Προκειμένου να είναι επιτυχής μια πολιτική ανάλυση, απαιτείται η γνώση δύο -μεταξύ άλλων- κριτηρίων. Το κίνητρο των δρώντων προσώπων και το αποτέλεσμα. Άλλωστε, είναι συνήθης η φράση «οι πολιτικοί κρίνονται εκ του αποτελέσματος».
Το κίνητρο πράξης ή παράλειψης κατά κανόνα το πληροφορούμαστε εκ των υστέρων, όταν το...
... αποτέλεσμα έχει ήδη διαμορφωθεί.
Και πολλές φορές συμβαίνει να είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που νομίζαμε, διότι έτσι έδειχναν τα γεγονότα ή διότι μας έτσι μας παραπληροφόρησαν. Θέλω δηλαδή να πω, ότι οι προβαλλόμενοι λόγοι ενέργειας ή μη, δεν είναι πάντα ειλικρινείς.
Πόσοι πιστεύουν ότι οι βομβαρδισμοί και ο περαιτέρω διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας έγινε επειδή οι κακοί Σέρβοι κακοποιούσαν τους αγαθούς Κοσοβάρους, όπως μας έλεγαν; Πόσοι πιστεύουν, ότι ο σκοπός της στρατιωτικής επέμβασης των Αμερικανών στο Ιράκ -και ο επίσης διαμελισμός του- έγινε προκειμένου να εκδημοκρατισθεί η χώρα και να απαλλαχτεί από τον Σαντάμ, όπως προβλήθηκε; Γιατί επομένως, πρέπει απαραίτητα να γίνονται πιστευτοί οι λόγοι που προβάλλουν οι πολιτικοί μας, προκειμένου να αιτιολογήσουν μια ενέργεια ή παράλειψή τους; Γιατί να μη υπάρχουν υποκρυπτόμενα κίνητρα, τα οποία βρίσκονται στον αντίποδα αυτών που προβάλλονται δημόσια;
Δεν έκρυψα ποτέ, ότι προτιμώ να χαρακτηρισθώ καχύποπτος παρά αφελής. Και η άποψή μου αυτή εδραιώνεται με συνεχείς αποκαλύψεις και μάλιστα συνταρακτικές. Να μου επιτραπεί η (επανα)δημοσίευση εντός μόνου τέτοιου περιστατικου, από αυτά που αποκαλύπτονται μετά τη δημοσίευση απόρρητων αρχείων ξένων υπηρεσιών, λόγω παρέλευσης του προβλεπόμενου χρόνου.
Στην αρχή της δεκαετίας του ’60 οργανώθηκε απεργία λιμενεργατών στο Αμβούργο, που διήρκεσε τρεις μήνες, λόγω εργατικών διεκδικήσεων. Μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι δεν ήταν ευγενές το κίνητρο;
Οι ίδιοι οι Αμερικανοί μας πληροφορούν τώρα, ότι την απεργία υποκίνησαν δικές τους μυστικές υπηρεσίες, προκειμένου να καθυστερήσει όσο γίνεται περισσότερο η καθέλκυση πλοίων που είχα παραγγείλει ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Τότε, οι Η.Π.Α. βρίσκονταν σε «πόλεμο» με τον Έλληνα επιχειρηματία, επειδή -εκτός των άλλων- ο Ωνάσης είχε αποκτήσει φαλαινοθηρικό στόλο που έπληττε τα συμφέροντα Αμερικανών εφοπλιστών. Το κίνητρο επομένως της απεργίας, δεν ήταν καθόλου ευγενές, όπως φάνταζε τότε δημόσια.
Με τα όσα συμβαίνουν σήμερα, δικαιούμαι να κρίνω τα γενόμενα με τα αποτελέσματα που αναμένονται και όχι με τους διαπρύσιους λόγους και τις αιτιολογίες των πολιτικών, στην ειλικρίνεια των οποίων δεν θα στοιχημάτιζα. Και ποια αποτελέσματα αναμένονται; Να δημιουργηθούν εκείνες οι συνθήκες ώστε είτε να μας αποπέμψουν από την Ευρωζώνη είτε να φύγουμε μόνοι μας.
Θέλουν να επιστρέψουμε στη δραχμή, και εξυπηρετούνται από την ακυβερνησία της χώρας, (πολλώ δε μάλλον με καταγγελία του Μνημονίου, όπως υποστηρίζουν πολιτικοί αρχηγοί), ισχυροί οικονομικοί παράγοντες. Άλλοι επειδή στοιχημάτισαν σ’ αυτό το ενδεχόμενο, άλλοι διότι έχοντας τα χρήματά τους στην αλλοδαπή, μεταφερόμενα στην Ελλάδα της δραχμής πολλαπλασιάζονται. Το ευνοϊκότερο σενάριο θέλει την νέα ισοτιμία δραχμής-ευρώ στις 700 δραχμές από τις 341, υπάρχουν και πολλοί που υποστηρίζουν ότι θα κυμανθεί γύρω στις 1.000 δραχμές/ευρώ.
Υπάρχουν και οι αλλοδαποί ενδιαφερόμενοι για την πτώση του ευρώ, ενδεχόμενο καθόλου απίθανο σε περίπτωση που συμπαρασύρουμε και άλλες χώρες, και αυτοί είναι όσοι αγωνίζονται για την ενίσχυση του δολαρίου ή αυτοί που προωθούν ένα παγκόσμιο νόμισμα, σε αντικατάσταση των «φθαρμένων» υπαρχόντων.
Αν επομένως, υπάρχουν ευγενή ή υστερόβουλα κίνητρα, αυτό είναι θέμα της ιστορίας πλέον. Σημασία έχει το αποτέλεσμα. Και αυτό είναι η ενίσχυση ιδιωτών και αλλοδαπών κέντρων, εις βάρος της χώρας μας. Είναι δε βέβαιο, πως όταν έρθει η ώρα αποτίμησης ενός δυσμενούς αποτελέσματος, κανείς δεν θα πιστέψει ότι υπήρχαν κίνητρα ανιδιοτελή. Διότι, το είπαμε στην αρχή, οι πολιτικοί κρίνονται εκ του αποτελέσματος των πράξεών τους.
Ο Μακεδών
