Τα στοιχεία που παρουσιάζουν οι τράπεζες για τις επιχειρήσεις είναι πολύ αρνητικά
Διαπιστώνεται, ότι οι περισσότερες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν ασφυκτικά προβλήματα ρευστότητας και ζημίες και προβλέπουν...
... ότι η ανεργία θα διατηρηθεί σε επίπεδο άνω του 22% και φέτος.
Καθώς οι δημόσιες επενδύσεις έχουν διακοπεί, οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούν ούτε τις επιχειρήσεις ούτε τους καταναλωτές λόγω των κόκκινων δανείων και παράλληλα οι χρηματοδοτήσεις από το εξωτερικό διακόπτονται λόγω της καθυστέρησης στις διαπραγματεύσεις, ενώ η οικονομία στερεύει από χρήμα και καταρρέει.
Κίνδυνο όμως κατάρρευσης αντιμετωπίζουν και οι ίδιες οι τράπεζες, καθώς οι καταθέσεις μειώνονται -4 δισ. έφυγαν ήδη φέτος-, οι καθυστερήσεις στις πληρωμές δανείων αυξάνονται και η ρευστότητά τους εξαντλείται με επιπτώσεις και στα κεφάλαιά τους. Η ύφεση, λοιπόν, διατηρείται παρά τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις της κυβέρνησης και των Ευρωπαίων ότι η χώρα μπαίνει σε ρυθμό ανάπτυξης.
Και ενώ θεωρητικά η ανάπτυξη είναι ο πρώτος και σημαντικότερος στόχος για την ελληνική οικονομία, η κυβερνητική πολιτική απλώς μεγεθύνει την ύφεση. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι γιατί συμβαίνει αυτό. Ο λόγος είναι ότι η κυβέρνηση απορροφά ρευστό από την αγορά και το αποθηκεύει στους λογαριασμούς του Δημοσίου, στην Τράπεζα της Ελλάδος, προκειμένου να εξυπηρετήσει σενάρια πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Όλα τα λεφτά στους ξένους
Η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει στις αρχές του καλοκαιριού 7,5 δισ. ευρώ για τόκους. Η πληρωμή αυτών των ομολόγων, υπό κανονικές συνθήκες, δηλαδή αν είχε κλείσει η αξιολόγηση και εκταμιεύονταν οι δόσεις από τους δανειστές, θα γινόταν με δάνειο. Θα μας έδιναν δηλαδή 7,5 δισ. και θα τους τα επιστρέφαμε για να πληρώσουμε τους τόκους μας.
Καθώς η αξιολόγηση δεν κλείνει και οι εταίροι δεν εκταμιεύουν χρήμα προς την Ελλάδα, εμείς θα πρέπει να πληρώσουμε τα 7,5 δισ. για τόκους από δικά μας λεφτά. Τα δικά μας χρήματα είναι αυτά που μαζεύει η κυβέρνηση από φόρους, τα ασφαλιστικά ταμεία από εισφορές και οι οργανισμοί του Δημοσίου από άλλες πηγές.
Συνολικά σήμερα στους λογαριασμούς του Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος υπάρχουν 8,5 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 5 δισ. ανήκουν στα ασφαλιστικά ταμεία και τους φορείς του Δημοσίου. Τα χρήματα αυτά μπορεί ανά πάσα στιγμή με έναν νόμο η κυβέρνηση να τα πάρει, όπως είχε κάνει και το 2015. Αν συνυπολογίσουμε σε αυτά και 800-900 εκατ. μηνιαίως που πρέπει η κυβέρνηση να επιστρέψει (αλλά δεν το κάνει) σε όσους πολίτες και προμηθευτές χρωστάει, τους επόμενους τρεις μήνες θα μαζευτούν ακόμη 2,5 δισ. στο δημόσιο ταμείο.
Μαζί με τα 8,5 που υπάρχουν, ήδη φτάνουμε στα 11 δισ. παρκαρισμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Συνεπώς το καλοκαίρι η Ελλάδα μπορεί να πληρώσει με δικά μας λεφτά τα 7,5 δισ. στους δανειστές.
Διαπιστώνεται, ότι οι περισσότερες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν ασφυκτικά προβλήματα ρευστότητας και ζημίες και προβλέπουν...
... ότι η ανεργία θα διατηρηθεί σε επίπεδο άνω του 22% και φέτος.
Καθώς οι δημόσιες επενδύσεις έχουν διακοπεί, οι τράπεζες δεν χρηματοδοτούν ούτε τις επιχειρήσεις ούτε τους καταναλωτές λόγω των κόκκινων δανείων και παράλληλα οι χρηματοδοτήσεις από το εξωτερικό διακόπτονται λόγω της καθυστέρησης στις διαπραγματεύσεις, ενώ η οικονομία στερεύει από χρήμα και καταρρέει.
Κίνδυνο όμως κατάρρευσης αντιμετωπίζουν και οι ίδιες οι τράπεζες, καθώς οι καταθέσεις μειώνονται -4 δισ. έφυγαν ήδη φέτος-, οι καθυστερήσεις στις πληρωμές δανείων αυξάνονται και η ρευστότητά τους εξαντλείται με επιπτώσεις και στα κεφάλαιά τους. Η ύφεση, λοιπόν, διατηρείται παρά τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις της κυβέρνησης και των Ευρωπαίων ότι η χώρα μπαίνει σε ρυθμό ανάπτυξης.
Και ενώ θεωρητικά η ανάπτυξη είναι ο πρώτος και σημαντικότερος στόχος για την ελληνική οικονομία, η κυβερνητική πολιτική απλώς μεγεθύνει την ύφεση. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι γιατί συμβαίνει αυτό. Ο λόγος είναι ότι η κυβέρνηση απορροφά ρευστό από την αγορά και το αποθηκεύει στους λογαριασμούς του Δημοσίου, στην Τράπεζα της Ελλάδος, προκειμένου να εξυπηρετήσει σενάρια πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Όλα τα λεφτά στους ξένους
Η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει στις αρχές του καλοκαιριού 7,5 δισ. ευρώ για τόκους. Η πληρωμή αυτών των ομολόγων, υπό κανονικές συνθήκες, δηλαδή αν είχε κλείσει η αξιολόγηση και εκταμιεύονταν οι δόσεις από τους δανειστές, θα γινόταν με δάνειο. Θα μας έδιναν δηλαδή 7,5 δισ. και θα τους τα επιστρέφαμε για να πληρώσουμε τους τόκους μας.
Καθώς η αξιολόγηση δεν κλείνει και οι εταίροι δεν εκταμιεύουν χρήμα προς την Ελλάδα, εμείς θα πρέπει να πληρώσουμε τα 7,5 δισ. για τόκους από δικά μας λεφτά. Τα δικά μας χρήματα είναι αυτά που μαζεύει η κυβέρνηση από φόρους, τα ασφαλιστικά ταμεία από εισφορές και οι οργανισμοί του Δημοσίου από άλλες πηγές.
Συνολικά σήμερα στους λογαριασμούς του Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος υπάρχουν 8,5 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 5 δισ. ανήκουν στα ασφαλιστικά ταμεία και τους φορείς του Δημοσίου. Τα χρήματα αυτά μπορεί ανά πάσα στιγμή με έναν νόμο η κυβέρνηση να τα πάρει, όπως είχε κάνει και το 2015. Αν συνυπολογίσουμε σε αυτά και 800-900 εκατ. μηνιαίως που πρέπει η κυβέρνηση να επιστρέψει (αλλά δεν το κάνει) σε όσους πολίτες και προμηθευτές χρωστάει, τους επόμενους τρεις μήνες θα μαζευτούν ακόμη 2,5 δισ. στο δημόσιο ταμείο.
Μαζί με τα 8,5 που υπάρχουν, ήδη φτάνουμε στα 11 δισ. παρκαρισμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Συνεπώς το καλοκαίρι η Ελλάδα μπορεί να πληρώσει με δικά μας λεφτά τα 7,5 δισ. στους δανειστές.