Ακολουθώντας τα βήματα του Ιταλού ηγέτη Matteo Salvini, που ανέτρεψε ουσιαστικά το κατεστημένο τον Βρυξελλών στο θέμα τον λαθρομεταναστών και όχι μόνο, ο πιθανότερος νέος πρόεδρος τις Ισπανίας Santiago Abascal...
... διακήρυξε ότι θα κάνει την Ισπανία νέα μεγάλη δύναμη, έξω από τα ασφυκτικά πλαίσια τις ευρωπαϊκής ένωσης.
Το Vox έχει καταδικαστεί ως ακροδεξιά, λαϊκίστικη, ανντιμεταναστευτική και αντιισλαμική κίνηση. Ωστόσο, ο 42χρονος Βασκικής καταγωγής λέει ότι «υπερασπίζεται τη συνταγματική τάξη, τη συνταγματική μεταρρύθμιση σε ορισμένες περιοχές, την ενότητα της Ισπανίας και τη συγκέντρωση του κράτους και θέλει να τεθεί υπό έλεγχο η βρόμικη πολιτική της μετανάστευσης».
Το κόμμα προτείνει να «ξαναγίνει η Ισπανία μεγάλη» και οι κριτικοί περιέγραψαν την ιδεολογία του ως ακροδεξιού ρατσιστή, εθνικιστή, που επιστρέφει στον Francisco Franco. Οι ηγέτες της Vox απορρίπτουν την άκρα δεξιά ετικέτα, επιμένοντας ότι αποτελεί κόμμα «ακραίας ανάγκης» και όχι εξτρεμιστικό και η συνολική υποστήριξη για την ένταξη της Ισπανίας στην ΕΕ το διαφοροποιεί από πολλά λαϊκίστικα και ακροδεξιά κινήματα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πολλές πολιτικές του Vox, ιδιαίτερα όσον αφορά τη μετανάστευση, και η συχνά εκφρασμένη εχθρότητά του προς το Ισλάμ, κατέγραψαν συγκρίσεις με ακροδεξιά και λαϊκίστικα κόμματα σε άλλα μέρη της Ευρώπης.
Για πολύ καιρό μετά την ίδρυσή του το 2014, ο Vox αγωνίστηκε να επηρεάσει το ισπανικό πολιτικό τοπίο. Αλλά από τότε που γέμισε ένα αθλητικό κέντρο της Μαδρίτης με 10.000 υποστηρικτές τον περασμένο μήνα, το κόμμα έχει ληφθεί πολύ πιο σοβαρά.
Μια σχολή ιησουιτών που είχε συμφωνήσει να φιλοξενήσει το Vox στη Βαλένθια άλλαξε γνώμη, προφανώς ανησυχώντας για τη φήμη του κόμματος, προκαλώντας την μετακίνηση του γεγονότος αλλού. Τους τελευταίους μήνες και χρόνια, η Vox έχει συμμετάσχει σε αρκετές συναντήσεις με το Γαλλικό Rassemblement National της Marine Le Pen (πρώην Εθνικό Μέτωπο) και με άλλα μέλη της Ομάδας της Ευρώπης Nations and Freedom (ENF).