... τη μεγάλη απόφαση να αυτομολήσουν.
Άνδρες και γυναίκες, τα 150 και πλέον στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και των δυνάμεων ασφαλείας, που εγκατέλειψαν τη δικτατορία του Μαδούρο, βρήκαν καταφύγιο σε μία καθολική εκκλησία στην Κολομβία.
Σοκαρισμένοι από τη βία των τελευταίων ημερών, κάποιοι βρήκαν τη δύναμη και μίλησαν στο BBC. Οι περισσότεροι είχαν εμφανή σημάδια βίας στο πρόσωπο και το κορμί τους, επισημαίνει στο βρετανικό ειδησεογραφικό δίκτυο ο ιερέας που τους φυγάδευσε. Δεν είχαν άλλη επιλογή, υποστηρίζουν οι ίδιοι. Έπρεπε να φύγουν, διότι η χώρα τους χρειάζεται αλλαγή, διότι τα παιδιά τους χρειάζονται επιτέλους τροφή.
Εκείνη την ώρα, ένας αξιωματικός από τους 156 επικοινώνησε με την οικογένειά του πίσω στη Βενεζουέλα. Αμέσως μετά κατέρρευσε. Οι περισσότεροι με τους οποίους ήρθε σε επαφή το BBC ήταν πεζικάριοι. Επιβεβαιώνουν και αυτοί ότι τα ανώτατα κλιμάκια του στρατού παραμένουν δεμένα στο άρμα του Νικολάς Μαδούρο και θα δώσουν μάχη για να παραμείνουν στις θέσεις τους.
Ο μεγαλύτερος φόβος τους είναι ότι το καθεστώς «θα τιμωρήσει» τώρα τις οικογένειές τους. «Κι όμως, νομίζω ότι ήταν η καλύτερη απόφαση που έχω πάρει ποτέ», σχολιάζει ο 23χρονος Όρλα Γκουερίν.
Οι 156 του στρατού και της αστυνομίας πήραν τη μεγάλη απόφαση κατά τη διάρκεια των αιματηρών επιθέσεων, το Σαββατοκύριακο. Τρεις νεκροί και δεκάδες τραυματίες ήταν ο απολογισμός των βίαιων συγκρούσεων στα σύνορα Βραζιλίας και Κολομβίας, όπου είχε συγκεντρωθεί ανθρωπιστική βοήθεια –τρόφιμα και φάρμακα– για τη Βενεζουέλα, αλλά ουδέποτε έφθασαν στους Βενεζουελάνους.
Στους διαδηλωτές και τους εθελοντές που αντιστάθηκαν στο κλείσιμο των συνόρων, ο στρατός απάντησε με δακρυγόνα και σφαίρες καουτσούκ. «Είναι πολλοί οι στρατιωτικοί που θέλουν να αυτομολήσουν, όπως εμείς. Θα ’ναι σαν ντόμινο. Θα έχει σημαντική επίδραση στις ένοπλες δυνάμεις», εκτιμά ένας 29χρονος άνδρας, που για ευνόητους λόγους διατηρεί την ανωνυμία του.
«Ο στρατός καταρρέει εξαιτίας της διαφθοράς», υποστηρίζει. «Ο στρατός είναι κουρασμένος. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε σκλάβοι, πρέπει να ελευθερωθούμε», προσθέτει.
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία μίας γυναίκας, η οποία εξηγεί ότι η σκέψη που της περνούσε διαρκώς κατά τη διάρκεια των επεισοδίων του Σαββάτου ήταν πόσο δύσκολο –αν όχι αδύνατο– της ήταν βλάψει τους δικούς της. «Η κόρη μου είναι ακόμη στη Βενεζουέλα και αυτό με πληγώνει περισσότερο απ’ όλα. Το έκανα όμως για ’κεινη. Είναι πολύ δύσκολο, διότι δεν ξέρω τι μπορεί να της κάνουν».
