... ακολούθως, να επισκεφθεί τη Θράκη ως «ιδιώτης». Αντίστοιχη επίσκεψη είχε πραγματοποιήσει το 2004 ως πρωθυπουργός ο Ταγίπ Ερντογάν, επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή.
Η εν λόγω επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού συμπίπτει με την προετοιμασία νέας πενταμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό στη Γενεύη, με τη συμμετοχή προφανώς και Ελλάδας και Τουρκίας.
Όπως και στην προηγούμενη Διάσκεψη της Γενεύης νωρίτερα φέτος αποτελεί ζητούμενο για την Αθήνα να διερευνηθούν σε διμερές επίπεδο πριν από τη σύγκληση της πενταμερούς οι εκατέρωθεν προθέσεις ως προς το ζήτημα των εγγυήσεων, των παρεμβατικών δικαιωμάτων και της ασφάλειας, το οποίο και είναι το πιο ακανθώδες για την επίλυση του Κυπριακού.
Η παρουσία Γιλντιρίμ στην Αθήνα ικανοποιεί εν μέρει αυτή την επιδίωξη της ελληνικής διπλωματίας, χωρίς να φέρει τον βαρύ συμβολισμό (και να συνεπάγεται τις αντίστοιχες δεσμεύσεις) που θα είχε μια εμπλοκή του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, του μόνου πραγματικά αποφασιστικού παράγοντα στη γείτονα για θέματα της βαρύτητας του Κυπριακού.
Κατά τα λοιπά, η συγκυρία σημαδεύεται από τις μεγάλες πιέσεις που υφίσταται η Τουρκία σε αλλεπάλληλα μέτωπα ενδιαφέροντός της: η επικείμενη κατάληψη της Ράκα από τους συμμάχους των ΗΠΑ Κούρδους μαχητές της βόρειας Συρίας, με παραγκωνισμό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων που είχαν προθυμοποιηθεί να συμμετάσχουν, καθώς και η προκήρυξη δημοψηφίσματος από το αυτόνομο Ιρακινό Κουρδιστάν με το ερώτημα της ανεξαρτητοποίησης παροξύνουν τις κουρδικές ανησυχίες της Άγκυρας.
Παράλληλα, το ξέσπασμα της κρίσης του Κατάρ, ερμηνεύθηκε από τον Ταγίπ Ερντογάν ως απειλή για την δική του εξουσία, με αποτέλεσμα να κλιμακωθεί η τουρκική εμπλοκή σε μία αντιπαράθεση που την φέρνει αντικειμενικά απέναντι στις ΗΠΑ, τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ.
Η Τουρκία επιτάχυνε τις διαδικασίες υλοποίησης παλαιότερης συμφωνίας για δημιουργία στρατιωτικής βάσης στο Κατάρ, αναλαμβάνοντας έτσι εκ των πραγμάτων να υπερασπισθεί την ασφάλεια του εμιράτου, σε μία φάση που απειλείται ακόμη και σαουδαραβική στρατιωτική επέμβαση.
