Πολιτικά δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο να εμφανιστεί ένας Ισραηλινός πρωθυπουργός και μάλιστα προερχόμενος από...
... το δεξιό κόμμα Λικούντ να υπαναχωρεί, όταν η κατάσταση είναι τόσο ξεκάθαρη.
Οπότε, δεν εκπλήσσει η απόφαση της ισραηλινής κυβέρνησης να δηλώσεις μετά από μελέτη της τρέχουσας κατάστασης, ότι δεν πρόκειται να απομακρύνει τα μέτρα ασφαλείας από το τέμενος του Αλ Άκσα…
Εν προκειμένω δεν έχουν άδικο για τον πολύ απλό λόγο, ότι οι ανιχνευτές μετάλλων και οι κάμερες ασφαλείας τοποθετήθηκαν μετά από την άγρια εκτέλεση δυο αστυνομικών από «πιστούς» του Αλλάχ που υποτίθεται πως πήγαιναν για να προσευχηθούν στο τέμενος. Καταγράφηκαν και περιστατικά με μαχαιρώματα…
Η φασαρία λοιπόν στην Ιερουσαλήμ, γίνεται διότι οι Παλαιστίνιοι απαιτούν την επαναφορά στο status quo, επί της ουσίας δηλαδή διεκδικούν το «δικαίωμα» να πάνε για «προσευχή», αρματωμένοι και να «τρώνε κι ένα δυο Ισραηλινούς αστυνομικούς κάθε φορά. Κοινώς. Δεν παραδέχονται ότι η δική τους παραβατικότητα είχε ως αποτέλεσμα τη λήψη των μέτρων, τα οποία θα ήταν φυσιολογικά μέτρα ασφαλείας, ακόμα κι αν δεν είχε γίνει απολύτως τίποτα.
Όλα δείχνουν λοιπόν ότι οι ανιχνευτές μετάλλων και οι κάμερες ήταν το πρόσχημα, η αφορμή που αναζητούσαν, αν και υπό αυτό το πρίσμα, οι δολοφονίες των δυο αστυνομικών θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως «καραμπινάτη» προβοκάτσια.
Κι αν ψάχνει κανείς κίνητρο, ας κοιτάξει στο εσωτερικό των Παλαιστινίων, όπου ο Μαχμούντ Αμπάς είναι άγρια στριμωγμένος από τη Χαμάς, που δείχνει μέσω Αιγύπτου και με άξονα την επαναφορά τη Λωρίδα της Γάζας του Μοχάμεντ Νταχλάν, να βρίσκει έναν τρόπο συνύπαρξης – συμβίωσης με τους Ισραηλινούς, καθώς το να γράφαμε «συνεννόηση» θα αποτελούσε προφανώς υπερβολή.
Άρα, ο πιεσμένος πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, θα είχε κάθε κίνητρο για να στηθεί κάτι που θα φέρει απέναντι του Παλαιστίνιους και τους Ισραηλινούς, ώστε να στραφούν όλοι εναντίον του γνωστού… προαιώνιου και τόσο βολικού εχθρού. Βέβαια, μην ξεχνάμε και τις πρωτοβουλίες στο μεσανατολικό από τον Τζάρεντ Κούσνερ, τον γαμπρό του Τραμπ.
Το δικό του κίνητρο είναι μια επιτυχία για την ενίσχυση της προεδρίας Τραμπ, καθώς όπως το πάει θα μπορούσε εύλογα κανείς να αναρωτιέται για το αν θα μπορέσει να βγάλει τον χρόνο, ενώ συνεχώς ανοίγει καινούργια μέτωπα, με τη δημοτικότητά του να κατρακυλά.
Οπότε, δεδομένου ότι κανείς δεν πιστεύει στις προοπτικές τη μεσολάβησης του Κούσνερ, θα μπορούσε πολύ εύκολα να τον «βοηθούν» να αποτύχει, καθώς οι αντίπαλοι στην περιοχή, έχουν μακρά Ιστορία άτυπης και σιωπηρής συνεργασίας όταν υπάρχει αμοιβαίο συμφέρον, πολύ καλύτερης από την πιο μακροσκελή και λεπτομερειακή συζήτηση… (defence-point)
