 |
| Τα τέσσερα δάχτυλα είναι σύμβολο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας |
Το πρωί της Τρίτης ο 72χρονος εκτελών χρέη Προέδρου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας Μαχμούντ Εζάτ (Mahmoud Ezzat), γιατρός στο επάγγελμα, έγραψε ένα κείμενο...
... που απευθύνεται σε όλα τα μέλη της Αδελφότητας σε όλες τις χώρες.
Από αυτό το κείμενο αντιγράφουμε: «Πραγματικά ο θεός δεν θα εγκαταλείψει τους αδελφούς μας στην Συρία παρά το γεγονός ότι όλος ο κόσμος –Ανατολή και Δύση- εγκατέλειψε τον ανθρωπισμό του και δυνάμωσε τον δολοφόνο και τιμώρησε το θύμα.
Ο Θεός δεν θα εγκαταλείψει τους αποφασισμένους αδερφούς μας στην Υεμένη, στην Λιβύη, στο Ιράκ, στην Αίγυπτο, στην Τουρκία, στο Μπαγκλαντές και στο υπόλοιπο «Ισλαμικό Έθνος», στον αγώνα τους ή στις επαναστάσεις τους. Ο θεός δεν θα εγκαταλείψει τους αποφασισμένους αδερφούς μας στην Ιερουσαλήμ, στον αγώνα τους εναντίον της σιωνιστικής κατοχής.
Τώρα, επαναστάτες, αντάρτες και μαχητές της ελευθερίας σε ολόκληρο το Ισλαμικό Έθνος πρέπει να ατσαλώσουν την θέλησή τους, να αφιερωθούν πραγματικά στον ξεσηκωμό τους, να ενώσουν τις προσπάθειες τους, να τραβήξουν όλο το «έθνος» [σημ. το Ισλάμ] με το μέρος τους, να συνεργαστούν σε θέματα που συμφωνούν και να δείξουν ανοχή μεταξύ τους σε αυτά που διαφωνούν.
Όλοι πρέπει να δράσουμε σαν τη Χάγκαρ, την μητέρα του Ισμαήλ [σημ. είναι η υπηρέτρια της Σάρας, της γυναίκας του Αβραάμ, που του έδωσε ένα παιδί τον Ισμαήλ, πρόγονο των Ισμαηλιτών από τους οποίους προήλθε ο Μωάμεθ] όταν εγκαταλείφθηκε με ελάχιστα μέσα και επιβίωσε.
[Σημ. όταν ο Αβραάμ αργότερα απέκτησε τον Ισαάκ από την Σάρα, αυτή του ζήτησε να διώξει την Χάγκαρ και τον Ισμαήλ. Ο Αβραάμ στενοχωρημένος ρώτησε τον Θεό και αυτός του είπε να κάνει όπως λέει η γυναίκα του γιατί όπως από τον Ισαάκ θα προέλθει ένα έθνος έτσι και από τον Ισμαήλ θα προέλθει ένα ακόμη. Έτσι τους εγκατέλειψε μάνα και παιδί στην έρημο της Μπερσεβα με λίγο ψωμί και ελάχιστο νερό].
Το παραπάνω κείμενο επιβεβαιώνει με προφανή τρόπο την θέση της Τουρκίας και του Ερντογάν στην καρδιά της πολιτικής της Αδελφότητας για την επικράτησή της στο «Ισλαμικό Εθνος». Το κάλεσμα λοιπόν για «επανάσταση», «αντίσταση» και «επικράτηση» της Σαρίας και του «νόμου» (όπως το έθεσε στην δίκη του ο φυλακισμένος ηγέτης της Αδελφότητας –και σίγουρα πιο μετριοπαθής κατ'άλλους- Δρ. Μπαντί), έχει μια αντίφαση: από τη μια διακηρύσσει σε όλους τους τόνους για ένα ειρηνικό κίνημα και από την άλλη αποκαλύπτει την εμπλοκή της σε όλες τις εμφύλιες διαμάχες.
Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι σοφός για να διατυπώσει ορισμένα βασικά ερωτήματα: α) Η Ελλάδα συνειδητοποιεί ότι η Τουρκία μεταλλάσσεται ως ενεργό μέλος του «Ισλαμικού Έθνους» σε παράγοντα εξαγωγής της Αδελφότητας; β) Βλέπει κανείς την σύνδεση με την Θράκη; γ) Ανησυχεί κανείς με το γεγονός ότι οι εξελίξεις στην Συρία με την Τουρκική εισβολή είναι ένα πάρα πολύ κακό προηγούμενο σε διεθνές επίπεδο; δ) Ανησυχεί κανείς με την στάση των ΗΠΑ ως προς την Αδελφότητα; (Ένας εκ των καταδικασμένων στο Μπαγκλαντές, για αποδεδειγμένα εγκλήματα κατά του λαού του το 1971, μέλος του Τζααμάτ – Ελ- Ισλάμι, ζει στις ΗΠΑ και.. βασιλεύει..).
Η γεωπολιτική της Ελλάδας είναι καλό να λάβει τάχιστα σοβαρά υπ' όψη την εξέλιξη της Αδελφότητας ως σημαντικού πολιτικού παράγοντα στην περιοχή. Είμαστε μια χώρα με παραδοσιακούς δεσμούς με τις Αραβικές χώρες. Η Αδελφότητα είναι ένας παράγοντας που εν δυνάμει θα άλλαζε αυτές τις σχέσεις. Ας μελετήσουμε την παλαιστινιακή Χαμάς για να καταλάβουμε γιατί. (tribune)
