... του προσδιορισμού της εθνικής ταυτότητας.
Τα αδιέξοδα αυτής της αντίληψης είναι πολλά και οδηγούν σε παράλογες καταστάσεις. Πιο συγκεκριμένα, είναι επιεικώς «περίεργο» να αναγνωρίζουμε το δικαίωμα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού στους άλλους και να το αρνούμαστε στον εαυτό μας. Γιατί, αν στο πλαίσιο της άσκησης αυτού του δικαιώματος οι Σκοπιανοί θέλουν να αποκαλούνται «Μακεδόνες», εμείς οι Βορειοελλαδίτες πώς θα αποκαλούμαστε;
Γιατί δεν γίνεται να είμαστε κι εμείς Μακεδόνες κι αυτοί Μακεδόνες και να ζούμε σε δύο διαφορετικά κράτη. Κάποια στιγμή η μια πλευρά θα προβάλλει το αίτημα της ενοποίησης του χώρου. Αυτό το ιστορικό αδιέξοδο προκύπτει όταν εμείς οι Ελληνες αποδεχόμαστε την ύπαρξη «Μακεδονικού» κράτους και την ύπαρξη «Μακεδονικής» ταυτότητας. Γιατί ενιαίο κράτος χωρίς εθνική ταυτότητα δεν υπάρχει.
Έτσι, όσοι αποδέχονται την σύνθετη ονομασία στο πλαίσιο ενός «έντιμου» συμβιβασμού, έχουν εμπλακεί σε μια ανούσια ονοματολογία. Αντί οι μεν να ανακαλύπτουν τα αδιέξοδα της ονομασίας Νέα Μακεδονία, και οι δε τα αδιέξοδα της ονομασίας Άνω Μακεδονία, γιατί δεν βλέπουν το προφανές; Πως το πρόβλημα βρίσκεται στην ίδια την χρήση της λέξης «Μακεδονία». Ο αλυτρωτισμός δηλαδή, δεν κρύβεται στην «άνω» ή στην «νέα», αλλά στην «Μακεδονία».
Έτσι, αν αφαιρέσουμε αυτήν την Ελληνική λέξη από την ονομασία του γειτονικού κράτους, αυτομάτως επιλύονται τα ιστορικά, τα εθνικά και τα πολιτικά προβλήματα. Γιατί εμείς οι Βορειοελλαδίτες δεν αποκαλούμαστε και ούτε πρόκειται ποτέ να αποκληθούμε «Παλαιομακεδόνες» ή «Κατωμακεδόνες».
Σάκη Μουμτζή, liberal
