Όλοι οι αναλυτές στα
Βαλκάνια -και όχι μόνο- παρατήρησαν με προσοχή την στάση του προέδρου της
Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος ήταν ο μόνος που δεν συνεχάρη, αλλ’ ούτε
προέβη...
... και σε δηλώσεις, παρά μόνον μετά από παρέλευση ημερών, και κατόπιν
ερωτήσεων και σχετικών δημοσιευμάτων στον Τύπο.
Τα μέσα ενημέρωσης της
Σερβίας διετύπωσαν την άποψη ότι η Συμφωνία των Πρεσπών προκάλεσε μεγάλο
προβληματισμό στην Σερβία, βλέπουσα ότι μάλλον έρχεται η σειρά να πιεστεί κι
αυτή, ώστε να προβεί σε παραχωρήσεις, όπως αυτές των Τσίπρα και Κοτζιά.
Φαίνεται πως έχει βάση
αυτή η υπόθεση, κατά την στιγμή που ο Σλάβος πρωθυπουργός των Σκοπίων, Ζόραν
Ζάεφ, ευχήθηκε μετά την καθ’ όλα επιτυχή έκβαση της δικής του υπόθεσης, να
λήξει και η διάσταση μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου. Η απάντηση ήρθε από τον
υπουργό άμυνας της Σερβίας, ο οποίος με ύφος που δεν έκρυβε την ενόχληση,
υπενθύμισε στον Ζάεφ, ότι βάσει απόφασης του ΟΗΕ η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο
ως έχει είναι προσωρινή, και ότι η περιοχή αυτή ανήκεις την Σερβία.
Βεβαίως, τα ίδια
υποστηρίζαμε κι εμείς για το ζήτημα των Σκοπίων, επειδή δεν πιστεύαμε πως θα
υπάρξουν πολίτες της Ελλάδας πρόθυμοι να ικανοποιήσουν πλήρως -μέχρι κεραίας,
ως λέγεται- τα αιτήματα των Σκοπιανών. Ελπίζω, πως θα αντιληφθούν οι
κυβερνητικοί πως τα μεν φαιδρά επιχειρήματά τους προσβάλλουν τον λαό και τον
εξοργίζουν, ο δε εκβιαστικός εκφοβισμός να υβρίζουν τους Έλληνες πατριώτες,
προσάπτοντές τους και χαρακτηρισμούς ανεπίτρεπτους, τους πεισμώνει αποκαλύπτοντας
παραλλήλως και το κομματικό ήθος, το οποίο απέκρυπταν από πολλούς επί
δεκαετίες, επιμελώς ομολογουμένως.
Παρακολουθώντας την
κατάσταση στην Σερβία, στρέφουμε το βλέμμα μας στο Πρέσεβο, αλλά και στο Σαντζάκ,
κατοικούμενα από αλβανικό πληθυσμό, που εντείνουν τις προσπάθειές τους για
εγκατάλειψη της Σερβίας. Όλα αυτά, κατά τη στιγμή που στο βόρειο (σερβικό)
Κοσσυφοπέδιο κατά διαστήματα συμβαίνουν θερμά επεισόδια.
Οι πολιτικές αναλυτές
διαπιστώνουν πλέον ότι το πείραμα με τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη κατέληξε σε αποτυχία.
Δημιούργησαν τότε, ένα κράτος με Κροάτες, Σέρβους και Βόσνιους μουσουλμάνους,
στο πλαίσιο της θρυλούμενης πολυπολιτισμικότητας. Για δυο χρόνια παρέμεινε η
δύναμη του Ο.Η.Ε. προκειμένου να αντιμετωπίσει τυχόντα επεισόδια ανάμεσά τους. Υπερέβησαν
τα 20 χρόνια, από τότε, και η δύναμη του Ο.Η.Ε. παίρνει κάθε δυο χρόνια
παράταση παραμονής. Αν τυχόν εγκαταλείψει την χώρα, αυτή θα γίνει τρία
κομμάτια. "Με το
ζόρι παντρειά δεν γίνεται".
Για να εκμεταλλευθούν οι
ισχυροί το υπέδαφος του Κοσσυφοπεδίου (αμύθητος υπόγειος πλούτος), να
τιμωρήσουν τη Σερβία, αλλά και να στείλουν μήνυμα στην υφήλιο τι θα υποστούν
όσοι δεν είναι υπάκουοι έφτιαξαν ένα κράτος, θνησιγενές κι αυτό όπως της
Βοσνίας.
Στην εθνικά διχοτομημένη
πόλη Μιτρόβιτσα, η γέφυρα Ιμπάρ είναι πλέον αδιάβατη, λόγω οδοφράγματος από
άμμο και πέτρες, το οποίο αποσύρεται κατά διαστήματα, για να επανατοποθετηθεί. Προ
καιρού, οι κάτοικοι του κυριαρχικά σερβικού δήμου Λεποσάβιτς συγκεντρώθηκαν
μαζικά κοντά στη συνοριακή πύλη της Γιαρίνιε, αναγκάζοντας τα στρατεύματα της
KFOR να εκδώσουν προειδοποίηση, πως όποιος πλησιάσει σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων θα
πυροβολείται.
Η Πρίστινα έχει
εξασφαλίσει ήδη την υποστήριξη αρκετών δυτικών χωρών και των δυνάμεων KFOR σε
ό,τι αφορά το δικαίωμά της για την κυριαρχία σε όλη την περιοχή. Πάνω σ’ αυτήν
την υποστήριξη ακριβώς βασίζονται οι ενέργειες του Κοσσυφοπεδίου. Την ώρα που
ξεσηκώνονται οι Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου, σε αντιπερισπασμό ξεσηκώνονται οι
Αλβανοί της Κοιλάδας του Πρέσεβο της Σερβίας. Το Κόμμα των Αλβανών της νότιας
Σερβίας, το οποίο διαχειρίζεται το Δήμο του Πρέσεβο, καταγγέλλει τη Σερβία ότι
προωθεί τη βία, τις διακρίσεις και το μίσος μεταξύ των εθνοτήτων με στόχο την
επιδείνωση της κατάστασης στο ήδη επιβαρυμένο κλίμα της Κοιλάδας του Πρέσεβο.
Αλλά στο πόδι είναι και οι Αλβανοί του Σαντζάκ, που
συνορεύουν με τους Αλβανούς του Μαυροβούνιου. Η ιδέα της "Μεγάλης Αλβανίας" (με τμήματα ελληνικού εδάφους),
έχει συνεπάρει τους Αλβανούς, έχοντας την υποστήριξη ισχυρών κέντρων της
αλλοδαπής.
Επί πολλά χρόνια η πρόταση για επίλυση του προβλήματος
είναι μία, και επαναλαμβάνεται υπό διάφορες μορφές. Ο σερβικός τομέας του
Κοσσυφοπεδίου να πάει στη Σερβία, και σε αντιστάθμισμα οι αλβανικοί οικισμοί
της νότιας Σερβίας (της Κοιλάδας του Πρέσεβο) να ενωθούν με το Κοσσυφοπέδιο.
Κάποιοι θα πουν ότι
απέτυχε το σχέδιο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, αφού δεν μπορούν να ζήσουν
ειρηνικά οι διάφορες εθνότητες. Υποστηρίζω, ότι η πολυπολιτισμική κοινωνία ναι
μεν απέτυχε, όχι όμως το "σχέδιο". Δεν νομίζω ότι οι
εμπνευστές του, με την πολυπολιτισμική κοινωνία θέλουν την ειρήνευση, δεν είναι
ανόητοι να το πιστεύουν (ποτέ στην ιστορία τέτοιου είδους κοινωνία δεν πέτυχε
χωρίς βία ή γκέτο), αλλ’ ακριβώς το αντίθετο. Τις συνεχείς συγκρούσεις δηλαδή και
την αστάθεια, για να μη υπάρχουν ισχυρά κράτη, τα οποία θα μπορούν να σηκώσουν
κεφάλι. Όποιος αμφιβάλλει, ας θυμηθεί τη σοφή ελληνική παροιμία "ο λύκος στην
αναμπαμπούλα χαίρεται".
Ο Μακεδών
