Αυτό είναι το εκπληκτικό συμπέρασμα μιας έκθεσης...
... του Ιανουαρίου 2019 από την RAND, μια δεξαμενή σκέψης στην Καλιφόρνια που έχει στενούς δεσμούς με τον αμερικανικό στρατό. "Οι προκλήσεις και οι απειλές της Βόρειας Κορέας έχουν δημιουργήσει ένα ασταθές περιβάλλον στην Κορεατική Χερσόνησο" εξηγεί η έκθεση της RAND.
"Η συνεχιζόμενη ανάπτυξη πυρηνικών όπλων και βαλλιστικών πυραύλων της Βόρειας Κορέας αυξάνει τη δυνατότητα χρήσης τους έναντι των περιφερειακών κρατών, ενισχύοντας την αστάθεια σε ολόκληρη την περιοχή και πέραν αυτής, επηρεάζοντας έτσι τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ".
Για να εξαπολύσει τα πυρηνικά της, η Βόρεια Κορέα κατασκευάζει ένα μεγάλο απόθεμα ρουκετών ποικίλης εμβέλειας. "Το αναπτυσσόμενο οπλοστάσιο της Ενόπλων Δυνάμεων της Βόρειας Κορέας θα προσφέρει στο καθεστώς πολλαπλές επιλογές για το πως θα χρησιμοποιήσει τα πυρηνικά του όπλα", προειδοποιεί η έκθεση.
Η Βόρεια Κορέα διαθέτει περισσότερους από 650 βαλλιστικούς πυραύλους μικρής και μεσαίας εμβέλειας που μπορούν να χτυπήσουν πόλεις σε ολόκληρη τη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία και την ανατολική Κίνα. Αν συνδυαστούν επιτυχώς με πυρηνικά όπλα, οι πύραυλοι αυτοί θα δώσουν την δυνατότητά στην Πιονγιάνγκ να απειλεί ευθέως στρατιωτικές βάσεις και πληθυσμό στην βορειο-ανατολική Ασία.
Και αν το καθεστώς του Κιμ κατορθώσει να αναπτύξει έναν πύραυλο μεγάλης εμβέλειας, θα μπορούσε επίσης να στοχεύσει το Γκουάμ, τη Χαβάη, την Αλάσκα και τις βορειοδυτικές ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Με ένα οπλοστάσιο 100 πυρηνικών κεφαλών και ένα ευρύ φάσμα πυραύλων για να τα εξαπολύσει, η Πιονγκγιάνγκ θα μπορούσε να ακολουθήσει μια πυρηνική στρατηγική που θα μπορούσε πράγματι να λειτουργήσει, εξηγεί η RAND στην έκθεσή της.
"Η Βόρεια Κορέα θα μπορούσε να πυροδοτήσει μία ή περισσότερες πυρηνικές κεφαλές πολύ νωρίς σε περίπτωση σύγκρουσης ως προειδοποίηση, διατηρώντας ένα απόθεμα από 20 έως 60 κεφαλών για να επιτεθεί σε στρατιωτικοί στόχους όπως στρατιωτικές και αεροπορικές βάσεις και λιμάνια" αναφέρει χαρακτηριστικά η δεξαμενή σκέψης στην έκθεσή της. "Μια τέτοια κίνηση θα άφηνε ένα απόθεμα 30 έως 40 πυρηνικών κεφαλών για να απειλήσει με επιθέσεις πόλεις στη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία, την Κίνα, τη Ρωσία και, αν αναπτύξουν τα μέσα παράδοσής τους, στις Ηνωμένες Πολιτείες".
Στην έκθεσή της η RAND κάνει ένα “σενάριο επίθεσης”, της Βόρειας Κορέας στην πλούσια περιοχή Γκάνγκμουν της Σεούλ. "Το Γκάνγκμουν, μια περιφέρεια της Σεούλ που είναι όσο το μισό Μανχάταν σε μέγεθος, είναι ένα σημαντικό οικονομικό κέντρο όπου εδρεύουν μεγάλες εταιρείες, όπως η Google και η IBM.
Με μερικά από τα πιο ακριβά ακίνητα στη χώρα, θεωρείται επίσης η περιοχή όπου κατοικούν οι πιο εύποροι πολίτες σε ολόκληρη τη Νότια Κορέα. Οι συνέπειες μιας πυρηνικής επίθεσης της Βόρειας Κορέας εκεί θα ήταν καταστροφικές”.
Εάν η Πιονγκγιάνγκ εξαπέλυε επίθεση με πυρηνική βόμβα 100 κιλοτόνων, 400.000 άνθρωποι αμέσως θα μπορούσαν να πεθάνουν, ενώ ακόμα ένα εκατομμύριο άνθρωποι θα μπορούσαν να υποστούν σοβαρούς ή και μοιραίους τραυματισμούς Η έκθεση της RAND προτείνει μια ολοκληρωμένη απάντηση στην απειλή της Βόρειας Κορέας.
"Εκτός από τα πολυμερή διπλωματικά μέτρα για την αναστολή της πυρηνικής ανάπτυξης της Βόρειας Κορέας, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί της στην περιοχή - καθώς και η Κίνα - πρέπει να λάβουν μέτρα για τη μείωση των κινδύνων που θέτει το πυρηνικό πρόγραμμα της Πιονγιάνγκ”.
"Αυτά τα βήματα ποικίλλουν και μπορούν να είναι για παράδειγμα από νέες δημιουργικές επιχειρησιακές έννοιες των ΗΠΑ για σύγκρουση ή βιωσιμότητα της υφιστάμενης κατάστασης, μέχρι και διαδικασίες - μηχανισμούς διαχείρισης κρίσεων, έως και τριμερή συντονισμό με τη Σεούλ και το Τόκιο για τρόπους υποβάθμισης της απειλής, αλλά και επιτάχυνση του διαλόγου με την Κίνα ώστε να δοθούν απαντήσεις σε διάφορα σενάρια κρίσης".
Η συνάντηση του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, τον Ιούνιο του 2018, με τον ηγέτη της Βόρειας Κιμ Γιόνγκ Ουν στη Σιγκαπούρη δεν οδήγησε σε ουσιαστική πρόοδο ως προς τον αφοπλισμό του πυρηνικού οπλοστασίου της Βόρειας Κορέας. Λίγο μετά τη σύνοδο κορυφής, ο Αμερικανός Πρόεδρος δήλωσε βέβαια ότι η Βόρεια Κορέα "δεν ήταν πια πυρηνική απειλή".
Από τις αρχές του 2019, ωστόσο, η διοίκηση Τραμπ, σύμφωνα με πληροφορίες, αναζητούσε πιθανές τοποθεσίες για μια δεύτερη σύνοδο κορυφής μεταξύ των δύο ηγετών.
