Όσες πληροφορίες έχουμε...
... προέρχονται από διαρροές του αλβανικού ΥΠΕΞ στον αλβανικό Τύπο και ελάχιστες από την ελληνική πλευρά. Ο κ. Ν. Κοτζιάς, ασκώντας μάλλον προσωπική πολιτική, με τον πρωθυπουργό ελάχιστα ενδιαφερόμενο άμεσα για θέματα εξωτερικής πολιτικής, που δεν αποτελούν γι’ αυτόν το γνωστικό αντικείμενο, όπως και η οικονομία, συνήθιζε να μας αιφνιδιάζει.
Είναι αλήθεια, πως ο φάκελος "Βορειοηπειρωτικό" παρέμεινε επί χρόνια ξεχασμένος στα υπόγεια του υπουργείου είτε από άγνοια είτε για ιδεολογικούς λόγους, και όσοι ελάχιστοι τολμούσαν να το αναφέρουν εισέπρατταν την απαξίωση και την περιφρόνηση των "αρμοδίων".
Είχα γράψει παλαιότερα, και το επαναφέρω, ότι το Βορειοηπειρωτικό άρχισε να ενοχλεί ήδη επί υπουργίας Α. Σαμαρά, αρχές της δεκαετίας του ’90, με το προσωπικό του ΥΠΕΞ να μη κρύβει την ενόχλησή του για τις δραστηριότητες του μακαριστού μητροπολίτη Σεβαστιανού, που έφερνε συνεχώς το ζήτημα στην επικαιρότητα.
Ο κ. Ν. Κοτζιάς, την άνοιξη του 2018 παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις για την ονομασία των Σκοπίων, άρχισε υπό άκρα μυστικότητα και συζητήσεις με την Αλβανία. Οι συναντήσεις μεταξύ των ομολόγων ελάμβαναν χώρα σε διάφορα νησιά της Ελλάδας, κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως ενημέρωση ή διαρροή για το περιεχόμενο των συζητήσεων.
Όπως έγραψε η κα. Αθηνά Κρεμμύδα, Γ.Γ. της Κίνησης για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου - Κ.Α.Β.Η., την ίδια στιγμή τα αλβανικά ΜΜΕ από τη μία πανηγύριζαν και από την άλλη ονειρεύονταν την Άρτα και τα Γιάννενα, κυριολεκτικά ή μεταφορικά!
Σύμφωνα με την ελληνική πλευρά στα ανοιχτά θέματα μεταξύ των δύο χωρών συγκαταλέγονται η οριοθέτηση της ΑΟΖ, η άρση του εμπολέμου με ό,τι αυτό συνεπάγεται και ο σεβασμός των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας χωρίς ιδιαίτερη έμφαση στο τελευταίο, αφού είχαν την λανθασμένη αντίληψη ότι η είσοδος της Αλβανίας στην ΕΕ θα έλυνε τα πάντα ως δια μαγείας.
Η αλήθεια είναι, πως την ίδια εντύπωση είχαν και όταν έδιναν την έγκριση για την ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ, χωρίς όρους, ούτε καν την υποχρέωση να σεβαστεί τις Συνθήκες, που αναφέρονταν στα δικαιώματα της Ομογένειας.
Είναι γνωστό, ότι το στίγμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας το έδωσε ο αρμόδιος επίτροπος για την διεύρυνση της ΕΕ όταν στις αρχές Ιουλίου δήλωσε ότι «εάν υπάρξει συμφωνία Ελλάδας Αλβανίας, πρόκειται για αναδιάρθρωση συνόρων και αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό και κρίσιμο για τους πολίτες», ανασκευάζοντας και διευκρινίζοντας λίγες ώρες αργότερα ότι αναφερόταν στα θαλάσσια σύνορα. Τα ίδια υποστήριξε και ο Α. Τσίπρας, για να "επανορθώσει" κι αυτός μετ’ ολίγον.
Ιδιαιτέρως σημαντικό είναι ότι ο κ. Ν. Κοτζιάς θεώρησε άνευ λόγου την ύπαρξη του εμπολέμου, το οποίο η Αλβανία επιθυμεί διακαώς την άρση του. Και, επαναλαμβάνω, φαίνεται πως οι κ.κ. Τσίπρας-Κοτζιάς, θεώρησαν ανικάνους όλους τους προηγουμένους ομολόγους τους στην Ελλάδα, οι οποίοι άφηναν ανοικτό το θέμα του εμπολέμου, επειδή είναι βέβαιο πως θα προκύψουν προβλήματα διεκδικήσεων, αν αρθεί. Και αφού οι προηγούμενοι ήσαν ανίκανοι, οι νυν ως ικανοί αποφάσισαν να το "επιλύσουν", με τον ίδιο τρόπο που "επέλυσαν" και το Σκοπιανό.
Το ζήτημα τώρα έγκειται, αν κατά τις συναντήσεις Κοτζιά-Μπουσάτι, υπήρξαν δεσμευτικές συμφωνίες. Αλλά και αν δεν υπήρξαν, και μόνον το γεγονός, ότι στον αλβανικό Τύπο υπήρξαν δημοσιεύματα σχετικά με ελληνικές παραχωρήσεις, και εξάλειψη του όρου Βόρειος Ήπειρος, καίτοι δια Συνθηκών κατοχυρωμένος, δίνει στους Αλβανούς -που τρέφονται με ελληνοφοβία- το πρόσχημα να τις θεωρήσουν δεδομένες, στις οψέποτε συνομιλίες.
Ο Μακεδών
