Τη δική της τάφρο δυτικά των χερσαίων συνόρων με την Τουρκία έχει και η Ελλάδα
Χρονολογείται από το 1974, ωστόσο την περίοδο 2010-2011 πραγματοποιήθηκαν εργασίες διαπλάτυνσης, εκβάθυνσης και επέκτασής της, αποκλειστικά με μέσα...
... και προσωπικό του Μηχανικού, με χαμηλότερο κόστος κατασκευής σε σχέση με μια ιδιωτική εταιρεία, υπό την επίβλεψη του τότε Α/ΓΕΣ στρατηγού Φραγκούλη Φράγκου.
Η τάφρος έχει μήκος 12 χλμ., πλάτος 35 μέτρα, βάθος 12 μέτρα, ύψος αναχώματος 7 μέτρα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν βαλβίδα εκτόνωσης του ποταμού Αρδα σε περιόδους πλημμύρας. Το «lifting» και η επέκταση της τάφρου είχαν χαρακτηριστεί αναγκαία μετά την αγορά των νέων γεφυροφόρων αρμάτων από τις τουρκικές δυνάμεις για τη διάβαση του Εβρου.
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του Ε.Σ., η αντιαρματική τάφρος ισχυροποιεί σημαντικά την αμυντική ικανότητα του Εβρου, επιτρέποντας εξοικονόμηση στρατιωτικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση ενδεχόμενης τουρκικής επιθετικής ενέργειας και ταυτόχρονα εξασφαλίζει την έγκαιρη προειδοποίηση σε περίπτωση προετοιμασίας του αντιπάλου για επιθετική ενέργεια, αφού η διάβαση του ποταμού και ακολούθως της τάφρου απαιτεί μεγάλη συγκέντρωση δυνάμεων.
Το προγεφύρωμα βρίσκεται βορειοανατολικά της Ορεστιάδας και εκτείνεται από τον συνοριακό σταθμό Καστανιών, όπου συμβάλλουν οι ποταμοί Εβρος και Αρδας, μέχρι ανατολικά του χωριού Νέα Βύσσα
Το τρίγωνο του Κάραγατς
Το προγεφύρωμα που βρίσκεται βορειοανατολικά της Ορεστιάδας εκτείνεται από τον συνοριακό σταθμό Καστανιών, όπου συμβάλλουν οι ποταμοί Εβρος και Αρδας, μέχρι ανατολικά του χωριού Νέα Βύσσα. Το εν λόγω προγεφύρωμα προέκυψε στο πλαίσιο της εφαρμογής ειδικής ρύθμισης που περιλαμβανόταν στη Συνθήκης της Λωζάννης (1923) η οποία καλύπτει την Αδριανούπολη (Κάραγατς) που είναι κτισμένη στις όχθες του Εβρου.
Σε αυτό το σημείο τα σύνορα Ελλάδας - Τουρκίας δεν ταυτίζονται με τον μέσο ρου του Εβρου, όπως στην υπόλοιπη οριογραμμή, αλλά είναι χερσαία με μήκος περί τα 12 χλμ. Το λεγόμενο τρίγωνο του Κάραγατς είναι μια στενή λωρίδα γης έκτασης 24.000 τ.μ. που εκτείνεται στη δυτική όχθη του ποταμού Εβρου και αποτελεί ουσιαστικά το μοναδικό σημείο της ελληνοτουρκικής μεθορίου που υπάρχουν χερσαία σύνορα με την Ελλάδα.
Το 1923 και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η Ανατολική Θράκη αποδόθηκε στην Τουρκία και ο Ελληνικός Στρατός αποσύρθηκε άμεσα δυτικά του Εβρου, που ορίστηκε φυσικό σύνορο των δύο χωρών χωρίζοντας γεωγραφικά τη Δυτική από την Ανατολική Θράκη.
Αρχικά η Αδριανούπολη δόθηκε στην Τουρκία, ενώ το προάστιο του Κάραγατς -στη δυτική όχθη του ποταμού-, όπου βρισκόταν ο επιβλητικός σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης, στην Ελλάδα.
Γρήγορα η περιοχή του Κάραγατς πλημμύρισε από Ελληνες πρόσφυγες που άφησαν πίσω τα σπίτια τους αναζητώντας τη νέα τους πατρίδα. Ωστόσο οι συνομιλίες για την υπογραφή ειρήνης στη Λωζάννη δεν είχαν ολοκληρωθεί, αφού η τουρκική πλευρά επέμενε να καταβάλει η Ελλάδα υπέρογκες πολεμικές αποζημιώσεις. Ο Ελληνας διαπραγματευτής Ελευθέριος Βενιζέλος πρότεινε στον Τούρκο πληρεξούσιο Ισμέτ Ινονού να παραχωρήσει η Ελλάδα στην Τουρκία το τρίγωνο του Κάραγατς αντί κάποιας άλλης αποζημίωσης.
Η απάντηση της τουρκικής πλευράς άργησε, κρατώντας ανοιχτό το ενδεχόμενο καταγγελίας της εκεχειρίας και έναρξης νέων εχθροπραξιών ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία στη Θράκη.
Στις 26/5/1923 ο Ινονού αποδέχτηκε τελικά την ελληνική πρόταση και η τριγωνική περιοχή που ορίζεται από το Κάραγατς και τα χωριά Ντεμερντές και Μπόσνα πέρασε στην κυριαρχία της Τουρκίας και οι Ανατολικοθρακιώτες πρόσφυγες πήραν και πάλι τον δρόμο της προσφυγιάς περνώντας τον Εβρο. Εντός της ελληνικής επικράτειας, περίπου 18 χλμ. νότια της Αδριανούπολης, έβαλαν τον θεμέλιο λίθο της νέας τους πατρίδας, της σημερινής Ορεστιάδας.
