Μια μέρα πριν την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ για το προσφυγικό, πολιτικοί από την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ισπανία και τη Μάλτα εξακολουθούν να διαφωνούν...
... για το ποια χώρα θα δέχεται στο έδαφός της πλοία με πρόσφυγες και μετανάστες. Την ίδια στιγμή ο Μίχαελ Μπούσχοϊερ, ιδρυτής της γερμανικής οργάνωσης αρωγής Sea Eye κατηγορεί τις χώρες της ΕΕ ότι καταπολεμούν οργανώσεις σαν τη δική του.
«Η τακτική αυτή έχει τις ρίζες της στον Μάρτιο του 2017, όταν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις άρχισαν να καταπολεμούν κεκαλυμμένα τις ΜΚΟ, θέτοντας εμπόδια κάθε είδους για να τις ξεφορτωθούν. Η δήλωση Σαλβίνι ‘εμείς είμαστε τα αφεντικά στο τόπο μας‘ είναι απλά η αποκορύφωση της προσπάθειας αυτής», λέει ο Μ. Μπούσχοϊερ.
Μέχρι πρόσφατα όλες οι επιχειρήσεις διάσωσης νοτίως της Ιταλίας συντονίζονταν από το ιταλικό πολεμικό ναυτικό. Σε συνεργασία με την ευρωπαϊκή επιχείρηση «Θέμις» οι ιταλικές υπηρεσίες διέσωσαν περίπου τους μισούς πρόσφυγες και μετανάστες που κινδύνευαν στη Μεσόγειο.
Σύμφωνα με την υπηρεσία φύλαξης ευρωπαϊκών συνόρων Frontex, στις κοινές ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που καλούνται να ενισχύσουν την ιταλική ακτοφυλακή στην προσπάθειά της να παρεμποδίσει τη διακίνηση προσφύγων συμμετέχουν περίπου 15 χώρες-μέλη. Κατά συνέπεια δεν στέκει ο ισχυρισμός του Ιταλού υπουργού Εσωτερικών Σαλβίνι ότι η Ιταλία έχει αφεθεί από την Ευρώπη στην τύχη της.
Ζητάμε την αρωγή και χωρών όπως η Αίγυπτος και η Τυνησία
Ο καθηγητής Ναυτικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Βόννης Στέφαν Τάλομ δηλώνει στην DW ότι «η διάσωση ανθρώπων που κινδυνεύουν στα ανοιχτά είναι υποχρεωτική. Το τι θα συμβεί μετά με τους διασωθέντες δεν ορίζεται σαφώς. Το μόνο που προβλέπεται είναι η μεταφορά σε ασφαλή τόπο».
Ο Μίχαελ Μπούσχοϊερ οργάνωση Sea Eye υπενθυμίζει πάντως ότι η Ιταλία δεν είναι η πρώτη χώρα που κλείνει τα λιμάνια της σε πρόσφυγες και μετανάστες που διασώζονται στη Μεσόγειο: «Η Ιταλία δεν είναι η πρώτη, αλλά η τελευταία χώρα που λαμβάνει αυτή την απόφαση. Οι άλλες χώρες στη μεσογειακή λεκάνη το έχουν πράξει εδώ και χρόνια. Εμείς δεν ζητάμε την αρωγή μόνο ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και χωρών όπως η Αίγυπτος ή η Τυνησία έτσι ώστε να βοηθηθούν άνθρωποι, των οποίων η ζωή κινδυνεύει».
Παρά τη σημαντική μείωση του αριθμού των προσφύγων που προσπαθούν να περάσουν από τη Λιβύη στην Ιταλία, μόνο φέτος πνίγηκαν τουλάχιστον 365 άνθρωποι. Μέχρι σήμερα η Ιταλία ήταν αρμόδια, σύμφωνα με διεθνείς συμφωνίες, για τις επιχειρήσεις διάσωσης στην περιοχή. Τώρα όμως η Ρώμη επιδιώκει να μεταθέσει μερίδιο της αρμοδιότητας στη Λιβύη, έτσι ώστε οι αρχές της χώρας να διασώζουν πρόσφυγες και μετανάστες και να τους μεταφέρουν πίσω στις λιβυκές ακτές. [Deutsche Welle]
