλλοι, οι «κακοί», οι προηγούμενοι. Μόνο που θα μείνει στην βιτρίνα και δεν θα προχωρήσει ποτέ πιο κάτω. Δεν θα κάνει δηλαδή αυτό που έχει ανάγκη αυτή η χώρα και εμείς, οι κάτοικοι της...
Τειρεσίας
