Οι εξελίξεις στο Σκοπιανό είναι προφανές ότι θα επηρεάσουν –πιθανώς και καταλυτικά- τα εσωτερικά πολιτικά πράγματα...
... στη χώρα μας. Σε μια περίοδο, που (θεωρητικώς μόνο) είναι προεκλογική, όταν προστίθεται ένα τόσο σημαντικό εθνικό θέμα, με τις εξελίξεις να είναι καταιγιστικές, όλα αποκτούν μια ρευστότητα, η οποία μπορεί να αποδειχτεί και παραλυτική.
Έγραφα ανήμερα του δημοψηφίσματος στα Σκόπια ότι κατά τη γνώμη μου μικρή σημασία είχε σε πρακτικό επίπεδο. Στη γείτονα ήταν προφανές ότι είχαν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα, ώστε η συμφωνία των Πρεσπών να περπατήσει, χωρίς προβλήματα και αναβολές. Μετά και την ψηφοφορία στη Βουλή των Σκοπίων, που άναψε το πράσινο φως για τη συνταγματική αλλαγή και τη μετονομασία της ΠΓΔΜ σε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», είναι επίσης φανερό ότι πολύ δύσκολα η συμφωνία των Πρεσπών θα κολλήσει στη γειτονική χώρα.
Όλα πηγαίνουν όπως τα οριοθέτησε ο κ. Ζάεφ, με την υποστήριξη του ξένου παράγοντα και μέχρι τον ερχόμενο Ιανουάριο η γειτονική χώρα θα έχει ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις που ανέλαβε με τη συμφωνία. Έτσι, το μπαλάκι θα περάσει εντός των ελληνικών συνόρων. Ο κ. Ζάεφ δεν υποχρεώθηκε σε εκλογές, οι πρόθυμοι να στηρίξουν το σχεδιασμό του βρέθηκαν και τα Σκόπια εμφανίζονται διεθνώς αξιόπιστα. Δεν είναι απλοϊκό ή αυτονόητο. Είναι επίτευγμα.
Το ίδιο επίτευγμα θέλει να πετύχει και ο κ. Τσίπρας για την Ελλάδα. Ασχέτως αν η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν θέλει ούτε να βλέπει ούτε να ακούει για τη συμφωνία των Πρεσπών, ο κ. Τσίπρας δείχνει απολύτως αποφασισμένος να κάνει όλα τα αναγκαία βήματα και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που ανέλαβε με την υπογραφή ενός υπουργού, ο οποίος πλέον έχει πάψει να είναι υπουργός.
Θεωρώ ότι με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν πρόκειται να πάει σε εκλογές τουλάχιστον μέχρι να περάσει τη συμφωνία των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή. Με οριακή πλειοψηφία; Με τερτίπια; Με μεθοδεύσεις; Με κάθε τρόπο θεωρώ. Όσοι πιστεύουν ότι η κυβέρνηση θα πέσει για να πετάξει την καυτή πατάτα στην επόμενη, της οποίας φαίνεται ότι θα ηγείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, νομίζω ότι έχουν ελάχιστες έως μηδαμινές πιθανότητες να επιβεβαιωθούν.
Δεν καταλαβαίνω γιατί ο κ. Τσίπρας ένα προσωπικό του στοίχημα, μια δέσμευση που έχει αναλάβει διεθνώς, ένα θέμα που μπορεί σήμερα να φαίνεται ότι θα του στερήσει κάθε ελπίδα εκλογικής νίκης, όμως κάποιοι (μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων) βλέπουν ότι στο τέλος της διαδρομής μπορεί να είναι από τους παράγοντες που θα του δώσουν παράταση πολιτικής ίσως και κυβερνητικής επιβίωσης, θα το ρισκάρει.
Ο πρωθυπουργός ως προς τη δική του λογική και πολιτική πρακτική είναι απολύτως συνεπής. Είπε ότι θέλει να δώσει λύση σε ένα ζήτημα που εκκρεμεί επί δυο δεκαετίες και βρήκε μια λύση που κατά τον ίδιο είναι καλή. Συμφωνεί ή όχι κάποιος μαζί του, ο ίδιος τη θεωρεί επωφελή λύση για τη χώρα.
Για ποιο λόγο, όταν έχει αναλάβει διεθνώς δεσμεύσεις θα επέτρεπε να πέσει η κυβέρνησή του για εσωτερική κατανάλωση και για πολιτική επιβίωση; Δεν το βλέπω. Και δεν το βλέπω, επειδή αν κάποιος δει τα χρονικά δεδομένα φαίνεται ίσως με πιο καθαρό τρόπο και ο εκλογικός σχεδιασμός του κ. Τσίπρα.
Δείτε την ανακοίνωση που έβγαλε ο πρωθυπουργός μετά την αποχώρηση Κοτζιά από την κυβέρνηση. Η κατάληξή της είναι ενδεικτική της αποφασιστικότητας που έχει ο πρωθυπουργός να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο προκειμένου να ισχύσει η συμφωνία των Πρεσπών. Δείχνει ξεκάθαρα την αποφασιστικότητά του και κατά τη δική μου ερμηνεία κλείνει κάθε παράθυρο εκλογών (δηλαδή ρίσκου για τη συμφωνία) πριν από το Φεβρουάριο – Μάρτιο, όταν θα κριθεί κι από την ελληνική Βουλή η συμφωνία.
Βλέποντας αυτό το δρόμο, οι εθνικές εκλογές έχουν δυο ημερομηνίες για να γίνουν. Η πρώτη είναι στο τέλος Μαΐου, μαζί με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές (ασχέτως αν κινούνται μεταξύ πρώτης και δεύτερης Κυριακής για τεχνικούς κυρίως λόγους). Η δεύτερη είναι σε ένα χρόνο από σήμερα, τον Οκτώβριο του 2019.
Αυτός ο εκλογικός σχεδιασμός θεωρώ ότι μπορεί να ανατραπεί μόνον εάν η συμφωνία των Πρεσπών δεν περάσει από την ελληνική Βουλή. Αλλά τότε όλοι οι σχεδιασμοί πάνε περίπατο, διότι πάμε άμεσα σε εκλογές και δεν τίθεται θέμα συζήτησης.
Εφόσον αυτό δεν γίνει, ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι αν πάει μέσα σε δυο μήνες από την υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών σε εθνικές εκλογές είναι πιο πιθανό να λουστεί το ανάθεμα μιας συμφωνίας της οποίας τις επιπτώσεις δεν θα τις έχουμε δει στην πράξη. Ότι δηλαδή οι πολίτες δεν θα έχουν χρόνο να κατανοήσουν τυχόν ωφέλειες (ο ίδιος βλέπει τέτοιες) από τη συμφωνία και θα ψηφίσουν με μόνη επιρροή το συναίσθημα, ήτοι την απέχθεια σε κάθε πρόβλεψη μιας συμφωνίας, που έχει μέσα και υποχωρήσεις, όπως είναι το λογικό.
Επίσης θα εμφανιστεί ως αυτός που υποθήκευσε το όνομα Μακεδονία, που εξάρτησε τις εκλογές από το σκοπιανό, που ξεπούλησε την ιστορία μας, την ταυτότητα, το όνομα κτλ. στις ξένες δυνάμεις, ως ένα χρήσιμο εργαλείο που έκανε τη βρώμικη δουλειά για άλλους και ως εκ τούτου ως ένας αναλώσιμος πολιτικός.
Χρησιμοποιώ τη φρασεολογία που υιοθετούν μαζικά οι επικριτές του για να δώσω πιο παραστατικά μια εικόνα υστεροφημίας, την οποία γνωρίζει πολύ καλά ότι θα του κολληθεί ως ταμπέλα ο κ. Τσίπρας και αυτό πιστεύω λειτουργεί αποτρεπτικά και στο σενάριο των εθνικών εκλογών στο τέλος Μαΐου.
Τι κερδίζει ο πρωθυπουργός παρατείνοντας την κυβερνητική του θητεία μέχρι το συνταγματικό τέλος της; Πρώτον η συμφωνία των Πρεσπών θα έχει... ξεχαστεί ή αν θέλετε σωστότερα θα έχει θολώσει πολύ η επιρροή της στην κάλπη. Επίσης, θα έχουν φανεί κάποιες από τις ωφέλειες για τις οποίες μας έχει προϊδεάσει ο πρωθυπουργός.
Μέχρι του σημείου να μπορεί κάθε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και στη βόρεια Ελλάδα να υποστηρίξει ότι τελικά μπορεί να χάσαμε κάποια πράγματα από τη συμφωνία των Πρεσπών (σε κάθε συμφωνία θα χάναμε ή θα χάσουμε...), όμως κερδίσαμε και κάποια άλλα, όπως... Η προεκλογική ατζέντα (ειδικά εκτός βόρειας Ελλάδας) θα περιέχει ελάχιστες Πρέσπες και η ατζέντα θα πάει σε άλλα ζητήματα, όπως η οικονομία, όπου ο κ. Τσίπρας προσδοκά ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.
Επίσης, το καλοκαίρι ο πρωθυπουργός θα έχει την ευκαιρία (εφόσον το δουλέψει) να αποτινάξει οριστικά από πάνω του τη στάχτη από το Μάτι, καθώς η εικόνα στην περιοχή θα έχει αποκατασταθεί σε μεγάλο βαθμό. Προφανώς και μια τέτοια επιλογή ενέχει και ρίσκα και κινδύνους, διότι ένα τυχαίο γεγονός μπορεί να αποβεί μοιραίο πολιτικά για τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, πλην όμως αυτός ο κίνδυνος υπάρχει από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την κυβέρνηση.
Συνεπώς, θεωρώ ότι μέχρι να περάσει η συμφωνία των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή –εκτός απροόπτου- εθνικές εκλογές στην κυβερνητική ατζέντα δεν υπάρχουν. Όπως δύσκολα πιστεύω θα επιβεβαιωθεί η πεποίθηση των στελεχών της ΝΔ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Μάιο (ως τελεσίδικη ημερομηνία).
Αντιθέτως, θεωρώ ότι οι εθνικές εκλογές θα πάνε όσο πιο πίσω γίνεται και πως ακόμη έχουμε μπροστά μας ένα χρόνο, στον οποίο η κυβέρνηση αντέχει, όπως αποδείχτηκε κι από τα πολλά εμπόδια που συνάντησε μέχρι σήμερα. Όσο κι αν αυτό σε κάποιους αρέσει και στους περισσότερους όχι. Κάθε άλλο σενάριο μού μοιάζει με πολιτική αυτοκτονία Τσίπρα και δεν του το έχω...
Τάσος Τασιούλας, voria.gr
