... μια από τις μεγαλύτερες πολιτικά εκβιαστικές απάτες κάτω από τις οποίες λειτουργεί στη Κύπρο ο ΟΗΕ, αφού κάθε τόσο παρουσιάζεται ως απειλή και ως τιμωρία για τους Έλληνες, η “αποχώρησή” της ειρηνευτικής του δύναμης.
Στην Κύπρο η απόφαση για την ανάπτυξη της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ λήφθηκε στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο δηλ., από το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού. Ενώ είναι θεμιτές και αναγκαίες τέτοιες διαψεύσεις, στην κυπριακή περίπτωση έχουν πάρει την μορφή εκβιαστικών πολιτικών που συνδέονται με τη μη επίλυση του προβλήματος λόγω υπαιτιότητας της κυπριακής, τάχατες, πλευράς. Αποσκοπούν δηλαδή, στην τιμωρία της καταπληκτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού.
Ο ΟΗΕ είναι ο κορυφαίος παγκόσμιος οργανισμός του μεταπολέμου που παρέχει νομιμότητα σε πράξεις των κρατών- μελών του ή μη. Καμία διεθνής πράξη βίας δεν νομιμοποιείται αν δεν έχει την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Και όσο και να προσπαθεί μια χώρα να ξεπεράσει το στίγμα του “επιδρομέα”, όπως η Τουρκία στην περίπτωση της Κύπρου, δεν τα καταφέρνει. Αλλά δεν παύει να προσπαθεί και αυτό είναι δείγμα της ανάγκης της να απαλλαγεί από το στίγμα του “επιδρομέα”.
Τα ιδρυτικά κράτη του ΟΗΕ το 1945 υπήρξαν 49. Σήμερα πλησιάζουν τα 200. Από το 1945 μέχρι τη δεκαετία του 1960, οι Αγγλοαμερικανοί και οι Δυτικοί ήλεγχαν τα πράγματα στην Γενική Συνέλευση, όπου όλα τα κράτη λειτουργούν ισότιμα. Με την κρίση στο Κόνγκο το 1960 και τη δολοφονία του ηγέτη της Πατρίς Λουμούμπα, ακολούθησε, στις 18 Σεπτεμβρίου του 1961, και η δολοφονία στο Κόνγκο του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε. Νταγκ Χάμαρσκελντ, με την κατάρριψη του αεροπλάνου του από τους Δυτικούς! (Στοιχεία για την κατάρριψη του αεροπλάνου προέρχονται από σταθμούς παρακολούθησης στην Κύπρο).
Τον Χάμαρσκελντ διαδέχθηκε ο Ού Θάντ της Ταϊλάνδης, που απεδείχθη εκ των πραγμάτων ως ο τελευταίος ανεξάρτητος Γ.Γ. του ΟΗΕ. Μετά τη θητεία του Ού Θάντ, ή επί το ορθότερο στη διάρκεια της θητείας του, οι Αγγλοαμερικανοί έχασαν τον έλεγχο στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Τη απώλεια τους αυτή κάλυψαν και με το παραπάνω ελέγχοντας την πολιτική γραμματεία του Οργανισμού.
Η πολιτικά σημαντική απόφαση 186/1964 του ΟΗΕ για την Κύπρο και οι συνέπειές της, που απέτρεψαν την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα ήταν αδύνατες χωρίς την συμβολή τον Ού Θάντ και το πιθανό βέτο μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπως της Σοβιετικής Ένωσης και την Κίνας.
Τον Ού Θάντ διαδέχτηκε στην Γραμματεία του ΟΗΕ ο περιβόητος πλέον Αυστριακός Ναζί Κουρτ Γιόζεφ Βάλντχαϊμ ο οποίος μας έδωσε, μέσω των πολιτικά εξωνημένων εκπροσώπων του όλα τα περιβόητα “σχέδια” για τη επίλυση του προβλήματος. Όλα, μηδενός εξαιρούμενου, κατέληγαν στη κατάλυση της Κυπριακή Δημοκρατίας. Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας υπήρξε ο ανομολόγητος στρατηγικός στόχος των Δυτικών από το 1964 αλλά και από πριν κατά τη δική θέση, μια υπόθεση που έχω αναπτύξει μέσω της στήλης και αλλού.
του Μάριου Ευρυβιάδη, demokratiki-kypros
