... από αντιβαλλιστικό σύστημα THAAD ανεπτυγμένο στην περιοχή Σεόνγκτζου.
Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Υonhap, η απόσταση από την μεθόριο μέχρι το σημείο όπου έχει αναπτυχθεί το σύστημα THAAD (Terminal High Altitude Area Defence) είναι περίπου 270 χλμ. Με το ενδιαφέρον να εστιάζεται στο πυρηνικό και βαλλιστικό πρόγραμμα της Πιόνγκγιάνγκ, τα μη επανδρωμένα μέσα που διαθέτει καλύπτονται από ένα πέπλο μυστικότητας. Όχι για πολύ ακόμη.
Το drone που ανακαλύφθηκε κοντά σε ένα σπίτι στην ορεινή επαρχία Ιντζε της Περιφέρειας Γκανγκγουόν μοιάζει με άλλα drones που κατά καιρούς έχουν βρεθεί σε νοτιοκορεατικό έδαφος, με μήκος 1,8 μ. και εκπέτασμα 2,4 μέτρων. Η κατασκευή του συγκεκριμένου UAV χαρακτηρίζεται “πρόχειρη” ωστόσο ο φωτογραφικός εξοπλισμός που διέθετε δεν παύει να προβληματίζει τους Νοτιοκορεάτες στρατιωτικούς: η κατασκοπία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.
Από το 2014 και μετά έχουν βρεθεί αρκετά βορειοκορεατικά drones πλησίον συνοριακών πόλεων στην Ν. Κορέα. Σύμφωνα δε με έναν Βορειοκορεάτη αποσκιρτήσαντα, η Πιόνγκγιάνγκ έχει στο οπλοστάσιό της 300 drones ικανά να φέρουν βιοχημικά όπλα, ωστόσο η πληροφορία αυτή αξιολογείται με προσοχή όσο και επιφυλακτικότητα.
Παρά την απαγόρευση των Ηνωμένων Εθνών για πώληση ή μεταφορά εξοπλισμένων drones και UAV επιτήρησης στην Βόρεια Κορέα, η Πιόνγκγιάνγκ φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια έχει επενδύσει σοβαρά σε αυτά, κατέχοντας έναν ακόμη “άσσο” στην 52χρονη αντιπαράθεσή της με τον Νότο. Ειδικοί εκτιμούν ότι τα βορειοκορεατικά drones είναι αρκετά προηγμένα για να εκτελέσουν τόσο επιδρομές όσο και αποστολές βαθιάς διείσδυσης.
Επίσης παρέχουν την δυνατότητα προκεχωρημένης παρατήρησης για το πυροβολικό ενώ Νοτιοκορεάτες υποστηρίζουν ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμη και σε “αποστολές αυτοκτονίας” εναντίον στόχων υψηλής στρατιωτικής αξίας. Η Βόρεια Κορέα απέκτησε τα πρώτα της μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV) από την Κίνα κατά την περίοδο 1988-1990, περίπου την ίδια χρονική στιγμή που το υπουργείο Άμυνας της Ν. Κορέας ανακοίνωνε την πρόθεση δημιουργίας μιας δύναμης UAV.
Η πρώτη επαφή των Νοτιοκορεατών με τα drones των γειτόνων τους έγινε το 2010, όταν “αγνώστου ταυτότητος UAV” εντοπίσθηκε στην μεθόριο πάνω από την Κίτρινη Θάλασσα. Προφανώς το UAV, ένα Tu-143 ή κάποια εξέλιξή του, πετούσε για την αξιολόγηση του βορειοκορεατικού πυροβολικού παρακολουθώντας την αντίδραση των κοντινών νοτιοκορεατικών μονάδων.
Τον Φεβρουάριο του 2012 η πληροφορία ότι η Πιόνγκγιάνγκ αναπτύσσει ένα drone κρούσης βασισμένο στο αμερικανικό MQM-107D Streaker προκάλεσε αίσθηση. Η επιβεβαίωση ήλθε τον Απρίλιο, όταν στην ετήσια μεγάλη στρατιωτική παρέλαση το drone εθεάθη επί φορτηγού οχήματος ZiL-130 και οπτικό υλικό από την κρατική τηλεόραση του Βορρά έδειχνε drones να χρησιμοποιούνται σε ασκήσεις.
Η Σεούλ ανησύχησε ακόμη περισσότερο όταν τον Απρίλιο του 2014 ανακαλύφθηκαν τρία μινι-UAV προγραμματισμένα μέσω GPS για την εκτέλεση φωτοαναγνωριστικών αποστολών πάνω από στρατηγικές εγκαταστάσεις, τα οποία είχαν πέσει μένοντας προφανώς από καύσιμα. Μια προσεκτικότερη εξέτασή τους έδειξε ότι επρόκειτο για τροποποιημένα κινεζικά drones Sky-09 και UV10, των οποίων η χρήση από την Β. Κορέα ήταν άγνωστη μέχρι τότε.
Ο εντοπισμός των drones σε φωτογραφίες από επίσκεψη του Κιμ Γιονγκ Ουν σε μια αεροπορική βάση τον Μάρτιο του 2013 οδήγησε τους Νοτιοκορεάτες στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να είχαν ήδη εκτελέσει αποστολές πάνω από την Ν. Κορέα χωρίς να γίνουν αντιληπτά. Η ανάπτυξη ενός συστήματος ραντάρ για τον εντοπισμό χαμηλά ιπτάμενων drones ήταν θέμα άμεσης προτεραιότητας για τον νοτιοκορεατικό Στρατό, με το σύστημα να καθίσταται επιχειρησιακό στα τέλη του 2015.
Ωστόσο, τις πρώτες δύο φορές που εντοπίσθηκαν βορειοκορεατικά drones να πετούν πάνω από την Αποστρατικοποιημένη Ζώνη (DMZ) στις 22 και 24 Αυγούστου 2015, οι Νοτιοκορεάτες απέτυχαν να τα αναχαιτίσουν. Από τότε βελτιώθηκαν, χρησιμοποιώντας πυρά ελαφρών όπλων και... ηχητικές προειδοποιήσεις, αναγκάζοντας τους Βορειοκορεάτες να τα ανακαλούν. Προφανώς, όχι πάντα, όχι όλα. (onalert)
