Ο δεύτερος συντάκτης του άρθρου είναι ή Σκοπιανός βουλγαρικής καταγωγής ή Βούλγαρος...
... (κάτι που βάζει σε σκέψεις αν μη τι άλλο). Η δε χρονική συγκυρία δημοσίευσης του άρθρου θυμίζει έντονα 2008, δηλαδή συμπίπτει με την αναζωπύρωση της συζήτησης για ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, με στόχο την ανάσχεση της ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια.
Η έκθεση είναι επιπέδου μαθητικής έκθεσης ιδεών που σε ορισμένα σημεία αγγίζει τα όρια του γελοίου (ειδικά στο σημείο που λέει ότι η περιοχή, εννοώντας τα βαλκάνια, είναι υπό την επίδραση της «Αμερικάνικης Ηθικής ανωτερότητας»… εδώ γελάνε) και εγκαλεί τους Αμερικανούς Γερουσιαστές να πιέσουν την Ελλάδα να αφήσει τα Σκόπια να μπουν στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ (χαζή απορία δικιά μου, έχει η Αμερικάνικη Γερουσία λόγο στο ποιος θα μπει η όχι στην ΕΕ;).
Γράψανε λοιπόν 4 1/2 σελίδες αναμασήματα για να καταλήξουν στο γνωστό συμπέρασμα ότι για το Σκοπιανό φταίει η Ελλάδα που παρόλο που έχει καταδικαστεί από το Διεθνές Δικαστήριο για παραβίαση της ενδιάμεσης συμφωνίας, μπλοκάρει την είσοδο των Σκοπίων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, γιατί αν τα Σκόπια ήταν μέλος σε αυτούς τους δύο οργανισμούς όλα τα θέματα δημοκρατίας θα είχαν επιλυθεί ως δια μαγείας.
Θα παρατηρήσω επίσης ότι πολύ πονηρά τονίζουν δύο πράγματα αναφερόμενοι στα Σκόπια, ώστε να ερεθίσουν τα αντανακλαστικά του Κογκρέσου: Το ένα ότι είναι μία πολύ μικρή χώρα 2 εκατομμυρίων κατοίκων άρα δεν αποτελεί απειλή για κανέναν (λέγε με Ελλάδα) και το δεύτερο ότι η Ρωσία προσπαθεί εσχάτως να εκμεταλλευθεί την πολιτική αστάθεια στα Σκόπια για να χτυπήσει τα αμερικάνικα συμφέροντα στα Βαλκάνια.
Το δικό μου συμπέρασμα είναι, ότι το φιλοσκοπιανό λόμπι προφανώς δεν είναι ικανοποιημένο με την πολιτική που τείνει να εφαρμόσει εσχάτως η αμερικανική κυβέρνηση και το State Department στα Σκόπια (ίσως θεωρούν πως λαμβάνονται υπόψη περισσότερο οι ελληνικές ανησυχίες), μιας και ο κίνδυνος διάσπασης των Σκοπίων παραμένει πολύ μεγάλος και προσπαθεί δια της πλαγίας (μέσω Κογκρέσου) να επηρεάσει την υπό διαμόρφωση βαλκανική πολιτική της κυβέρνησης Τραμπ.
Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Κοτζιάς ο οποίος ανήκει στην κατηγορία των «Αριστερών Πατριωτών» και έχει αποδείξει μέχρι σήμερα επάρκεια ως ΥΠΕΞ, θα βρει τρόπο με τη συνεργασία του ελληνοαμερικανικού λόμπι, να ακυρώσει την Σκοπιανή μεθόδευση.
Το πρόβλημα με την ελληνική εξωτερική πολιτική, είναι ότι έχουμε έναν έμπειρο περί τις διεθνείς εξελίξεις ΥΠΕΞ, που είναι όμως ταυτόχρονα υποχρεωμένος να αυτοσχεδιάζει σε μεγάλο βαθμό, χωρίς ουσιαστική κυβερνητική υποστήριξη, μιας και ο κεντρικός κυβερνητικός σχεδιασμός για Εθνική Στρατηγική επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, για άλλη μια φορά είναι ανύπαρκτος.
Δυστυχώς για την πατρίδα μας, κανένα ελληνικό κόμμα μεταπολεμικά δεν είχε ή έχει, ένα εμπεριστατωμένο και αναλυτικό Εθνικό Σχέδιο γύρω από το δίπτυχο Εξωτερική Πολιτική και Εθνική Άμυνα. Όλοι ήταν εγκλωβισμένοι σε στερεότυπα και ιδεοληψίες με αποτέλεσμα τα δύο αυτά θέματα να κινούνται αποσπασματικά και η Ελλάδα μονίμως να τρέχει πίσω από τα γεγονότα αντιδρώντας και ποτέ μπροστά, επιχειρώντας να τα διαμορφώσει.
Γιώργος Αναγνωστόπουλος, defence-point
