Οικογένειες που στέκονταν δίπλα στους νεκρούς τους στην ιστορική Promenade des Anglais της Νίκαιας. Φωνές, ουρλιαχτά, πόνος, τρόμος. Δεν έχουν περάσει παρά μερικά...
... λεπτά από την τρομοκρατική επίθεση με τους 84 νεκρούς που βυθίζει ξανά στο αίμα και το φόβο τη Γαλλία.
Είναι οι στιγμές που περιγράφουν αυτοί που τις έζησαν και δεν θα τις ξεχάσουν όσο ζουν. Πως να ξεχάσεις ανθρώπους που τρέχουν πανικόβλητοι να σωθούν και περνούν πάνω από πτώματα που ήταν πεσμένα στο δρόμο; Πως να ξεχάσεις εικόνες με γονείς που "πετούσαν" τα παιδιά τους πάνω από φράκτες για να τα σώσουν; Πως να ξεχάσεις τη στιγμή που είδες το θάνατο;
Μια οικογένεια Αμερικάνων βρισκόταν στο μπαλκόνι του ξενοδοχείο της. Παρακολουθούν τα βεγγαλικά για την ημέρα της Βαστίλης, τη 14η Ιουλίου, την εθνική γιορτή της Γαλλίας. Κανείς δεν μπορεί να περιμένει αυτό που θα επακολουθήσει: ένα φορτηγό 18 τόννων εφορμά προς το πλήθος. Επικρατεί πανικός. Φωνές. Βλέπουν μπροστά στα μάτια τους μια μαζική δολοφονία. Μια ακόμα τρομοκρατική επίθεση.
«Έκλεισα τα μάτια του γιού μου για να μην δει τίποτα» λέει η Ντομινίκ Μολίνα, που το φορτηγό να σαρώνει το πλήθος μαζί με τον άνδρα της Τόνι και τον 14χρονο γιο τους. Άκουσε το θόρυβο που έκανε το φορτηγό καθώς περνούσε πάνω από τους ανυποψίαστους πολίτες. Και μετά άκουσε πυροβολισμούς. Και είδε ανθρώπους να τρέχουν προς κάθε κατεύθυνση πανικόβλητοι.
Μερικά λεπτά μετά τους πυροβολισμούς, λέει, επικράτησε μια παράξενη ησυχία. Και μετά «άκουγες ανθρώπους να φωνάζουν και να ουρλιάζουν», είπε στο CNN και τον Άντερσεν Κούπερ. Ο σύζυγός της τόνισε πως είδε τουλάχιστον 10 πτώματα στο δρόμο. «Ήταν τόσο λυπηρό. Ολόκληρες οικογένειες καθισμένες στο δρόμο να κλαίνε δίπλα σε άψυχα σώματα» είπε.
