Μπορεί μεν να επιτυγχάνεται μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στον τόπο όπου πραγματοποιείται η τελική χρήση ενός «πράσινου» προϊόντος, αλλά αυτό δεν σημαίνει...
... πως δεν υπάρχουν άλλοι εγγενείς κίνδυνοι (συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα) στον τόπο εξόρυξης των ορυκτών από τα οποία κατασκευάζονται τα ίδια «πράσινα» προϊόντα.
Μπορεί δηλαδή το πρόβλημα να μην παρουσιάζεται στην «αυλή» μας, αλλά να είμαστε σίγουροι πως σε κάποια άλλη «αυλή» του πλανήτη υπάρχει. Η πράσινη ενέργεια λοιπόν έχει δύο όψεις (όπως όλα στη ζωή) και θα πρέπει κανείς να κοιτάζει ολόκληρο τον κύκλο ζωής των ορυκτών και της πράσινης ενέργειας.
Η αξιοποίηση όλων των ορυκτών πόρων ανεξαιρέτως έχει και αυτή δύο όψεις: αν διαχειρισθούν/αξιοποιηθούν με ορθό περιβαλλοντικά τρόπο (πράγμα το οποίο μπορεί να γίνει) μπορούν να συμβάλλουν στην πράσινη ενέργεια και στη βελτίωση του τρόπου ζωής μας με θετικό ισοζύγιο καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους. Αυτή είναι η ευχή.
Αν όμως δεν αξιοποιηθούν με ορθό περιβαλλοντικά τρόπο, τότε, ακόμη και η πράσινη ενέργεια θα αποτελεί κατάρα. Όπως αντιλαμβάνονται οι αναγνώστες, η «ευχή ή κατάρα» δεν αφορά ίσως μόνο τους υδρογονάνθρακες αλλά και την πράσινη ενέργεια. Παρόμοιες καταστάσεις πολύ πιθανό να επικρατούν και στα ορυκτά που περιέχονται στα φωτοβολταϊκά.
