28 Ιουλίου 2017

Κίνα, σπάνιες γαίες, το ενδιαφέρον για την Ελλάδα, η μέθοδος… γιατί τώρα;

Σε όσα θέματα έθιξε ο κ. Αναγνωστόπουλος στο defence-point, δίνει απαντήσεις ο δρ. Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος.

1. “γιατί ΔΕΝ ΕΔΕΙΞΑΝ ενδιαφέρον...
... συνεκμετάλλευσης των κοιτασμάτων αυτών επί τόσες δεκαετίες, αλλά δείχνουν να ενοχλούνται ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ Η ΚΙΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΠΡΟΤΑΣΗ!”

Απάντηση: Η Δύση κοιμόταν μέχρι το 2010, χρονιά κατά την οποία πραγματοποιήθηκε το συμβάν μεταξύ της Κίνας και της Ιαπωνίας στη Σινική θάλασσα. Το συμβάν αφορούσε την εμπλοκή ενός Κινεζικού ψαροκάικου και της Ιαπωνικής ακτοφυλακής. Η ακτοφυλακή της Ιαπωνίας συνέλαβε το πλήρωμα του Κινεζικού ψαροκάικου θεωρώντας πως ψάρευαν στα χωρικά ύδατα της Ιαπωνίας. Η Κίνα απάντησε με εμπάργκο στις σπάνιες γαίες.

Η Ιαπωνία πραγματικά πανικοβλήθηκε καθώς χωρίς σπάνιες γαίες θα κατέρρεε η βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας. Ήταν μία ήττα της Ιαπωνίας αλλά ταυτόχρονα και ένα ξύπνημα της Δύσης. Μέχρι το 2010 δεν υπήρχε πρόβλημα στην προσφορά (supply) των σπανίων γαιών. Όμως εκείνη τη χρονιά όλα άλλαξαν. Η Δύση έκτοτε βρίσκεται σε έναν αγώνα δρόμου με την Κίνα η οποία φυσικά προηγείται 20+ χρόνια σε αυτόν τον τομέα.

Ωστόσο, αυτό που ανησυχεί τη Δύση, δεν είναι ότι απλά η Κίνα με τα αποθέματά της ελέγχει την προσφορά (supply) των σπάνιων γαιών, αλλά προσπαθεί να πατήσει πόδι και στα αποθέματα άλλων χωρών: για την ακρίβεια προσπαθεί να ελέγξει όλα τα παγκόσμια αποθέματα σπάνιων γαιών. Αυτό δεν θα είναι προς όφελος του παγκόσμιου εμπορίου καθώς με αυτόν τον τρόπο η Κίνα θα ελέγχει απόλυτα τις βασικές πρώτες ύλες για προϊόντα υψηλής τεχνολογίας εσαεί.

Αλλά και από γεωστρατηγικής πλευράς θα δημιουργεί προβλήματα τα οποία νομίζω πως είναι αυτονόητα. Άρα, δεν υπήρχε ενδιαφέρον συνεκμετάλλευσης γιατί πολύ απλά μέχρι το 2010 δεν χρειαζόταν. Υπήρχε μία ισορροπία στην προσφορά σπάνιων γαιών, χωρίς προβλήματα. Η Κίνα μετά το 2010 άρχισε να δημιουργεί προβλήματα.

2. «…πολιτιστικό ίδρυμα υπό την επωνυμία «ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΣ…»

Απάντηση: Δεν πρόκειται για πολιτιστικό ίδρυμα όπως πχ. θα ήταν το Ίδρυμα Νιάρχου. Δεν πρόκειται για Μη Κυβερνητική Οργάνωση/Οργανισμό. Πρόκειται για ξένο ΚΡΑΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ. Υπάρχει διαφορά. Πρόκειται δηλαδή για Κρατικό Οργανισμό μίας χώρας στην οποία δεν πραγματοποιούνται εκλογές και όπου όλα ελέγχονται από ένα Κόμμα. Προσωπικά λοιπόν δεν μπορώ να καταλάβω τί είδους πολιτισμό θα διαδώσει στη χώρα μας (και ειδικά σε Έλληνες φοιτητές!) ένας τέτοιος ξένος Κρατικός Οργανισμός.

3. «…θα είναι ακόμα ένα δίκτυο που θα δραστηριοποιείται εν Ελλάδι πέραν των ήδη γνωστών δικτύων άλλων χωρών, συμμαχικών ή μη…»

Απάντηση: Ίσως θα πρέπει να ερωτηθούν οι Έλληνες ακαδημαϊκοί, οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι σύλλογοι των υπαλλήλων των Ελληνικών ακαδημαϊκών ιδρυμάτων εάν συμφωνούν με τη δραστηριοποίηση του εν λόγω δικτύου ξένων πρακτόρων μέσα σε ελληνικά ακαδημαϊκά ιδρύματα υπό τη σκέπη μάλιστα του ακαδημαϊκού ασύλου.

Υπενθυμίζω πως το Ινστιτούτο Κομφούκιος επιθυμεί μόνο τη δραστηριοποίησή του μέσα σε ακαδημαϊκά ιδρύματα και όχι οπουδήποτε αλλού. Αυτό και μόνο ίσως δημιουργούσε και ορισμένες επιπλέον σκέψεις περί βιομηχανικής κατασκοπείας (η Κίνα φημίζεται σε αυτό) αλλά και περί πιθανής δημιουργίας δικτύου μέσω του πολιτιστικού «μασάζ» στους φοιτητές…

4. «…ΗΠΑ και Βρετανία ανεβοκατεβάζουν ή αποσταθεροποιούν ελληνικές κυβερνήσεις…».

Απάντηση: Ο κυρίαρχος λαός αποφασίζει με την ψήφο του.

5. «…ο κίνδυνος της Κίνας μας μάρανε…»

Απάντηση: Η Κίνα δεν είναι ο κίνδυνος. Ο κίνδυνος είναι το (διεφθαρμένο) Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Αυτό το κόμμα φρόντισε να εξαλειφθεί ένα μεγάλο μέρος ακαδημαϊκών Κινέζων και χρησιμοποιεί/χειραγωγεί τον υπέροχο Κινεζικό πολιτισμό ώστε να εδραιωθεί παγκοσμίως.

6. «Το θέμα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι τι κάνουν οι άλλοι, αλλά τι κάνουμε εμείς οι ίδιοι…»

Απάντηση: Θα συμφωνήσω απόλυτα. Προσωπική μου γνώμη, και το λέω δυνατά: να φύγουν τα Ινστιτούτα Κομφούκιος από τα Ελληνικά ακαδημαϊκά ιδρύματα. Ας δραστηριοποιηθούν όπως όλα τα υπόλοιπα μορφωτικά ιδρύματα –τα οποία ωστόσο δεν είναι Κρατικοί Οργανισμοί (π.χ. Γαλλικό Ινστιτούτο κ.λπ.)– εκτός των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Ας πάνε όπου θέλουν. Τί δουλειά έχουν εκεί μέσα; Αυτό να κάνουμε εμείς οι ίδιοι.
Δρ. Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος, defence-point