16 Δεκεμβρίου 2017

Άχρηστα τα λόγια Τσίπρα στον Ερντογάν…

Πάντα με τον χαιρετισμό των "Αδελφών Μουσουλμάνων"
Μια σύνοψη όσων συνέβησαν με την επίσκεψη Ερντογάν στη χώρα μας, με την απαραίτητη απόσταση από τα γεγονότα μπορεί να δείξει το πού βαδίζουμε ως ελληνισμός...
... και να συνεφέρει όσους επαναπαύονται στην ρουτίνα μιας αδιέξοδης πολιτικής ζωής.

Το πρώτο σοκ ήρθε με την προσβλητική στάση του Τούρκου απέναντι στον Πρόεδρο της ελληνικής Δημοκρατίας. Ελπίζουμε να πήραν ένα μάθημα οι εν Αθήναις πολιτικολογούντες για το τί ακριβώς σημαίνει και προμηνύει η ισχύς της ανατολικής μας γείτονος.

Το δεύτερο πήγε να συμβεί με τον Τσίπρα αλλά ο τελευταίος του το ξέκοψε του Ταγίπ. Την επομένη ήρθε ὁ λεγάμενος στην Κομοτηνή με τόνους πολύ χαμηλωμένους και όλοι σχεδόν ησύχασαν: δεν μας δάγκωσε ούτε και αυτή τη φορά… Έληξαν όμως όλα εδώ; Ας το δούμε.

Πρώτα πρώτα κανείς δεν απάντησε γιατί τον καλέσαμε, ποιό εθνικό μας συμφέρον εξυπηρετήθηκε με την επίσκεψή του (ειδικά ο ερχομός του στη Θράκη ήταν μια εγκληματική ενέργεια).

Αλλά και για τα μετέπειτα, δεν πρέπει να μας παρασέρνει ο Τσίπρας με την ρητορική του. Ναι, μια χαρά τα είπε στον Τούρκο πρόεδρο αλλά κι άλλοτε τα έλεγε καλά για την Μέρκελ, τα Μνημόνια κ.τ.λ. για να κάνει τα ακριβώς αντίθετα την ώρα της πράξης. Τι να την κάνω εγώ την εύηχη υπόμνηση της τουρκικής εισβολής και Κατοχής στην Κύπρο, αν μεθαύριο παραδώσει διά των ελβετικών “διαπραγματεύσεων” στον ξένο παράγοντα την εναπομείνασα κυριαρχία της Μεγαλονήσου;

Και τί παρηγοριά θα είναι τα υπερήφανα περί “εσωτερικής μας υποθέσεως” για τη Θράκη αν όντως επιτρέψουμε τον εκτουρκισμό των μειονοτικών θεσμών ορίζοντας εκλογή μουφτήδων και διαχειριστικών επιτροπών;

Λέω τώρα ένα παράδειγμα, όχι τυχαίο αλλά βασισμένο στις εισηγήσεις πού δέχεται το πρωθυπουργικό γραφείο από παράγοντες του Σύριζα της Θράκης. Με βάση λοιπόν την πολιτική απάτη του δημοψηφίσματος αλλά και της όλης πρακτικής των κυβερνώντων, δεν μπορούμε να είμαστε διόλου ήσυχοι για το μέλλον.

Και τέλος λίγα λόγια για τον ερχομό του Ερντογάν στην Κομοτηνή. Η τοπική κοινωνία δεν διαφέρει από την ευρύτερη νεοελληνική: πνιγμένη στην ιδιώτευση, τα χυδαία συμφέροντα, την διάχυτη βλακεία και την κραυγαλέα δειλία, δεν έδειξε αντανακλαστικά ζώντος οργανισμού.

Αν βγήκε ένα κείμενο και μια αφίσα (πού ενόχλησαν τόσο τον νεοσουλτάνο* ώστε τα ανέφερε και στη συνέντευξή του!) και αν στήθηκε πρόχειρα μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας, αυτό οφείλεται στο ότι εμείς αναλάβαμε ως ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ να συντονίσουμε τις λίγες δυνάμεις πού παραμένουν ζωντανές και να εκφράσουμε την κοινή γνώμη πού δεν τολμάει να διατυπωθεί δημοσίως.

Βεβαίως οι ηλίθιοι και οι πουλημένοι δεν έχασαν την ευκαιρία να μας ψέξουν για “εθνικισμό” και για “υπερπατριωτισμό”, ακόμα και τώρα πού ὁ απόλυτος άρχοντας της γείτονος, ένας καραμπινάτος αρχιφασίστας, θέτει προς συζήτηση το μέλλον της ιδιαίτερης πατρίδας μας!

Κι ας είχαμε στις 22 συλλογικότητες του ψηφίσματος δύο μουσουλμανικές, κι ας ήταν μαζί μας στην αντισυγκέντρωση Κούρδοι φίλοι μας του ΡΚΚ! Εμετός, ναι, αλλά …ξερνάμε και προχωράμε.

* Μήπως γι’ αυτό κρατηθήκαμε στην Ασφάλεια επί 2,5 ώρες για την… παράνομη αφισοκόλληση;
του Κωνσταντίνου Καραΐσκου, infognomonpolitics