Ότι, θα συμβεί και στην Ελλάδα με την ακυβερνησία
Παρακολουθούμε την πολιτική κατάσταση στην Ισπανία, όπου
οδηγείται σε τρεις συνεχόμενες εθνικές εκλογές εντός του έτους, ευρισκόμενη σε
αδυναμία να σχηματίσει...
... κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπίσει τα τεράστια και
μη αναβαλλόμενα προβλήματα που έχει η χώρα.
Και αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι, αν αυτήν την εικόνα της
Ισπανίας δεν την προσέχουν οι υπέρμαχοι της απλής αναλογικής η οποία
καθιερώθηκε και θα ισχύσει ενδεχομένως επ’ άπειρον, αφού ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ,
επιτεύχθηκε: Καμιά ύπαρξη κυβέρνησης χωρίς αυτόν, όσο τουλάχιστον θα αποτελεί
αξιωματική αντιπολίτευση.
Οι Ισπανοί πολίτες, έντρομοι εμπρός στην ακυβερνησία της
χώρας τους, στην τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας Metroscopia που
δημοσιεύθηκε στο κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας EL PAÍS, κατά 71% τάσσονται
κατά της διεξαγωγής νέων εκλογών, ενώ το 58% επιρρίπτει την ευθύνη για το
αδιέξοδο στην ανικανότητα των ίδιων των πολιτικών να έλθουν σε συνεννόηση,
αφήνοντας κατά μέρους τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Ενδεικτικό της κόπωσης
είναι, ότι κατά της προοπτικής νέων εκλογών τάσσεται και το 58% των ψηφοφόρων
των Unidos Podemos, που ίσως θα ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που θα μπορούσε να
αναμένει οφέλη από μία τρίτη αναμέτρηση.
Την ίδια ώρα που στην Μαδρίτη αδυνατεί να σχηματιστεί
κυβέρνηση, λόγω της απλής αναλογικής, στην Καταλονία, εκμεταλλευόμενοι την
ακυβερνησία, την Κυριακή, ημέρα της δικής τους «εθνικής εορτής», εκατοντάδες
χιλιάδες κατέβηκαν στους δρόμους, απαιτώντας δεσμευτικό δημοψήφισμα για το
ζήτημα της ανεξαρτησίας από την υπόλοιπη Ισπανία.
Εκεί βεβαίως που έχουν δίκαιο οι
Ισπανοί πολίτες, όπως και εμείς που συνεχώς εκφράζουμε αυτήν την άποψη, είναι
«η ανικανότητα των ίδιων των πολιτικών να έλθουν σε συνεννόηση, αφήνοντας κατά
μέρους τις προσωπικές τους φιλοδοξίες», όπως προκύπτει από την ανωτέρω
δημοσκόπηση. Αλλά, με ποιον τρόπο θα υποχρεωθούν οι πολιτικοί να θέτουν το
συμφέρον του λαού, υπεράνω του δικού τους; Επειδή το επιτάσσει το Σύνταγμα; Μα,
αυτό το κάνουν κουρελόχαρτο όταν δεν εξυπηρετεί τις προσωπικές επιδιώξεις τους.
Τουλάχιστον, ο κατ’ όνομα συγκυβερνήτης Π. Καμμένος ομολόγησε λαϊκίζοντας, ότι
ψήφισε νόμο παραβιάζοντας το Σύνταγμα.
Μπορεί κάποιος να αναφέρει πόσους
πολιτικούς γνωρίζει οι οποίοι πρώτα σκέφτονται τον λαό και μετά το προσωπικό
συμφέρον τους; Πόσοι άραγε είναι αυτοί; Μετρημένοι στα δάχτυλα, μη δυνάμενοι να
επηρεάσουν αποφάσεις. Η συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών, που επιβάλλεται
απαραιτήτως να υπάρξει λόγω της καθιέρωσης της απλής αναλογικής, απαιτεί
πολιτικούς με ήθος, αλλά και λαό με ήθος που θα τους επιλέξει και δεν θα
προτιμά να αναδεικνύει πρόσωπα που ορισμένα δεν έχουν καν την κοινωνική
αποδοχή.
Με το νέο εκλογικό σύστημα, το πρώτο κόμμα θα μπορέσει να
σχηματίσει κυβέρνηση, συνεργαζόμενο μόνον με το δεύτερο (επειδή μια πολυκομματική
κυβέρνηση των 4-5 μικρότερων κομμάτων, δεν θα φέρει απλώς ακυβερνησία αλλά το
μπάχαλο των Εξαρχείων). Ως εκ τούτου, από τις μεθεπόμενες εκλογές υπάρχει περίπτωση
να δημιουργηθεί κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, δηλαδή κυβέρνηση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ;
Ή θα καλούμαστε όπως στην Ισπανία, κάθε τρεις και λίγο να προσερχόμαστε στις
κάλπες, όπως έγινε και το 1989;
Επειδή, πέραν του ήθους των πολιτικών, απαιτείται και μια
ισχυρή και αδιάφθορη διοίκηση να υπάρχει, ώστε να συνεχίσει το κράτος να
λειτουργεί. Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν την δυνατότητα να αντέξουν για μεγάλο
χρονικό διάστημα κυβερνητική απουσία (π.χ. Βέλγιο). Η Ελλάδα, με την διοίκηση
που έχει, πιστεύει κανείς ότι μπορεί η διοίκησή της να αντεπεξέλθει σε
αυξημένες απαιτήσεις;
Με την καθιέρωση της απλής αναλογικής, η Αριστερά, είτε ως
κυβέρνηση είτε ως αξιωματική αντιπολίτευση θα εξακολουθεί να εργάζεται για την
κατάρρευση του αστικού κράτους, με την ανοχή ή και την αδιαφορία των αστών
πολιτών, που αποτελούν την συντριπτική μεν πλειονότητα, αλλ’ ενδιαφερομένων εις
έκαστος για το δικό του συμφέρον, αγνοώντας πως σε μια διαλυμένη κοινωνία, δεν
υπάρχει έδαφος για προσωπική καταξίωση.
Ίσως, να μη χρειάζονταν όλα αυτά, και να αρκούσε η
υπενθύμιση της λαϊκής παροιμίας, «όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει».
Αυτοί που θέλουν την Ελλάδα επί πλέον ασταθή, πέτυχαν τον στόχο τους.
Ο Μακεδών
