Η κατάσταση στην Κύπρο σχετικά με τις προθέσεις του Ν.
Αναστασιάδη, τις οποίες εκφράζει με μισόλογα, είτε με διαψεύσεις στα όσα όμως
ήδη έχει πει, είναι βέβαιο πως περιπλέκεται, αντί να ξεδιαλύνεται.
Ο πρόεδρος της Κύπρου, δεν είναι...
... η πρώτη φορά που μιλά για "χαλαρή ομοσπονδία", μόνο που από την
στιγμή που διέρρευσε ότι στη συνομιλία του με τον Τσαβούσογλου έγινε λόγος γι’
αυτό το ζήτημα, αλλά και ο ίδιος ζήτησε τις απόψεις των αρχηγών των κομμάτων,
τα πράγματα σοβαρεύουν.
Να θυμίσω ότι η "χαλαρή ομοσπονδία", αποτελεί στην ουσία μια αποκεντρωμένη μορφή
διακυβέρνησης, με αυξημένες αρμοδιότητες στα συνιστώντα ισότιμα μέρη, όπως
αναγνώρισε ο Ν. Αναστασιάδης ότι αποτελούν οι δύο κοινότητες στην Κύπρο. Ως εκ
τούτου, σε μια μελλοντική επίλυση του Κυπριακού, επί τη βάσει της
αποκεντρωμένης ομοσπονδίας, στην ουσία το Ελληνοκυπριακό συνιστόν κράτος και το
αντίστοιχο Τουρκοκυπριακό, θα υπερέχουν στη λήψη των αποφάσεων έναντι της
κεντρικής ομόσπονδης κυβέρνησης. Αυτό βεβαίως σημαίνει, και δεν ομολογείται,
ύπαρξη δύο κρατών. Αν όμως, αυτή είναι η λύση που επιδιώκεται, γιατί δεν
διαχωρίζονται πλήρως τα κράτη, ώστε να μη αποκτήσουν οι Τ/κ όλα τα οφέλη της
συνομοσπονδίας;
Στις 6 Μαρτίου 2016, σε άρθρο του ο τότε ζων Κωστάκης Αντωνίου,
στην εφημερίδα "Σημερινή" σημείωνε: «Η στήριξη
του Νίκου Αναστασιάδη, σε λύση χαλαρής ομοσπονδίας, τεκμηριώνεται με έγγραφο
που κατέθεσε στο Εθνικό Συμβούλιο, επί προεδρίας Χριστόφια, και με δηλώσεις
στις οποίες προέβη, τότε, σε τηλεοπτικούς σταθμούς, στις οποίες εξηγούσε γιατί
προκρίνει τη χαλαρή ομοσπονδία, ως ασφαλέστερη λύση για την ελληνοκυπριακή
πλευρά.
» Συγκεκριμένα, με το έγγραφό του, ο τότε Πρόεδρος του
Δημοκρατικού Συναγερμού εξηγεί γιατί η χαλαρή ομοσπονδία μπορεί να λειτουργήσει
κατά πιο βιώσιμο τρόπο από την ομοσπονδία με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση».
Και σήμερα, επανήλθε στη δημόσια συζήτηση, αφού, όπως έγραψα
ανωτέρω, ο Πρόεδρος της Κύπρου, φέρεται να την έθεσε στον Τούρκο Υπουργό
Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου σε παρασκηνιακή συνάντηση που είχαν τον
περασμένο Σεπτέμβριο, στο περιθώριο της Γ.Σ του ΟΗΕ, στην Νέα Υόρκη.
Αλλά, ο Ν. Αναστασιάδης, και κατά την προ διμήνου συνεδρίαση
του Εθνικού Συμβουλίου, επανέλαβε την πρόταση στους πολιτικούς αρχηγούς
καλώντας τους να την μελετήσουν και να προβληματιστούν κατά πόσο μπορεί να
αποτελέσει το εφαλτήριο απεμπλοκής από το αδιέξοδο που οδηγούμαστε. Δεν
πρόκειται επομένως για φήμες, και δικαίως υπάρχει ανησυχία στην Κύπρο [στην
Ελλάδα δεν υπάρχει καμιά ανησυχία, αφού το ζήτημα θα ανατεθεί στα στιβαρά χέρια
του… Κατρούγκαλου].
Είναι πάντως περίεργο, ότι αυτό που επιζητούσε η Τουρκία και
η ελληνική πλευρά απέρριπτε, έρχεται τώρα ως πρόταση από τον πρόεδρο της
Κύπρου. [Η πατρότητα της λύσης δύο κρατών στην Κύπρο ανήκει σε Τ/κ πολιτικό, τον
Ραούφ Ντενκτάς. Ο οποίος το πάλεψε όσο μπορούσε μέχρι την εκπαραθύρωσή του από
την εξουσία την άνοιξη του 2004. Η Τουρκία τότε είχε ευθυγραμμιστεί, ενόψει
ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ και παρόμοιων δικών της φιλοδοξιών, με τη λύση της
ομοσπονδίας.
Είναι όμως απορίας άξιον, γιατί δεν ξεδιαλύνει την κατάσταση
ο Ν. Αναστασιάδης, κατά την στιγμή που σύμφωνα με πληροφορίες άρχισε να κάνει
τις πρώτες του νύξεις μετά τις πρώτες συγκρούσεις που είχε στο τραπέζι των
διαπραγματεύσεων με τον Μουσταφά Ακιντζί και λίγο πριν τις πρώτες διασκέψεις
στο Μοντ Πελεράν.
Ουσιαστικά, όμως, η συζήτηση αυτή τέθηκε στο τραπέζι με
συναίνεση του Προέδρου Αναστασιάδη στο Κραν Μοντανά κατά τη διάρκεια της
συνάντησης που είχε με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου το προηγούμενο βράδυ του
δείπνου με τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ στις 6 Ιουλίου 2017. Έκτοτε η συζήτηση
αυτή διεξάγεται παρασκηνιακά μεταξύ ενός πολύ στενού κύκλου συνεργατών.
Ο Μακεδών
